Titanfall 2: Recenzja
Trudno powiedzieć, jak skuteczna była decyzja Ea uwolnienie Titanfall 2 Dokładnie po wydaniu Battlefield 1. Pasja do tych ostatnich będzie płonąć przez długi czas i stworzenie Odradzaj rozrywkę Może po prostu pogarszaj się w cieniu strzelca Kostka do gry. Ale nie jest dla nas omawianie strategii marketingowych Wielkiego Świata. W każdym razie, Titanfall 2 Już na cyfrowym blat.
Dzisiaj jest dzień Decepticonów.
Przyjaciele są mimowolnie
Seria Pole bitwy I Upadek Tytana Jedna powiązana – zaniedbanie jednej kampanii. Jednak obaj strzelcy podjęli postępowe kroki w tej dziedzinie. Jeśli w BF1 Otrzymaliśmy niekonwencjonalne podejście do organizacji „singiel” Odradzaj rozrywkę dał nam dość kanonicznie oczekiwaną kampanię z stosunkowo krótkim czasem. Że w żadnym wypadku nie jest rejestrowane w minusach-te sześć do siedmiu godzin, które spędzisz, doskonale ujawniają potencjał Upadek Tytana.
To prawda, że kampania kołysze się powoli. Skrypt jego pierwszej połowy opiera się na regularnych separacjach i zjednoczeniu dwóch głównych bohaterów – Titan BT i pilota Jacka Coopera. Następnie musimy udać się do konsoli otwierającej drzwi, aby futro mogło przejść, wrogowie uprowadzi żelaznego przyjaciela i będzie musieli go zwrócić. Ogólnie rzecz biorąc, na początku wydaje się, że cała fabuła się rozwinie zgodnie z wyznaczonym schematem.
Jednak w przyszłości decyzje niestandardowe w zakresie interakcji między dwoma towarzyszami stają się większe. Ogólnie relacja bohaterów jest rdzeniem fabuły. Nie możemy zwrócić uwagi na klikniętą narrację opowiadającą o niepowodzeniu pewnej dużej milicji milicji wobec organizacji IMC, w wyniku czego nasz oddział – nowicjuszy Cooper, który dokonał szybkiej kariery do pilota , był jedynym ocalałym, ponieważ bardziej wykwalifikowani bojownicy przyspieszyli, aby odrzucić łyżwy.
Lepiej zignorować negocjacje szablonów „złoczyńców”, od skóry ludzi wspinających się, próbując zabić utalentowanego na górę. Nudne zagrożenia, zapewnienia karetki pogotowia i pewne siebie „Tak, tym razem przyłapałeś adres bohatera!”. Żadna z postaci nie różni się specjalną charyzmą, ich obrazy są napisane z rąk. Na tle tego wszystkiego zainteresowanie wydarzeniami jest całkowicie zagubione – bez celu przełamujesz hordy wrogów, siew chaosu i rozczarowując złych facetów.
Wszystko to jest dość banalne i nieestetyczne. Ale fakt, że się nie uda, jest doskonale opisaną linią relacji Coopera z BT. Ich przywiązanie do siebie jest stopniowo nasilające, a rozmowy są pełne żartów zbudowanych w kontrastu postrzegania świata przez człowieka i sztucznej inteligencji. Znalezienie zmarłego Pilot Andersona, Titan uważa to wydarzenie za „spotkanie” i wyrzuca się w miarę spokojnie zauważa: „Rzeczywiście, serce nie funkcjonuje”. Żarty są z powodzeniem wpisane w rozgrywkę i świetnie ożywiają historię. A do końca dramat osiąga tak zakres, że w pewnym momencie nie można powstrzymać łzy.
Być może najbardziej wzruszający moment w grze.
Zabawne akrobatyki
Poziomy są uporządkowane zgodnie z wymaganiami mechaniki – abyśmy cieszyli się bieganiem po ścianach. Lokalizacje są zróżnicowane: niekończąca się dżungla zastępuje ogromne fabryki i obiekty wojskowe. Dosłownie na każdym rogu stojaki z różnymi bronią obnoszą się. Istnieje wiele „pistoletów”, a ich połączenie z umiejętnościami sprintu pilota daje wiele spektakularnych scen. To prawda, dominacja roboty.
