The Godfather 2: Recenzja

Startseite » The Godfather 2: Recenzja
26. marca 2024
9 minutes
5

By Jhonny Gamer

„Nie można podać prawdziwej mocy,
Można ją zabrać…”

Co wiąże się z trylogią filmową kina? Słynny motyw muzyczny (motyw miłości) od kompozytora Nino Rota? Spuchnięte policzki i ostry wygląd Marlona Brando? I być może gęsią skórkę wciąż biegają na skórze przed kontemplacją zakrwawionego konia w łóżku zaniedbanego producenta? Niech będzie coś z powyższego niż wspomnienia niesławnego ojca chrzestnego pod numerem „One” Sztuka elektroniczna, co było grzechem do ukrycia, w każdym sensie porażką. Nawet oryginalny głos nie pomógł programistom Marlona Brando (Aktor, na początku głosu dialogów, niestety zmarł).

Niemniej jednak adaptacja gry została sprzedana przez dość przyzwoity obieg, a decyzja o utworzeniu kontynuacji była tylko kwestią czasu. Jak widać, przyszło dobrze. Jeśli jesteś obecnie dostrojony, aby przeczytać tutaj tylko dziesiątki oburzonych okrzyków, mówią: „Znowu bezwzględni barbarzyńcy z Ea wykorzystywał Koppolovsky Kolossus, dopóki to samo -samopo Al Pacino… „, możesz bezpiecznie uspokoić. „Ojciec koronny 2” oczywiście nie będzie w stanie konkurować z odpowiednim filmem pod względem wydajności, ale jako odrębne zjawisko kulturowe jest dość zamożne. A nawet interesujące. Ponadto, jeśli nie cierpisz na klasyczny, nieuleczalny zespół „Nienawidzę gier z otwartym światem a la GTA„, Potem znajomość nowości od Sztuka elektroniczna będzie w stanie spowodować krótkoterminowe dopasowanie przyjemności. Zachowaj spokój, przyjaciele, dopiero zaczynamy.

Witaj w rodzinie!

Więc. Wszystko okazało się znacznie lepsze niż oczekiwano. The Godfather 2 była w stanie uniknąć nie do pozazdroszczenia losu swojego poprzednika. Powody tego jest wiele. Po pierwsze, kontynuacja okazała się wielokrotnie poważniejsza. Sami programiści zasugerowali tę przyjemną okolicznościę więcej niż raz – nie kłamali. Od samego początku gry można korzystać z mapy strategicznej, która jest jednoznacznie nazywana „recenzją Dona”. Wszystko jest bardzo proste: w każdej chwili kamera może być podniesiona wysoko, obserwować wyniki swojej aktywności i podejmować tysiąc i jedną małą decyzję. Na przykład, od którego następnym razem będziesz musiał znokautować wszystkie bzdury, i co dałoby Donowi konkurującą rodzinę-jasny fajerwerk z eksplozji jego fabryki broni lub kolorowej bójki ze strażnikami i tancerzami w ich ulubionym pasku paska baru?

Wydarzenia z kontynuacji zaczynają się od sceny znanej na drugim „ojcu chrzestnym” w kostce, w której w obecności głowa. Dosłownie po kilku chwilach okazuje się, że obecny władca Kuby nie jest w stanie wypełnić swoich obowiązków i rezygnacji – rebelianci pracują w Hawanie od dłuższego czasu. Picie herbaty jest nieoczekiwanie zastępowane przez sesję zdjęciową z wyspy wolności. Podobieństwo do fabuły kończy się na tym – programiści celowo rozpowszechniają historie filmu i gier pod różnymi kątami. Nadal otrzymujemy rolę rodziny Corleone – Michaela w pobliżu Dona.

„Nic osobistego – tylko biznes!”

Alter Ego to młody facet z Dominika, nowo wybranej rodziny Don Corleone. Dlaczego już Don? A ponieważ Michael wolał po tragicznych wydarzeniach na Kubie tymczasowo „położyć się na dno”, przenosząc wszystkie niezbędne sznurki marionetek do rąk ochrony dostawcy.

