Sakura Wars: Recenzja
Seria Wojny Sakura istniał od 1996 roku, ale jednostki słyszały o tym poza Japonią. Przez te wszystkie lata jedyna część serii, która Sega Postanowiłem zlokalizować i uwolnić na zachodzie Sakura Wars: Tak długo, kochanie Na PlayStation 2. Gra nie tylko zmieniła wydawcę na nowych terytoriach, ale także późno na pięć lat, a liczba V nazwy postanowiła usunąć, aby nie odstraszyć potencjalnych nabywców. W rezultacie Sega Uświadomiłem sobie, że nie ma sensu kontynuować serii zapomnianej przez wszystkich, więc nowy Wojny Sakura – SO – SO -COLED MOFIL RESTART, który nie wymaga żadnej wiedzy na temat treści poprzednich gier i zaprojektowany dla nowej publiczności.
Niezłe towarzystwo
Nazywa się to soft, ponieważ akcja ma miejsce w tym samym wszechświecie (kilka lat po piątej części) i niektórzy z postaci znanych fanom powrócili. Tak, i strukturalnie nowość jest podobna do poprzednich gier – przygoda z elementami powieści wizualnej, symulatora randek i akcji jest tutaj połączona. To prawda, że w bitwach nie ma już komponentu taktycznego – jest to proste Robilovo z dziesiątkami wrogów w duchu Dynastia Warriors.
Głównym bohaterem był Seijiro Kamiam, były kapitan statku straży przybrzeżnej, który z powodu pewnych okoliczności stracił swoją pozycję i został wysłany do Wielkiego Teatru Imperialnego. Teraz musi zarządzać formacją bojową zwaną podziałem kwiatów, która w pełni składa się z dziewcząt, których zadaniem jest ochrona Tokio przed atakującymi od czasu do czasu demonów. Jednak bitwy ze złymi duchami są dalekie od jedynej troski oddziału: ponieważ teatr nie może stać bezczynności, bohaterowie zorganizują również prezentację, aby mieszkańcy miasta mogli się jakoś się bawić.
Wszyscy tu są.
Kiedy Kamiama przychodzi do teatru, przechodzi przez najlepsze czasy. Duże problemy z pieniędzmi, występy są takie -i bez godnego kapitana w bitwie, dziewczyny są słabo pokazujące się. Bohater będzie musiał poprawić sytuację przez osiem rozdziałów, jednocześnie poznając wszystkich bohaterów – zarówno z przedstawicielami Dywizji Kwiatów, jak i innymi postaciami, którzy są tu wielu. Zarówno członkowie pozostałych oddziałów, jak i ludzie pracujący w teatrze, mają kogoś do rozmowy.
Mistrz słów
Rozmowy z przyjaciółmi i przyjaciółmi w Wojny Sakura poświęcił znacznie więcej czasu niż bitwy. Po każdej fabule bohater może swobodnie poruszać się po teatrze (a potem poza jego granice-jest tu wiele małych obszarów) i reagować na każdą okazję, aby spędzić z kimś czas. Zielony okrzyk na mapie oznacza następującą lokalizację, po wizycie, do której będzie kontynuowana, a te same niebieskie odznaki to opcjonalne rozmowy, które można całkowicie zignorować.
Wszystkie te bonusowe sceny są okazją do poprawy relacji z jednym lub innym bohaterami. W trakcie rozmowy w pewnym momencie istnieje możliwość wyboru repliki-udzielili normalnej odpowiedzi na pytanie, a postać pokocha cię silniejszy, a jeśli powiesz trochę bzdur, wówczas rozmówca zareaguje odpowiednio. W fabule jest wiele takich odcinków, ale dodatkowe spotkania znacznie przyspieszą proces randkowy. Niestety, Wojny Sakura Nie oszczędzono z sytuacji, w których replika wydaje się wystarczająca, a bohater niesie nie -zachodnie o zupełnie innym znaczeniu, ale nie jest to tak przerażające.
