Puchar: Recenzja

Startseite » Puchar: Recenzja
5. czerwca 2024
7 minutes
7

By Jhonny Gamer

Dlaczego nikt wcześniej o tym nie pomyślał? Cóż, naprawdę, dlaczego nikt nie używał wizualnego stylu powstającej animacji? Dlaczego nikt nie dokonał niezależnego wyznaczania tej funkcji kreskówek z lat 30. ubiegłego wieku? I kto może przyjść na myśl w 2017 roku, aby stworzyć dwuwymiarową grę, która w swojej mechanice nie przeszła daleko od Arkad dwadzieścia lat temu?

Studiomdhr Entertainment Zgadłem, że zrobiłem pierwszy i zdecydowałem się na drugie. A teraz pływa w owocach.

Uwierz mi, ci cudowni faceci sprawią, że będziesz szlochać krwawymi łzami

Uwierz mi, ci cudowni faceci sprawi, że będziesz szlochać krwawymi łzami.

Cześć, Disney!

I w końcu wiele nie było konieczne. Puchar – To bardzo prozaiczne, a nawet prymitywne strzelanie. Bieganie, skok, strzał – z wyjątkiem małych drobiazgów, gra całkowicie opuszcza klasyczny zestaw akcji. Patrząc na nią, prawdopodobnie poczujesz coś tak nostalgicznego, ale zdecydujesz, że docelowa publiczność tej rozrywki odwiedza przedszkole i prawie tego nie potrzebujesz. I popełnij wielki błąd – Puchar zdolny do zaskoczenia nie tylko oryginalnym ustawieniem.

Postacie w białych rękawiczkach, sukienki vintage, tłuste kontury wokół przedmiotów – pismo wczesne Disney Lub Warner Bros. Nie można nie rozpoznać. Wszystkie te ogromne uśmiechy, groteskowe emocje bohaterów są znane wszystkim, ale nie wszyscy ich znaleźli. Tutaj każdy temat ożywa – tylko po to, aby ukończyć dwa oczy. Tutaj lekki jazz z bawełnianą bawełnianą dzieciami wszędzie, a obraz jest celowo zepsuty przez „szorstkość”.

Projekt wizualny Puchar, Oczywiście zachwycający. Artyści autentycznie przekazali nastrój kreskówek lat 30. i namalowali ogromną liczbę różnych krajobrazów i postaci w duchu tamtych czasów. Stylizacja jest idealna i już dla tego artystycznego cudu mistrza Studiomdhr godne wszelkiej pochwały. Nic tu nie jest powtarzane: wszystkie trzy światy gier są wyjątkowe w ich wizualnym wcieleniu, każdy poziom z całą jego zawartością jest rysowany od zera.

Weź moją duszę

I to jest bardzo wzruszające, gdy zaczynają opowiadać historię, która jest zupełnie odpowiadająca tej retroatmosfery. Dwóch braci „Dizzy” (antropomorfizm tutaj jest wszechobecny) w jakiś sposób wszedł do kasyna. Po powodzenia zgodzili się na propozycję właściciela diabła: jeśli chłopaki wygrają następną partię, przyjmują całe jego bogactwo;Jeśli przegrają, dajcie swoje dusze. Jak łatwo jest zgadywać, w najważniejszym momencie powodzenia ich zawiodło. Ale złoczyńca dał alternatywę dla chłopaków: powinni stać się diabelskim „kolekcjonerami” i zbierać dusze od wszystkich swoich dłużników.

Ten, który ma szerszy uśmiech, jest chłodniejszy

Cooler to ten, który ma szerszy uśmiech.

Oto taka brudna robota czeka Kapheda, jeden z braci. Aby złagodzić dusze, początkowo ma od palec jeden narzędzi. W przyszłości możesz kupić silniejszą broń. Jest tu cały sklep, co sprawia, że ​​zaskakująco dobrze jest „rzucić” postać. Oprócz głównej „pistoletu” możesz zapinać dodatkowe (jak bumerang lub ładunki, które są rozproszone w trzech kierunkach). Istnieją również różnice w wyborze Super-Superior, do którego uzyskujemy dostęp po wielu udanych trafieniach wrogów. Wskazówka: Po pierwsze, kup czwarte serce – życie tutaj jest najważniejszym zasobem. Trzy początkowo dostępne HITPINDS nie wystarczą na poziomy bez punktów ochrony. Ale więcej o tym później.

Pojedynkujący się

Najbardziej przyjemna funkcja Puchar Istnieje wiele treści. Każda misja zawiera zupełnie nowy zestaw wrogów, dekoracji i pułapek.

Większość zadań tutaj jest prezentowana w formie walki z „szefami”, która zasadniczo odpowiada logice fabularnej. Tak, bez powtórzeń – każda bitwa jest wyjątkowa, każdy złoczyńca jest dziełem sztuki animowanej i odpytuje cię własnymi metodami. Czasami nasz bohater będzie walczył na helikopterze. Zasada jest również klasyczna, ale dodaje różnorodności.

Oprócz bitew z „przywódcami”, poziomy są tutaj prezentowane, w gruncie rzeczy przypominają zwykłe platformówki, – biegamy naprzód, jednocześnie strzelając wrogów i zbierając monety. Ponownie, każdy etap jest prezentowany w oryginalnej świcie i zawiera własny zestaw przeciwników.

