Sniper Elite V2: Recenzja

Pamiętam swoje uczucia po obejrzeniu pierwszego zwiastuna Sniper Elite V2. Mały film, w którym dokładnie jeden ujęcie amerykańskiego Snipera – ale co za ujęcie! „Jedna kula może zmienić kurs historii” … i natychmiast pokazało dokładnie, jak to robi spowolnienie, łamiąc kręgosłup niemieckiemu oficerowi, który nie był widoczny z wieży tygrysa. Możliwe było bez końca zrewidować przyczepę – wyglądała tak fajnie.

Technologia rentgenowska, dzięki której można rozważyć w najmniejszych szczegółach, co dzieje się z wrogami Giblets w momencie uderzenia, obiecuje zbudować najbardziej realistyczną balistykę, nie zapominając o fabule i przyzwoitej grafice … ale co W przeciwnym razie potrzebne jest na szczęście? Faceci z Bunt tak energicznie zaczęli, że po prostu byli zobowiązani do zrobienia gry, ale cukierki.

„Ściśle tajne”

Druga wojna światowa zbliża się do jej zakończenia. Nasze wojska kończą pozostałości nazistów w stolicy Niemiec, a sojusznicy kończą blokowanie losowo wycofujących się nazistów. Berlin weźmie udział w armii czerwonej, ale nie wszystkich naszych zachodnich przyjaciół, odpowiada. Faktem jest, że ci nieliczni autorzy projektu rakiet nazistowskiego nadal pozostaje w mieście, że jeszcze nie poddali się (oczywiście oddziałom na zachód od łzła). Gdzie są projektanci – istnieje ich rozwój i nie można pozwolić, aby całe to bogactwo dotrze do porady. Alianci (jak dotąd bez cytatów) rozumieją, że po zwycięstwie na horyzoncie pojawia się nowa wojna – a zwycięzca w nim zależy od tego, kto dostanie tajemnice pokonanych Niemiec.

Oto, nasz bohater. Tak, wiem, że otwarcie okna jest dalekie od najbardziej odpowiedniego miejsca dla Snipera. Ale gra pozwala, a nie tak zaniedbanie wyboru pozycji.

Dlatego konieczne jest zniszczenie tych naukowców, którzy nie mieli czasu lub nie chcieli podchodzić na stronę Amerykanów. Wypełnienie tej trudnej misji jest przypisywane jednemu wojownikowi, który włoży wiewiórkę w oku i będzie w stanie obsłużyć materiały wybuchowe, a rzeczywiście jeden cały pułk jest wart. O tym, jak długo samotnik potrwa w wrogim mieście, w którym trwają walki z potęgą, twórcy gry najwyraźniej nie sądzili.

Nie zwrócimy uwagi na tak złudzającą fabułą (jak na bzdury, wciąż mamy wszystko, co się dzieje), co się dzieje z płótnem bojowników na temat heroo-eagle, który niezależnie niszczy tysiąc lub dwóch wrogich żołnierzy, jednocześnie ratowanie świata. I chociaż ludzie lubią takie historie – cóż, wszyscy będziemy musieli je zobaczyć na ekranach monitorów, telewizorów i kin.

„Supermanizm” jest oczywiście dobry, ale jeśli chodzi o realizm i niezawodność historyczną, ani jeden, ani drugi nie spędził tu nocy. A nie chodzi o to, że jeden żołnierz spada z wrogów w dolcach, wyłaniając się bez szwanku od kłopotów. Jako historia tego samego programu II wojny światowej i tak się nie dzieje. Przykład może być podany przez historię Alexander Udodov, powtarzanie wyczynu jego imiennika Alexandra Matrosov, ale mądrze, aby pozostać przy życiu. Jeśli zrobisz grę Sniper Elite Ta wojna, wówczas w roli tytułowej powinna istnieć strzelec radziecki lub niemiecki – alianci do sukcesów dwóch wiodących szkół Sniperskich były bardzo, bardzo daleko. Ale tutaj prawa rynku już wchodzą w biznes – najwyraźniej dla kupującego, który kieruje wydawcą, fikcyjny bohater z fikcyjnymi wyczynami jest przybity.

Cóż, jak bez ulubionej rozrywki wszystkich strzelców na temat drugiej wojny światowej: w głównej roli MG-42 i kilku faszystowskich działów.