Aby ustalić się jako Don, Dominic ma wiele do zrobienia: przejąć władzę w trzech miastach-Havana, Nowym Jorku i Filadelfii, ustanawiając monopol na wszystkie rodzaje prawnych i niezbyt biznesowych. Przywódcy przeciwnych rodzin nie będą musieli ceremonii: systematyczne przechwytywanie przedsiębiorstw konkurentów, pozbawiamy ich władz i zdolność do wpłynięcia na obecny kurs wydarzeń w mieście. Dla nas ustanowienie kolejnego monopolu na produkcję polega na uzyskaniu nieocenionego premii dla całej rodziny. Wszystko zależy od rodzaju przedsiębiorstwa. Na przykład, chwytając fabrykę samochodów w nasze własne ręce, otrzymujemy do dyspozycji pojazdy pancerne, a utrzymanie działalności gospodarczej znacznie poprawi sytuację finansową klanu.

Aby przeprowadzić poważną walkę, niezbędne jest obecność zdolnych bojowników w zespole. Ważną rolę przypisuje się ich specjalnościom. Łatwiej jest otworzyć absolutnie każdy zamek, „niedźwiedź”, „grzmot” należy powierzyć trudne przypadki usuwania z zawiasów drzwi, a bez przyzwoitego lekarza nie zaleca się w ogóle misji. Razem – osiem specjalności. Ogólny schemat przechwytywania budynku jest następujący: włamujesz się na terytorium, wyeliminujesz wszechobecnych strażników, znajdziesz posiadacza przedsiębiorstwa i udowodnić mu powagę twoich intencji. Proces presji na klienta zawsze przechodzi prawie taki sam – chwytamy biednego faceta i pionamy w jego kierunku z groźbą różnego stopnia okrucieństwa. W przypadku nieporozumień właściciela, na ratunek przychodzi kilka skutecznych technik: uszkodzenie własności osobistej, groźba broni, cóż lub klasyczny kopnięcie pod dupkiem, któremu towarzyszy fraza „ czoło, dzieci i żona – na stosie ”. Z reguły jedna z tych metod zawsze pomaga, ale lepiej je połączyć – w ten sposób proces „prywatyzacji” szybciej idzie wielkość. Najważniejsze jest, aby nie przesadzić, ponieważ osoba, która została doprowadzona do rozpaczy, może zacząć się bronić.

Multiplayer w grze jest reprezentowany przez cztery tryby i sześć kart. Oczywiście rzadko, ale obecność w The Godfather 2 Zdolność do walki w sieci jest już przyjemna – w pierwszej części wcale nie było tego. Nikt nie musi mówić o cechach klasycznego Deathmatch – więc wszyscy wiedzą, że jest to zwykła „młynek do mięsa”. SafeCracker reprezentuje mini-powtórkę „który szybciej otworzy kilkadziesiąt sejfów”. W trybie szturmowania rozbiórki musisz angażować się w systematyczne niszczenie przedmiotów na mapie i w staterie ogniowym – aby podpalić im. Najbardziej interesującą rzeczą jest to, że w każdym trybie jedna osoba może być dnem – to znaczy nie brać udziału w zaciętych strzelaninach, ale wyczaruj mapę i podaj wszystkie instrukcje wszystkim. Maksymalna liczba osób w trybie wieloosobowym wynosi 16.

Oczywiście, nie zapominaj, że przywódcy walczących rodzin nigdy nie będą chcieli podawać ciekawostek dużego ciasta, którego nazywa się biznes, bez walki. Wszystko zależy od twojej osobistej zręczności i roztropności. Po pierwsze, niemożliwe jest zaoszczędzenie na ochronie kontrolowanych przedsiębiorstw-ryzyko utraty nieruchomości w tym przypadku jest kilkakrotnie zmniejszone. Po drugie, nawet jeśli bandyci z konkurującego klanu zaatakowali twoją instytucję, nikt nie zabrania wysyłania swoich bliskich współpracowników w celu ochrony własności ich bliskiej. Udział bohatera jest tylko mile widziany, ale niekoniecznie jest to.