Oczywiście, przy tak hojnym podejściu do poziomów wypełniania, jest mało prawdopodobne, aby gra mogła okazać się zbyt długo. Tylko trzy niezbyt duże światy i finał – będziesz mógł przejść Puchar Pięć godzin. Ale w najbardziej prawdopodobnej sytuacji potrzebujesz znacznie więcej. Faktem jest, że lokalizacje tutaj mają dość wysoki poziom złożoności. Nie spodziewali się? Uwierz mi, jest mało prawdopodobne, abyś mógł przynajmniej być jednym z nich, aby przekazać trzecią próbę.

Aby pokonać pszczoły plaster miodu, zabij królową i podnieść jej duszę - czy bohater zostanie nazwany główną postacią pozytywną postacią?

Pokonaj pszczoły plaster miodu, zabij królową i podnieś jej duszę – czy bohater może być nazywany główną postacią pozytywną postacią?

Jaka jest złożoność?

Unikalny styl i obfitość treści są cudowne, jednak nie będzie możliwe trzymanie użytkownika przy ekranie za pomocą tego. Złożoność Puchar, Tyle dysonansu w atmosferze „dzieciństwa”, całkowicie nieoczekiwana. A zatem nerwy jeszcze silniejsze. Dlaczego jestem dorosły, wzywającym Corns Super Meat Boy, Nie mogę poradzić sobie z tą trójklowaną interaktywną kreskówką przedszkola?!

Trudność wynika z nieoczekiwanego wyglądu na ekranie różnych kombinacji obiektów poruszających się wzdłuż nieprzewidywalnej trajektorii. Bez zrozumienia, jak zachowują się przeciwnicy, nagle czołgając się zarówno po prawej, jak i lewej stronie, żadna umiejętność nie wystarcza, ponieważ po prostu nie wiesz, co może wyrzucić tę ścianę oka. Oczywiście ta nieprzewidywalność znika po kilku fragmentach, a ostatecznie dostosowujesz się, dowiadujesz się o zachowaniu wroga i łatwo przechodzisz dalej. Ale, jak powiedziałem, nie ma tu powtarzających się treści, więc od samego początku musisz się dostosować na każdy poziom.

Bitwa z każdym „szefem” składa się z kilku etapów, z których każdy musimy walczyć z nowym przeciwnikiem. Każdy z nich ma oryginalny „wzór”. A oto przechodzisz próbę, a błędy zabijają pierwszego potwora, a na jego miejscu jest inny, w stanie w ogóle wyrzucić wszystko. Przegrywasz, a teraz, aby dostosować się do drugiego, musisz przejść po raz pierwszy. Jednak po drugim, trzeci wychodzi … odległość rośnie, za każdym razem, gdy odtwarzasz to samo, czasami popełniając głupie błędy i zaczynasz nienawidzić siebie i gry, gdy zaczynasz nowy po raz dziesiąty.

W rzeczywistości poziomy w stylu biegu i pistoletu są również złożone. Kombinacje kwiatów wynikające z różnych części ekranu, nieoczekiwane klify, strzelanie grzybów, przepuszczalne samochody wymagają jednej rzeczy – uzależnienie. Wchodząc w nową sytuację, prawdopodobnie stracisz serce. Ale następnym razem pójdziesz trochę dalej.

Trudność znacznie wzrasta w miarę upływu. Na przykład nieoczekiwane „żetony” pojawiają się przyciski, które zmieniają kierunek grawitacji. Spróbujesz uniknąć samochodów i sufitu dwadzieścia razy. A kiedy przejdziesz przez złożony odcinek, umrzeć z powodu nowego psychodelicznego giddle, zobaczysz, że jest to dopiero czwarta z całego poziomu, najważniejsza bitwa rozpocznie się z twoimi nerwami.

Oto superbohater 2017?

Tutaj jest superbohater 2017?

Nadal warto powiedzieć, że trudność Puchar Stworzone sztucznie. Jest to przebiegły podejście dla programistów – wrzucenie gracza z treścią, aby amortyzować jego „umiejętności”. Sukces fragmentu ostatecznie nie zależy od umiejętności, ale od liczby powtarzających się fragmentów i sondowania niebezpiecznych sytuacji. Czasami czujesz to szczególnie mocno-kiedy utkniesz na pewnym poziomie przez kilka godzin. Tutaj zarówno styl, jak i muzyka, jak i sama „Challenge” przestają zachwycić. Ale możesz sobie poradzić – a drzwi otwierają się przed nowymi próbami, nowym projektem, nowymi postaciami … a nastrój się poprawia.

Puchar Wydaje magiczny kurz w oczach: unikalne ustawienie natychmiast fascynuje, dotyka i powoduje lekko niepoważne pragnienie szybkiego rozglądania się, przejścia przez jeden lub dwa poziomy i wyrzucenia. Ale go tam nie było. Kiedy te wzruszające kreskówkowe stworzenia w kółko z szerokimi uśmiechami wysyłają cię na początku poziomu, gniew wtuje się w tobie. Opuściłeś animację z lat 30., a teraz nie zatrzymasz.

Profesjonaliści: Styl audiowizualny wczesnych kreskówek Disney;”Wyzwanie”;Obfitość unikalnej treści.

Minuses: Zwróć mi klawiaturę!


















How do you rate Puchar: Recenzja ?

Your email address will not be published. Required fields are marked *