Prince of Persia (2008): Recenzja

Startseite » Prince of Persia (2008): Recenzja
10. czerwca 2024
5 minutes
7

By Jhonny Gamer

Ubisoft nadal z powodzeniem renimate seria gier. Gdy tylko „piaski czasu” zostały wyczerpane, programiści odwrócili wszystko do góry nogami (w dobry sposób) i dali je na górze albo zdjęcie w pastelowych kolorach lub kreskówce Disneya. Kreskówka starego stwardnienia, w którym orkiestra nie zmieszała się jeszcze z elektroniką, a postać aldladyny w szczególnie złożonych scenach nie stała się trójwymiarowa.

Śmiej się z siebie

Książę wędruje pośrodku piaskowca i krzyczy „Farah!”. W żadnym wypadku nie szuka ukochanej dziewczyny z pierwszej części, ale osła – więc są subtelnie sugerowane, że nie ma związku między przeszłością a tym, co dzieje się teraz na ekranie. Ponury mężczyzna z zakrwawioną szablą ustąpił miejsca energicznej i niespokojnej facecie około dwudziestu pięciu z metalową rękawicą dla wygodnego biegania wzdłuż ścian. W rzeczywistości akrobatyka jest prawie jedynym szczegółem, jakie pozostaje z przeszłości.

Nawiasem mówiąc, nie zadziwi bez dziewczyny: wkrótce ładna księżniczka Elik, która ma magiczne zdolności, dosłownie spadnie na bohatera z nieba. Wyciągnie się z krawędzi otchłani i odrzuci złamaną ochronę, aby książę nie wyrzucił łyżwy. Właściwie umrzeć Prince of Persia Model z 2008 roku jest więcej niż trudny: towarzysz uparcie przywróci biednego człowieka do życia.

„Dobrze (ty) patrzę”

A ponieważ taka dama w różnych warstwach przestrzeni nie pasuje do ukrycia, prawie przez całą drogę pójdzie obok księcia. W Ubisoft Poważnie starali się nie obciążać – w rezultacie wie, jak prawie więcej niż nasz protegowany. A ściany biegną wzdłuż ścian, a wrogowie mutuus. Co więcej, jest to opracowane tak, że jeśli na przykład bohaterowie zderzyli się na wąskiej szynie wiszący nad otchłani. Lub, wspinając się przez stromą skałę, mężczyzna uprzejmie postawił na plecach kobietę, puszczając żrące i bolesne komentarze na temat kilogramów.

Poziomów nie należy rozpoznać: projektanci zdawali się celowo uciekli z schowanych arabskich krajobrazów i uciekli tak bardzo, że dali graczom bardzo rozległe przestrzenie, otwarty świat (jak w wojownikach w rozgałęzionych korytarzach, ale nadal) i Gdziekolwiek tam)ONajbardziej wolność ruchu.

Ogólnie rzecz biorąc, formalnie jesteśmy w niektórych zagubionych ziemiach, gdzie była starożytna świątynia, powstrzymując się w sobie coś złego. Jak zwykle zdarza się, bohaterowie nieumyślnie wydrukowali wszystkie zamki, wypuścili wszystko, co było możliwe, na wolność, a teraz są zmuszeni do wykonania kpiny w sparowanych ćwiczeniach. Głównym celem jest wyczyszczenie substancji zwanej „korupcją” nieco więcej niż dwa tuziny poziomów. Wszyscy koniecznie chroni złego bossa, z którego musisz pozbyć się miecza lub umysłu.

Tłumy potworów z osiami przebiegały w zapomnienie, a cały system bojowy jest zbudowany na pojedynkach. W lewym rogu ringu – Prince i Elik, po prawej – niechętnie broniąc wroga. Wróg może zrzucić z pola bitwy, aby zostać pobity na ścianę z chatą i po prostu mruczeć. Liczba nieudanych ciosów jest ograniczona tylko przez cierpliwość gracza – maksimum, które wrog może zrobić, to przywrócić część jego zdrowia, całkowicie torturować bohatera. Proste, spektakularne (nawet bardzo spektakularne) i świeże.

O tych, którzy są zdesperowani

Wszelkie „zainfekowane” lokalizacja wygląda niegościnnie: szare klify z suszonymi roślinami, podmokłe zawiesiny zamiast wody i szare niebo. Po zwycięstwie nad szefem gracz ma swobodę nakazania Elikowi, aby uczynić terytorium nieskazitelnie świeżego i pięknego. Nie zrobi tego z miarą i miotłą, ale na środku świetlnego kręgu, który, ignorując prawa grawitacji, podniesie ją w powietrze i uprzejmie poprosi o często naciskanie przycisku „E”, aby o godz. najmniej częściowo pokazuj, co podejmuje wysiłki. Dzięki udanej operacji obszar jest odmalowany przed naszymi oczami: skały nabierają ich naturalny kolor, zawiesina zamienia się w kipiące wodospady i wszystko wokół powodzi w świetle słonecznym. Jednocześnie zauważamy, bez widocznych „hamulców”.

A potem zbieramy „światła światła”, które kupują nowe umiejętności Eliki. Nie można dać jej nowej kombinacji, ale okazja do latania, ciągnięcia księcia na grzbiecie lub fascynującą spektakularnie z jednej części karty do drugiej, jest całkiem możliwe. W sumie są cztery rzeczy i służą one jako klucze do lokalizacji – większość nie ma nic do roboty, jeśli nie masz jeszcze wystarczającej ilości „nasion”. Ich kolekcja z pierwszej z radosnej lekcji rozwija się w ponury obowiązek – najpierw konieczne jest zdobycie 60 sztuk, a następnie 170, a następnie 340 itp.D. Jednocześnie prezenty są rozproszone, abyś musiał przejść przez poziom. Piękno (poziomy) wymaga ofiar, nie ma nic do roboty.

Kolejna łyżka smoły do ​​lufy miodu dodaje niezupełnie odpowiednią kontrolę. W bitwach książę często ignoruje rozkaz unikania lub skakania na bok, w dziwny sposób zmienia układ kluczy i ataków stojących tylko bardzo blisko wroga. Ale z akrobacją wszystko jest w kolejności, która nigdy nie była w historii serii: usunięte ruchy i bez znaczenia, pozostawiając tylko dynamiczne i niezapomniane. Na przykład utrzymanie „zmiany” nie musi teraz utrzymywać równowagi na planszy z radzieckim narty, a jeśli musiałeś przejąć pionową kolumnę, sam książę zwróci się do następnego. uroda.

***

Piękna, soczysta, świeża gra, biorąc to, co najlepsze z przeszłości i dodając nowe. Czekamy na kontynuację (y).

Profesjonaliści: Doskonała grafika;Wspaniała animacja;Fascynująca rozgrywka.
Minuses: Czasami dziwne zarządzanie.


















How do you rate Prince of Persia (2008): Recenzja ?

Your email address will not be published. Required fields are marked *