Hollywood War

Muszę od razu powiedzieć, że uważam się za miłośnika „hardcore” gier. Realizm tego, co się dzieje, minimum konwencji i „żurawiny” – to właśnie lubię. I Sniper Elite V2 Zainteresowałem się przede wszystkim z powodu obiecanej niezawodnej balistyki i taktyki bitwy Sniperskiej. Dokładny wybór najlepszej pozycji, przebrania, zasada „One Shot – One Corpse”. Chciałem wierzyć, że to wszystko będzie, ale „okazało się jak zawsze”.

Ta gra jest niespodzianką dla zaskoczenia. Okazuje się, że nie wiedziałem, że odległość bitwy Sniperskiej wynosi nie więcej niż 300 metrów. Tak, a ta odległość do celu jest bardziej prawdopodobnym wyjątkiem od zasad – zwykle trzeba strzelać na 100–150. Wydaje się, że nie ma nic do celowania-celowni. Poprawki na wiatr i zasięg są praktycznie nie potrzebne – odległości nie są takie same. Ale nie, jeśli możesz zbudować widok prawie połowy liczby, jeśli cel jest bardziej setki metrów. Kitki pocisków jest takie, że istnieje uczucie, że nie strzelasz ze zdrowego karabinu, który przebija hełm z kilometra wraz z zawartością pistoletu, ale z jakiegoś pistoletu. To zabawne, ale bardziej realistyczne gra z niepełnosprawną balistyką niż oferta programistów.

O kamuflażu możemy tylko powiedzieć, że jeśli tak, to bardzo, bardzo, bardzo dziwne. Albo cię widzisz od razu i wszystko, albo nikt nie widzi. Wróg często nie reaguje na głośny but na butach żołnierzy dziesięć metrów dalej, ale zawsze usłyszy dźwięk upadku kamienia opuszczony przez głównego bohatera, aby odwrócić uwagę. Notoryczne ukrycie z cichym strzelaniem przeciwników z pistoletu z tłumikiem i omijaniem ufortyfikowanych pozycji zamienia się w farsę: możesz czołgać się blisko faszystów, a on cię nie zauważy. Ponadto projekt poziomów „korytarza” nie pozwala fantazji na spacery – wybór jest mały. Eh, oto otwarty świat, jak w Operacja Flashpoint..

W sercu. Po obejrzeniu takich scen rozumiesz, jak bezbronne jest ciało na małym kawałku metalu.

Nawiasem mówiąc, o wrogie: dziwni faceci walczą tutaj. Wrogowie bojownicy różnią się prosto w lekkomyślną odwagę. Mogą stać na środku ulicy na pełnej wysokości i zacząć strzelać z karabinu maszynowego bez zaskoczenia poszukiwaniem schronienia. Sniperzy są jeszcze chłodniejsze. Okazuje się, że najlepszą pozycją do strzelania jest na dachu, tak że sylwetka „dokładnego strzelca” jest dobrze widoczna na tle nieba. Ponadto. Czołgi eksplodujące z hitu w pokrywce zbiornika paliwa (milczę, że te czołgi były dodatkowe, używane tylko w marszu, ale nie w bitwie), „bogate” trofea-koszący wrogowy żołnierz wrogowy zabrał ze sobą tylko 5-6 rund. dla broni używanej przez głównego bohatera ..

To wszystko, ale nie gra o Sniperze. Sniper Elite V2 – zwykły film akcji o II wojnie światowej ze wszystkimi znaczkami związanymi z gatunkiem, z wyjątkiem tego, że karabin z optyką jest tutaj priorytetem. Gdzie są sceny w stylu scen Towarzysze broni? Gdzie ostatecznie dynamika i ekscytujące sceny scenariusze pierwszego Call of Duty? Nie wojna, ale komedia.

„Drugi front”

Ale z faktu, że nasi rodakowie będą nasi rodakowie jako przeciwnicy, wcale nie zabawa. Boję się wydawać stary -mroczny, ale gra o kolorowym strzelaniu żołnierzy radzieckich w Berlinie wcale nie jest tym, czego czekałem na święto zwycięstwa.