Niemniej jednak programiści ściskali prawie wszystko z elementów „parkour”. Tutaj masz zelektryfikowane ściany i zadania niezależnej instalacji powierzchni pionowych oraz wiele innych warunków, które komplikują i ożywiają spacery „Inter -Stratum”. To samo dotyczy gry BT: stopniowo robot nabywa nową broń i umiejętności, których zestawy odpowiadają klasom tytanów w trybie wieloosobowym.
Kiedy zacznie nadejść monotonne zdejmowanie tego obszaru, Titanfall 2 Rzuca części, które dobrze zachęcają do rozgrywki. Tak więc poziom podróży w czasie jest wypełniony wieloma niezmiennymi decyzjami projektowymi – bardzo fajnie jest „wyłączyć” hordy wrogów jednym kliknięciem, które wysyłają cię do przyszłości lub przeszłości.
Następnie programiści wysyłają nas do lokalizacji pokrytej śmiertelnymi turbinami i podają narzędzie, które wznosza platformy ochronne. Pilot musi manewrować między opuszczeniem przeszkód, a to jest również postrzegane jako raczej interesujące znalezisko. Brak spektakularnych scen na początku jest również kompensowany w drugiej połowie gry. Można zauważyć, że projektanci zbliżyli się do projektowania poziomów z udziałem kreatywności, co wystarczy, aby dywersyfikować strzelanie wrogów.
Singiel jest zbudowany jako podręcznik: złożoność stopniowo rośnie, gracz nabywa nowe umiejętności, mechanicy centralne są rozgrywane w różnych odmianach. Właśnie dlatego nudzi się w planie fabuły i jednocześnie jest fascynujący w rozgrywce. Ogólnie rzecz biorąc, pojedyncza kampania radzi sobie ze swoim celem – mijasz ją światło i entuzjastycznie, pomimo zmiętej historii.
Ktoś powiedział coś o zniszczeniu na polu bitwy 1?..
Frontier warto o niego walczyć
Zatem zatem w przygody Jacka Coopera, aby nie poczuć się jak biała owca, po raz pierwszy wpadają na pola bitew sieciowych. Być zdezorientowanym, patrzenie na niekończące się szczeliny w sprzęcie futra i pilotów, jest prostą sprawą. Ale po wydaniu „samotnika” dowiesz się już informacji o liczbie robotów. Jest ich sześć, a każdy z nich jest odpowiedni do określonego stylu gry. Tak więc „Ronin” jest mistrzem bojowym ręcznego do ręki: jest w stanie szybko latać do wroga i posiekać go na kawałki. A „Nordstar” to snajper trzymający przeciwników w oddali. W porównaniu do pierwszej części, każde futro w Titanfall 2 Specjalizuje się bardziej w konkretnych taktykach – tarcza wirowa jest teraz własnością tylko jednej klasy, a każdy robot ma przypisany do niej broń i umiejętność „Trump”.
Początkowo tylko trzech tytanów pozwoli nam siodło – resztę należy zarobić w bitwach, wykonując różne próby. A ta ostatnia tutaj jest ciemność – po meczu na twojej głowie przeniesienie exploitów zostanie posypane gradem, co, jak się okazuje, udało się popełnić. System „pompowania” jest tutaj świetny, nieustannie masz okazję do złożenia niektórych szczegółów w swoim arsenale, więc ścieżka do najsmaczniejszych umiejętności nie wydaje się nieskończona. Poziom wznosi się zarówno w pilocie, jak i każdej futro i broni osobno, i są one ulepszone podczas ich użycia.
Możliwości „dostosowywania” to tylko wiele. Nie wiem, jak dokładnie strzelać? Weź EPU – pistolet, który plaże w małej okolicy. Za mobilność? Wybierz umiejętności „stymulatora” i szybciej noś pole bitwy. Dla każdej broni pozwalają zainstalować kilka modułów, dla tytanów – modyfikatorów zawieszenia, a pilot pozwala nam wyposażyć w wzmacniacze.
Przepraszam, równowaga ulepszeń jest wątpliwa. „Tiks”, niezależnie odnajdowanie wroga, nie pozostawiaj wroga szansę, jeśli poprawnie je umieścisz. „Hack of Map”, podkreślając wszystkich rywali, daje również zbyt dużą przewagę zespołowi z dobrą interakcją wewnętrzną – „ostrze pulsowe” o ograniczonym promieniu działania w celu wykrycia przeciwników, moim zdaniem, wystarczy.
