SpiritFarer: Recenzja

Kiedy przechodzisz następną grę ze względu na recenzję, po kilku godzinach decydujesz się z oceną-pozostaje tylko po to, aby dowiedzieć się, czy spustoszenie odniosło sukces, czy gra kończy się zbyt szybko i czy zamienia się w coś strasznego bliżej do finału. Często obawy są niepotrzebne, a dobry projekt naprawdę rozczarowuje. W bardzo rzadkich przypadkach gra powoduje rozkosz z pierwszych chwil, a potem staje się coraz lepsza, regularnie rzucając niespodzianki i nie tracąc uroku przez minutę. Spiritfarer należy do ostatniej kategorii – przez ponad 30 godzin pozostaje jedną z najbardziej przytulnych i mentalnych rozrywki z ostatnich lat.

Przyjaciele do pracy

Spiritfarer Zaczyna się od znajomości z Haronem. Jego lokalna wersja jest zaangażowana w prawie taką samą rzeczą, jak jego imiennik z greckich mitów – przenosi dusze umarłych nad rzeką. Haron jest zmuszony opuścić swoje stanowisko i wyznacza dziewczynę Stellę z nowym promem, będzie musiał odwiedzić wyspy, szukać zagubionych duchów, a w pewnym momencie zabranie ich do wiecznych bram, ponieważ nie mogą dokonać tego przejścia samodzielnie. Ale najpierw będzie musiała poznać duchy bliżej i spełnić ich ostatnie pragnienia – dopiero potem będą gotowi całkowicie opuścić ten świat.

Programiści dzwonią Spiritfarer „Przytulna gra o śmierci”, ale w rzeczywistości tematy tutaj są o wiele bardziej obszerne. To jest opowieść o pożegnaniu bliskich przyjaciół. O tym, jakie różne życie żyli ci ludzie i jak różnią się najnowszymi pragnieniami. Jakie rozbijające się słowa mogą dać, zanim znikną na zawsze. Wreszcie, że po nich pozostanie, w tym o ich ulubionych rzeczach i powiązanych wspomnieniach.

Bez opcjonalnych zajęć.

Stella szybko nabywa własny statek, na którym musi podróżować na dużej mapie za pomocą nawigatora w kabinie. Spotyka pierwszego ducha, potem drugą, trzeci-trzeci raz, ale ich dusze pojawiają się przed nami na obrazach zwierząt. Są zupełnie inni: ktoś jest romantyczny, ktoś przemyślany, ktoś niegrzeczny lub dobroduszny-wszyscy są cudowni, są malowani i doskonale animowani, interesujące jest komunikowanie się ze wszystkimi.

Każdy pasażer wydaje zadania, które czasami są powiązane z budową na statku niektórych pokoi lub przedmiotów. Jeden na przykład prosi o utworzenie stołu do rysowania i dzięki jego pomocy zbudować pensjonat i kuchnię. Reszta będzie chciała pasterza, ogrodu, ogrodu lub tartaku. Wiele z tych budynków przydaje się w przyszłości-z ich pomocą będzie możliwe coś uprawiania lub otrzymania nowych zasobów. Perfumy i własne indywidualne domy (które również muszą być ozdobione od wewnątrz).

Wszystkie budynki pojawiają się i pojawiają się.

W przypadku tych instrukcji nie udzielają nagród w zwykłym sensie – nie ma doświadczenia w wypełnionej skali i nic nie wpada w zapasy. Ale otwierasz dostęp do nowych lokalizacji, w których możesz znaleźć wiele interesujących rzeczy lub zaczynasz uzyskać nowy zasób. W pewnym momencie połowa zadań na mojej liście wymagała obecności wlewków aluminiowych, ale w tym czasie nie mogłem nawet zdobyć rud jest niemożliwe. Zazwyczaj dostępne są jednocześnie kilka zadań, w tym małe boczne, które są pozornie opcjonalne i znajdują się na wyspach, które nie są powiązane z fabułą, ale nadal trudno jest je zignorować – chcę uzyskać wszystko z gry.