Oferta, której nie można porzucić

I tutaj w końcu zwróciliśmy się do rozważenia głównej innowacji w „Krzyżowym ojcu”-mapie Dona. Bez tego przygoda straci solidną część swojego uroku. Badania miasta z punktu widzenia podziału na sektory „mojej” i „jeszcze nie moje”, jest przyjemnością godną każdej osoby, która marzyła przynajmniej przez chwilę w skórze prawdziwej głowy rodziny Corleone Family. Istnieje również „rozszerzona wersja” recenzji Don. W nim można znaleźć szczegółowe informacje o członkach twojego gangu, sytuacji w mieście i wiele więcej. Dzięki recenzji (lub mapie – jak chcesz) Don The Godfather 2 Nie jest już postrzegany jako bezduszny wykorzystywanie licencji słynnej eposu filmu, podobnie jak w przypadku pierwszego „ojca chrzestnego”. Ale głębokość projektu wciąż brakuje. I chodzi tutaj o niewiele w różnorodności-po prostu problemy stały się mniejsze. Musimy kontrolować zajęcie nowych przedsiębiorstw, aby chronić kontrolowane dobytki, przekupić skorumpowaną policję i urzędników, aby uczestniczyć w pulpitach, budować intrygi z konkurencyjnymi klanami, aby spełnić instrukcje zagadkowych przechodniów -naciskanie słabych, aby nacisnąć słabe, I oczywiście zabijanie, zabijanie i zabijanie ponownie – aby ogólnie zabić ponownie, zaangażować się we wszystko, co doprowadzi nas do szczytu kariery Dona. Głównym problemem polega na reżyserii, w ustawieniu rolników, w prezentacji fabuły. Nawiasem mówiąc, ten ostatni wyszedł archibanal i przewidywalne – fanów kreatywności Mario Puzu po prostu zanurza swój nos z niezadowolenia i będą szukać wygody w oglądaniu lokalnych scen KAT. Naiwni ludzie – nawet nie wiedzą, jaki rodzaj wypełniania włożyła Ea W twoim nowym daniu. Lokalne dialogi w punktach sprzedaży nie są do tego odpowiednie z filmu. Postacie, w tym ten sam Michael Carleone, wyszły dość płaskie i nieciekawe. Tekst – świeży i nudny dla nieprzyzwoity, a produkcja w ogóle nie podoba się oko. Szczególnie smutne z tej perspektywy jest przyjmowanie następnego zadania z losowego przechodnia.

– Potrzebujesz pomocy?
– O, jasne! Zabij moją matkę -N -law/żona/kochanka lub pokonaj jej dom/kawiarnię/bar!
Tak wygląda schemat dialogu podczas podejmowania zdecydowanej większości dodatkowych zadań.

Ogólnie rzecz biorąc, projekt okazał się interesujący. Skala jest imponująca, system strzelanin, wyraźnie zapożyczony z Gears of War, stał się dość ekscytujący, a różnorodność nie żartuje. Grafika w grze jest sympatyczna, ale nie więcej. Mamy specjalne skargi na modele jakości postaci. Chyba że po pewnym czasie duża liczba skór używanych do postaci wtórnych zacznie wystarczająco denerwować – aby porozmawiać za kilka minut na ulicy z kilkoma absolutnie identycznymi dziewczynami – to oczywiście horror. Szyny w samochodzie są nudne. Model uszkodzeń wyszedł nieprzekonujący, przełączający fizykę, z wyjątkiem tego, że strzelaniny z pełną prędkością przynajmniej jakoś oszczędzają sytuację. Ścieżka dźwiękowa jest reprezentowana głównie przez kompozycje utalentowanych Nino Rota, Przeszli przez małe, powiedzmy, kreatywne przemyślenie. Ale melodie z filmu są rozpoznawalne o sto procent i dzięki za to.

Co w końcu mamy? Raczej kontrowersyjna gra licencji filmowej. Nie bez uroku, ale z kupą wad. To oczywiście lepsze niż The Godfather, ale oryginalne źródło jest nadal bardzo daleko. Naprawdę chcę zapytać programistów: „Może to wystarczy kpić Coppola, A?”

Profesjonaliści: Dobra grafika;znana ścieżka dźwiękowa;Różnorodność rozgrywki;Obecność wygodnej karty Don.
Minuses: niekonkurencyjna sztuczna inteligencja;Fizyka i obsługa samochodów;mierna fabuła;nudne dialogy;Małe podobieństwo do słynnego źródła.


















How do you rate The Godfather 2: Recenzja ?

Your email address will not be published. Required fields are marked *