Dają do wyboru odpowiedź przez kilka sekund – jeśli nic nie zostanie naciśnięte, bohater będzie milczeć. Nawiasem mówiąc, czasami jest to najlepszy wybór.
Gra nie karze takich nadzoru, a czasem nawet naciska na popełnienie takich błędów. Kamiama okazuje się tym samym zboczeńcem, który cały czas chce zajrzeć, co dziewczyny robią w łazience, a w tych momentach gracz albo pozwala mu zaryzykować, albo rozwija i wychodzi. Druga opcja jest oczywiście bardziej poprawna, ale tak wiele zabawnych scen jest związanych z podglądaniem, że grzech jest ich przegapieniem. I ogólnie humor jest tutaj dobry – bez klisz z anime nie jest kompletny, ale śmiejesz się więcej niż raz na działania bohaterów. Nawet w końcowych rozdziałach, gdy sytuacja staje się poważniejsza, a pasje są ogrzewane, żarty pomijają odpowiednie.
Sama historia jest również dobra, wszystko zaczyna się bardzo ładnie, dziewczęta przygotowują się do następnego występu, czasem walczą z demonami, ale już gdzieś pośrodku drugiego są nieoczekiwane zakręty, dramatyczne chwile, wałki i umiarkowane patos. Nic niezwykłego, ale obserwujesz rozwój wydarzeń z zainteresowaniem, a tempo tej historii jest piękne – bez opadania i przedłużające się odcinki, a zatem gra odbywa się w ciągu maksymalnie trzydzieści godzin, biorąc pod uwagę dodatkowe dialog. Prawdopodobnie bez nich wydaj dwadzieścia lat.
Kapitan i Lovelas
Pod wieloma względami historia tak skutecznie zanurza się w sobie dzięki doskonałym postaciom – żaden z pięciu uczestników w dziale kwiatów nie jest denerwujący, przyjemnie jest spędzać z nimi czas. Od nieśmiałego Claris, przy każdej okazji, aby udać się do biblioteki, po uroczą dużą, bramkowaną aktorkę Anastasię – wszystkie są cudowne i za każdym razem, gdy cieszysz się z okazji, aby zobaczyć nową scenę z ich udziałem. Gwiazdą tutaj jest Sakura, zaznajomiona z głównym bohaterem od dzieciństwa, szczególnie jest z nią wiele interesujących odcinków fabularnych.
Romans!
Każda z tych dziewcząt można przykuć tak bardzo, że w pewnym momencie zaprosi jej bohatera, po czym porozmawiasz do serca, a w końcu zakocha się w tobie. Następnie wyśle wiadomości, czasem do zadzwonienia, a twój związek zacznie się silniejszy. W moim fragmencie wszystkie pięć bohaterki odżywiło uczucia do Kamamamy, ale bliżej finału częściej wybierałem tylko jedno z nich, aby zakończyć się z tym związane. Najwyraźniej zmienia się tylko ostatnie dziesięć minut gry – w fabule nie ma nieliniowości.
Relacje wpływają również na poziom motywacji, z jaką zaczynasz walkę z demonami, gdy konkretna dziewczyna jest w parach z Kamiamami. Istnieje dziesięć poziomów motywacji, a przy każdym z nich szkody wyrządzone przez bohaterów wzrastają. Wzrost jest nieznaczny, aw bitwie poziomy są zarabiane bardzo szybko, ale bonus jest nadal przyjemny.
Ciemne miejsce
Ale same walki są rozczarowani – programiści nie zwracali na nich uwagi. Bohater i jego partner siedzą w futerkach i starają się dmuchać w różnych rozmiarach – to wszystkie walki. Jest regularny cios, jest silny, jest oszczędzający „UTA”, a jeśli dokonasz rozpadu tuż przed atakiem przeciwnika, czas zwolni na kilka sekund, jak w Bayonetta Lub Nier: Automata. Możliwe jest wykonanie kombinacji z ciosów, ale jest ich bardzo niewiele – albo trzy zwykłe strajki i jeden silny, albo cztery zwykle.