Wszystko jest tak, jak powinno

W Spiritfarer Kilka gatunków idzie dobrze. Jest tu element farmy – na polu, w ogrodzie i ogrodu, sadzisz nasiona, regularnie je podlewaj i zbierasz. Istnieje cząstka metroidów – zaproszenie na duchy na statek otrzymasz specjalną walutę, dla której możesz kupić nowe umiejętności, takie jak planowanie po skoku. A proces studiowania wysp zmusza nas do przypomnienia sobie gier z tego gatunku – istnieje wiele tajemnic i wszelkiego rodzaju prostych łamigłówek, takich jak „Dostań się do klatki piersiowej na dachu wysokiego budynku”. Ale nie ma potrzeby szukania i tworzenia narzędzi – przed wyjazdem Haron nadaje Stelli pewne wieczne światło, które zamienia się w piłę i w marynatkę.

Są zabawne chwile z mieszkańcami wysp, których łatwo przegapić.

Proces układania budynków na statku, aby pasowały do ​​określonego obszaru, można porównać z puzzle-wszystkie budynki mają różne formy i ważne miejsca, takie jak kuchnia, chcę umieścić go bliżej talii biegać tam iz powrotem. Zabawne jest obserwowanie, jak próbując przenieść strukturę, gra automatycznie „wiąże” ją z domem znajdującym się pod nim ze schodami. A czasem nawet nieznacznie zmienia wygląd, jak to się dzieje z młynem, który traci dość elitarną.

Kiedy programiści niezależni tworzą tak ambitne projekty, często coś idzie nie tak, niektóre elementy działa niedoskonale. Praktycznie nie ma nic do znalezienia winy. Nawet platformacja jest wdrażana świetna – postać jest łatwo kontrolowana, a wykorzystanie jego umiejętności trudności nie powstaje. Najbardziej imponujące jest to, że prawie każdemu działaniu związanym z tworzeniem zasobów towarzyszy unikalna mini-gra. Aby przekształcić dzienniki w płyty, przesuwasz dysk piły zgodnie z pokazaną linią. W kuźniu regulujesz temperaturę kucia, trzymając ją na wymaganym poziomie, co różni się w zależności od rudy.

Powstałe zasoby i materiały można przekazać kupiecowi, ale lepiej jest zarabiać pieniądze, sprzedając znaleziony skarb.

Fakt, że podróż z jednej lokalizacji do drugiej jest przeprowadzana na notant statku, wydaje się, że element, który może mocno zmęczyć pod koniec gry. Jednak im dłużej grasz, tym więcej rozrywki pojawia się, na której spędzasz wolny czas. Jest tu około stu kulinarnych przepisów – łączysz różne składniki i czekasz na wynik. Na rufie możesz usiąść i łowić ryby, a połów w różnych regionach będzie się różnić. Ciągle sadzą nowe nasiona – albo znalazłem je w pudełku unoszącym się w oceanie, albo kupiłem od kupca. Utwórz składki i deski, pokrój owce, zamień butelki w zwykłe szkło ..

Drogi przyjacielu, nie przegap

A co najważniejsze – komunikuj się z pasażerami. Czasami chcą jeść – jedna dość prosta jagoda, podczas gdy inne wymagają wykwintnych potraw z kalmarską. Możesz zignorować ich życzenia – nikt nie umrze z głodu, a fabuła będzie kontynuowana. Ale w dobrym nastroju przyniosą na sprzedaż pewne prezenty-zasoby lub bibeloty na sprzedaż. I możesz je przytulić w dowolnym momencie – w przypadku każdego stworzenia uruchomi się specjalna animacja, a to jedna z najbardziej uroczych momentów w grze.

Uściski!

A potem musisz pożegnać się z duchami – jeden po drugim zacznie opuszczać statek. Sami podejmą decyzję, gdy ich pragnienia zostaną spełnione i nauczyli bohaterki wszystkiego, co wiedzieli. I nie chcesz odpowiedzieć „tak” na prośbę o zabranie duszy do bram-opóźniasz się trochę w tym momencie, aby ponownie z nimi porozmawiać, ale szybko rozumiesz, że nadal należy one zwolnić. Wchodzisz na łódź, a duch wymawia ostatnie słowa – tak szczere i często życie – afirowanie, że jest to jeszcze bardziej bolesne.

Wracając na statek, czujesz lekką tęsknotę, a potem przebiegłeś obok domów znikniętych duchów lub obok ich ulubionych budynków (każdy ma hobby-someone często stoi za maszyną do tkania, ktoś tworzy kruszę) i palisz jeszcze więcej. Nawet po 20 godzinach przypomniałem sobie stworzenia, które opuściły statek wcześnie, kiedy przygotowałem ich ulubione potrawy w kuchni lub przestawione domy na stole rysunkowym. Podróż, podczas których okna dialogowe są szczególnie interesujące, również mocno uderzyły w pamięć. Ale najważniejsze jest to, że perfumy pozostawione i bez ich ostatnich pragnień Stella musiałaby być znacznie bardziej ponura.