Jeśli ustawienie pilotów jest dość zadowalające, to w modyfikacji futra chciałbym zobaczyć więcej opcji – skutki wielu zestawów dla tytanów nie są szczególnie odczuwalne, i nie możemy już nas zaskoczyć katapultowaniem. Ponadto we wczesnych etapach znaleziono problem z równowagą władzy: po raz pierwszy wejść do gry wieloosobowej i zobaczyć „pompowany” legion na polu bitwy – futro, które otwiera się po wielu godzinach gry, jest nieco nieprzyjemne. Oczywiste jest, że odszkodowanie występuje na poziomie polecenia, ale zielony początkujący nie jest z tego łatwiejszy.
Trochę dysonansu poznawczego.
Małe, ale odległe
Schemat większości bitew sieciowych pozostał taki sam: piloci wychodzą na polu bitwy „nagi”, a podczas pisania określonej liczby punktów powodują tytan opalony z nieba. Ponieważ ta ostatnia nadaje ogromną przewagę, pożądane jest jak najszybciej siły swojego żelaznego przyjaciela i trzymanie go przez całość – tak długo, jak to możliwe.
Piloci to subtelne stworzenia, ale cholernie mobilne. Podwójny skok za pomocą reaktywnej torby, przesuwanej, biegnącej wzdłuż ścian – charakterystyczne cechy Upadek Tytana Wszystkie to samo działa dobrze. Żołnierze przyszłego haczyka, który pozwala złapać przedmiot w oddali, wpłynęło na umiejętności akrobatyczne żołnierza. Wiele kart jest dostosowywanych do pionowej rozgrywki, ale niektóre mają dość liniowy design, a poruszanie się po nich wydaje się być ograniczone.
Równowaga konfrontacji pilotów i tytanów jest nieznacznie przesunięta w kierunku tych ostatnich: teraz nie będzie możliwe siodło i zniszczenie samych futrów. Wspinając się z tyłu wroga robota, żołnierz automatycznie dostanie jedną z jego baterii energetycznych, co spowoduje jedynie niewielkie obrażenia. A jeśli możliwe jest przeniesienie skradzionego przyjaznego robota, otrzyma odpowiedni wzrost „zdrowia”. Innowacja jest wspaniała, ponieważ zwiększa znaczenie interakcji zespołu.
Tryby Titanfall 2 Prawie całkowicie zabrane z pierwszej części. W klasycznej „eksterminacji” konieczne jest zniszczenie sił wroga, które są również reprezentowane przez sztuczną inteligencję. W swojej nowej odmiodzie – „Polowanie na zysk”, aby wygrać, konieczne jest regularne przenoszenie punktowych punktów do ogólnej klasyfikacji. Myśliwca pędzącego z dużym cushem może zostać zastrzelony i okradziony, co przynosi intrygę do bitwy. Po osiągnięciu szóstego poziomu otworzy się Coliseum, który jest pojedynkiem dwóch pilotów na otwartej przestrzeni. To świetna okazja, aby naprawdę ocenić twoje umiejętności walki. I to wszystko – naprawdę świeże pomysły na tryby w Titanfall 2 Wciąż za mało.
Jest jeden plus przy szybkiej śmierci – możesz relaksować się, cieszyć się niepowodzeniami swoich towarzyszy.
Niemniej jednak wymyślona formuła dla wielu graczy Odradzaj rozrywkę, Pracuje. Autorzy nie eksperymentowali ze swoim rdzeniem, ale tylko skomplikowali nowe pomysły. System interakcji między pilotem a tytanem jest wzbogacony dodatkowymi szczegółami, wieloosobowy gracz jest szczepiony wysoką jakość „pompowania” i „dostosowywania”, a sama gra nabyła dobrą pojedynczą kampanię, która, jeśli zamkniesz oczy do powolnego fabuła, biegnie jednym oddechem. Fani szybkich konkurencyjnych strzelców nie mogą przejść.
Profesjonaliści: Ciekawe rozwiązania do projektowania gier w jednej kampanii;różne lokalizacje;Wysoka dynamika bitew sieciowych;Bogate „dostosowywanie” i przemyślany system rozwoju w trybie wieloosobowym.
Minuses: słabe i matowe postacie;monotonia przeciwników i słaba AI;brak nowych trybów sieci;Mogą istnieć bardziej rozsądne zestawy dla tytanów;liniowy projekt niektórych kart;Wizualnie gra nie wie o dzisiejszych standardach AAA.