Pomiędzy futrami możesz przełączyć się za pomocą jednej prasy, a następnie autorzy próbowali szybko dodać odmiany, ktoś powoli, ktoś uwalnia skorupy. Ale ostatecznie używasz tego tylko w skrajnych przypadkach, ponieważ łatwiej jest wywierać nacisk na te same przyciski i zapisać „ULT”. Nie ma już opcji, z wyjątkiem wspólnych działań, które wydają tylko raz na sort. A potem nie są to pełne ataki – tylko uczestnicy przez krótki czas stają się dwa razy więcej.
Obrazy futra są bardzo dobre i są w pełni spójne z ich właścicielami.
Lokalizacje są tym samym typem, bez tajemnic i testów premiowych. Przeciwnicy wydają się wyglądać inaczej, ale wszystkie są nudnymi robotami, po prostu trzymają tarczę, podczas gdy inni wyglądają jak dinozaury. Ciekawa mechanika od czasu do czasu pojawia się w walkach z szefami, ale wszystkie są bardzo łatwe do wygrania – ani ja, ani moi partnerzy nie zginęli w całej grze. Istnieje dodatkowy reżim, w którym te same misje mogą być utrzymywane z różnymi dziewczynami, ale w fabule jest wystarczająco dużo walk – nie chcę znów znosić tej monotonii.
Ale, jak wspomniano wcześniej, bitwy tutaj są znacznie mniej powszechne niż odcinki światowe. I ta część Wojny Sakura, Co jest związane z rozmowami i zabawnymi scenami, staje się głównym. Pod tym względem gra oczywiście nie jest Persona 5, Gdzie walki odbywały się na tym samym poziomie co wszystko inne – zarówno pod względem stylu, jak i możliwości. Ale także budżet Wojny Sakura Daleki od tak dużego – nawet angielskie głosy nie odważyły się tutaj dodać.
W przeciwnym razie nie ma tu nic do znalezienia winy. Obraz jest szczególnie przyjemny: piękne lokalizacje, świetnie malowane bohaterowie, bardzo przyjemna animacja – w miejscach, które pamiętam Dragon Quest xi, bez nic, że wszystko jest skromniejsze i nie ma takiej skali. Ustawienia anime są szczególnie niesamowite, które są tutaj wiele razy więcej niż w tym samym Persona 5. Idealnie pomalowane i doskonale przekazujące nastrój i atmosferę, będziesz czekać prawie więcej niż następny obrót fabuły.
W powolnym trybie poważnie rannych przeciwników możesz szybko zakończyć, naciskając „trójkąt”.
Sega Nie wybrałem najlepszej daty premiery, wydając Wojny Sakura Mniej więcej w tym samym czasie z japońskimi gigantami na twarzy Persona 5 Royal I Final Fantasy VII Remake, Ale gra z pewnością znajdzie jego niszę. To prosta i nieskomplikowana przygoda z uroczymi postaciami, do której jesteś bardzo przywiązany, starając się nie przegapić jednego dodatkowego dialogu. Mieć nadzieję, Sega Nie planuje ponownie rzucić serii – nudziłem się już Dywizją Kwiatów, Teatrem i otaczającą atmosferą Tokio.
Profesjonaliści: solidny wykres, stopniowo przyspieszający z każdym rozdziałem;Wielkie tempo narracji;Niezapomniane postacie, z którymi chcesz spędzić czas;Dobry humor i wiele zabawnych dodatkowych scen;Wspaniałe lokalizacje anime, które są tutaj bardziej niż się spodziewasz;Śliczna grafika i przyjemna animacja.
Minuses: pozbawione głębi bitwy, które szybko stają się monotonne;Słowa wymawiane przez postać nie zawsze odpowiadają wybranej opcji odpowiedzi.