Timeshift: Recenzja

Startseite » Timeshift: Recenzja
19. marca 2024
4 minutes
6

By Jhonny Gamer

Z czasem nikogo nie zaskoczysz. F.MI.A.R., Prince of Persia i dobry tuzin projektów pokazały prawie wszystkie skupienie się na zegarku. Właśnie dlatego studio Petersburg Sabre Interactive, Większość pracowników jest naprawdę położonych w mieście na Neva, początkowo wjechała Timeshift do kategorii „B” – na jednym powolnym, niestety, nie posuniesz się daleko.

Strzelec, pierwotnie ukryty w kategorii drugiej stawki, desperacko stara się wyglądać jak drogi hit. Pseudo-epicki spisek, powodujący surowe ataki nudności wśród półtrwania 2 scenariusze, trzy różne zabawy z drugą strzałą i błyszczące z nowo rozpowszechnionych technologii grafiki-nie mieszaj programistów z wyblakłymi składnikami ze świeżymi, świeżymi, A gra byłaby godna obecności. I tak, z powstałego koktajlu mieszającego się w żołądku.

Kupiłem go Atari Prawa do publikacji tytułu, Gry Vivendi Po pierwsze, wrzuciłem do kosza steampank w śmieci. W zamian za kolorową atmosferę niezbyt świetlnej przyszłości zaoferowano nam alternatywną 1939 rok: bezimienny glaverore wypróbowuje specjalny kostium, który pozwala przewoźnikowi kpią z praw przyrody pod każdym względem i umyte w przeszłość , gdzie jego krewowi wrogowi udało się już postawić na czele reżimu totalitarnego z użycia tej samej korony postępu naukowego i technologicznego.

Europejska metropolia późnych lat 30.-nudna parodia miasta 17. Wszystkie te same gigantyczne ekrany na ulicach miasta, z których nadaje się naukowiec Tiran, wszystkie te same grupy rebeliantów, bezskutecznie próbując zmierzyć się z obecnym systemem. Jedyną różnicą jest to, że pomysła zastawki, oprócz wymienionych punktów, miał charyzmatyczne postacie i inteligentną fabułę. Timeshift nie może się pochwalić ani jednego, a drugiego.

10-12 godzin rozgrywki wypełniająca przestrzeń między rolekami początkowymi a końcowym pojedynkiem nie przynoszą nowych emocji. Dziesięć typowych pni, uniesione przeciwnicy, fizyczne łamigłówki, biegnące wokół poziomów – ogólnie wszystko jest jak wszyscy inni.

Najważniejszy punkt gry – trzy różne sposoby zarządzania czasem. Pierwszy to zwykły szybki. Naciskając cenny klucz (sam inteligentny bohater określa, jaki efekt będzie najbardziej przydatny w tej sytuacji), mamy okazję zobaczyć żółwie przeciwników i ślady wypalonych kule w powietrzu. Druga odmiana tematu Slow-Mo to zatrzymanie w pełnym wymiarze godzin. Nawet deszcz spada swobodnie na ekranie, nie wspominając o ściśle zatrzymanych przeciwników. Jednak hańba tego nie trwa długo, nawet na chwile możesz zrobić wszystko. Na przykład pożyczają karabiny szturmowe od zamrożonych żołnierzy. W każdym razie Timeshift jest protekcjonalny dla naszych błędów. Nieodwracalne akty są korygowane przy użyciu trzeciego „układu” – wstecz. Coś podobnego zostało już wdrożone w trzecim „księciu”. Tylko tam odwrotne przewijanie czasu zostało automatycznie aktywowane w momentach nieudanego wykonywania akrobatycznych sztuczek. Autorzy Timeshift poszli nieco dalej i pozwolili na użycie auto-odwracania w dowolnym momencie, jeśli tylko odpowiednia skala została wypełniona.

Wszystkie szczególne intensywności właściciela „Nano-Kostyum” są nie tylko przydatne, ale także potwornie piękne. Jest to aktywacja wolno-mo ”silnik gry pokazuje swoje zdolności wizualne i fizyczne. Specjalna duma programistów z Sabre Interactive jest absolutnie poprawna z punktu widzenia starego człowieka Newtona. Informacje zwrotne od czasu. Upadłe obiekty prawidłowo stają się na ich miejscu, skorupy wracają do lufy z pistoletów, obracające się obiekty zaczynają obracać się w przeciwnym kierunku. Początkowo, wraz z już wymienionymi kroplami wody, efekt pozostawia niezatarty wrażenie – wtedy przyzwyczajasz się.

Rozcieńczyć zwykłą siłę tylko reżimu dla wielu graczy. Timeshift nie jest pierwszą „pojedynczą” strzelanką, w której multiplayer jest głową nad kampanią fabularną. Teoretycznie wszystko powinno być na odwrót. Programiści przygotowali sześć opcji bitew sieciowych jednocześnie. Najciekawsze z nich to król czasu Meltdown Madness. W pierwszym gracze walczą o wyjątkową kulę, która chroni właściciela przed w dowolnym momencieSX Non -urazits, w drugim – dla specjalnych maszyn, które należy jak najszybciej zniszczyć. Reszta „defmatci” jest obecna w każdym mniej lub bardziej przyzwoitym projekcie.

***

Wszystkie pozytywne punkty Timeshift są przekreślone z swobodnej nudy, nigdy nie puszczając podczas przejścia. Dlatego, jeśli z jakiegoś powodu będziesz miał dysk z grą, szczerze zalecamy zwrócenie uwagi na tryb wieloosobowy. Przynajmniej nie ma głupiego sztucznej inteligencji i urojeniowej fabuły.

Plusy: Juicy Graphics;Ciekawe gry z czasem.
Minusy: niewyrażająca rozgrywka;Mierne wdrożenie.


















How do you rate Timeshift: Recenzja ?

Your email address will not be published. Required fields are marked *