Nie wszyscy pasażerowie wybierają wyrażenia.

Życie toczy się dalej

Ale nie myśl o tym Spiritfarer Musisz tylko być smutnym – jest to głównie pozytywna gra z jasnymi kolorami. Mini-mecz jest powiązany ze wszystkimi duchami, który jest uruchamiany, gdy statek wchodzi do niektórych obszarów na mapie. Jeśli natkniesz się na fabułę z burzy, biegniesz wokół statku i złapiesz błyskawicę. Albo spotkasz ciąg latających meduz, które należy dotknąć, aby otrzymać walutę i rzadkie zasoby. Starfalls wyglądają na chłodniej – nie można oderwać efektów oczu, a muzyka jest zachwycająca podczas nich. Pod koniec fragmentu te mini-gier można karmić, ale zawsze można je porzucić, jeśli nie ma potrzeby zasobów.

Nie ma czasu, harmonogram pór roku – rób, co chcesz i kiedy chcesz. Ty sam decydujesz, gdzie popływać dzisiaj, jakie materiały do ​​zebrania, co stworzyć na stole rysunku, z kim nawiązać relacje i których zadania do wykonania. Na mapie dostępnych jest lista materiałów w pobliżu każdej odwiedzonej lokalizacji i ukrytych skrzyń, więc planowanie dnia jest bardzo łatwe. Statek sam w sobie unosi się do miejsca docelowego, ale zatrzymuje się późno w nocy do świtu – albo idź spać, albo rób interesy na samym statku.

W tych mini-grach lokalizacja budynków staje się szczególnie ważna, chociaż nie można się tym przejmować.

Aby przyspieszyć niektóre procesy, możesz przejść przez grę w lokalnej spółdzielni. W takim przypadku drugi użytkownik wciela się w rolę Kot Narcyzę, z którą Stella nigdy nie rozstała się, nawet podczas mijania. Co zaskakujące, programiści byli w stanie wykonać ten element jakościowo – kot może zrobić to samo, co główny bohater (z wyjątkiem tego, że nie rozmawia z pasażerami), a zatem możemy dzielić się obowiązkami i angażować się w ich ulubione rzeczy, kończąc codzienne codzienne Planuj szybciej szybciej. Ale podczas gry w solo brak partnera nie jest raz odczuwany.

Rozgrywka jest zafascynowana przede wszystkim faktem, że ciągle jest coś do zrobienia. Zawsze są zadania, zawsze są niezbadane wyspy, przez długi czas wiele konstrukcji na statku nie jest budowanych lub nie dostarczonych. A sam statek wymaga ulepszeń, w tym rosnącej prędkości. Częściowo nie docierane zainteresowanie grą jest powiązane ze wspaniałą grafiką – środowisko malowane w ciepłych tonach sprawia, że ​​atmosfera jest bardziej wygodna, bohaterowie są urocze, a promienie słoneczne, przebijające się po schodach i pęknięciach między budynkami, fascynujący.

Piękne lokalizacje są tutaj pełne, ale lepiej je zobaczyć.

Spiritfarer – Wielka przygoda, unikalna mieszanka gatunków, w której każdy element jest wytwarzany na wysokim poziomie. Zawsze smutno jest rozstać się z przyjaciółmi, zwłaszcza gdy spędziłem z nimi dużo czasu i w mojej głowie rozstrzygnęły wspomnienia z jasnych chwil. Gra znacznie przekazuje te wrażenia, owijając je w zestaw ciekawej mechaniki rozgrywki, które nie pozwalają się nudzić i zachęcać do odkrywania każdego rogu. Szkoda, że ​​po kredytach z nią musisz też pożegnać się.

Profesjonaliści: Piękna historia o śmierci i pożegnaniu z przyjaciółmi;Urocze postacie, z którymi współczujesz, a każdy ma swoją własną przeszłość;Mechanika pobierana z różnych gatunków jest mistrzowsko połączona;Proste mini-gier sprawiają, że proces uzyskiwania zasobów jest przyjemniejszy;ciągłe pojawienie się nowych zadań i rozrywki;Śliczny styl wizualny;Doskonale zrealizowana lokalna spółdzielnia.

Minuses: zbyt nieistotne, by o nich wspomnieć.