Nadal mogłem zrozumieć, czy gra dotyczyła niemieckiego Snipera – była wojna, taka była. Ale dlaczego w żołnierzu armii czerwonej (w flapach earfaps i z ogromnymi gwiazdami zamiast Kocard – stereotypów, gdzie bez nich) ich sojuszniki strzelają? Główny bohater nie dokonuje różnic między Niemcami a Rosjanami – nie dba o to, kto zabija. Co do mnie, wszystko to jest niczym więcej niż bluźnierstwem i brakiem szacunku dla naszej wspólnej historii. Najwyraźniej niewiele osób jest zainteresowanych tym, jak naprawdę wszystko było. Ze względu na różnorodność można poświęcić historyczną niezawodność. Ale będą tacy, którzy pomyślą, że „wszystko było tak”.

Tak, kolejny udar – dzięki DLC, dowiemy się tego Hitler W rzeczywistości nasz protegowany został zabity. Wydawało się, że żołnierze radzieccy.

Trudno się kłócić z głównym bohaterem – modyfikacje „trzech linii” są do tej pory używane jako broń Sniperska.

Twarze śmierci

Nie, nie zapomniałem o głównym „chipie” Sniper Elite V2. Tak, mówimy o tej samej „komorze rentgenowskiej”, która pokazuje wszystkie obrażenia wyrządzone przez kulę, gdy gryzie ciału wroga. Tutaj warto złożyć hołd dla programistów – jeśli chodzi o ten aspekt gry, nie ma na co narzekać. Po szczególnie dobrze wymieniony strzał czas zwalnia, a kamera towarzyszy kule, pokazując wszystko, co robi w tak delikatnym ludzkim ciele pod kątem. Szczerze mówiąc, czasami staje się niespokojne – wszystko wygląda tak realistycznie. Kości kruszone, naczynia krwionośne i narządy są rozdarte, oczy pękają … wszystko to nie są skrypty i animacje nie nagrane z wyprzedzeniem – każda śmierć jest wyjątkowa. Podręcznik anatomii odpoczywa.

Możesz dostać się do granatu, który każdy drugi wrog ciągnie się ze sobą na pasek. Eksplozja okaże się z widokiem na obolałe oczy – z „X -Ray” i w wolnym czasie. Eksplozje wyglądają nie mniej imponująco, gdy materiały wybuchowe i już wspomniany zbiornik paliwa są już wymienione w ramach wstępnie instalowanego.

Jeśli odłożysz na bok dyskusję na temat realizmu, warto rozpoznać, że z technicznego punktu widzenia wszystko jest wykonane idealnie: grafika i dźwięk na wysokości;Czy ta irytująca muzyka chcę wyłączyć od pierwszych minut gry.

A jednak wady są przeważane. Jeden system rentgenowski, bez względu na to, jak spektakularny może być, nie wystarczy, aby wymienić SEV2 świetna gra. Za godzinę lub dwie zauważasz, że obiecana epicka o trudnym Sniperdzie zamienia się w matową strzelnicę, a sceny morderstw i innych piękna są nudne. Wszystkie zalety w grze można zobaczyć w wersjach demo. Wydanie nie da niczego nowego – chyba że wątpliwa radość z dużej ilości radzieckich bojowników i możliwość strzelania z własnymi rękami Hitler.

Wrogie Sniperzy prawie najłatwiejsza ofiara. Mimo to, z ich zdolnością do ukrycia.

Ale na pierwszy rzut oka naprawdę jest cukierki. Tylko pod pięknym opakowaniem w postaci „kamery X -Ray” – manekina. Kampania utrzymuje zainteresowanie dopiero po raz pierwszy, a potem wszystko wchodzi w monotonną sesję głupią dla niemożności przeciwników. Gra sieciowa nie oszczędza od nudy – sam w sobie widok osobnika zabija zasadę konfrontacji Sniperów. Gra dla tych wojowników w Red Orchestra 2 wygląda o wiele bardziej realistycznie i ekscytująca niż to, co się dzieje Sniper Elite V2.

Elite Sniper – i wszystkie pociski w „Milk” ..

Profesjonaliści: Sceny za pomocą promieni rentgenowskich są nie do pochwały.
Minuses: Projekt poziomu „korytarza”;Nie najmądrzejsza sztuczna inteligencja;niezrozumiała balistyka;Monotonia działania.