Outlast II: Recenzja
Odpuscic sobie Outlast W 2013 roku do tego czasu mało znany zespół Czerwone beczki duży wpływ na gatunek horroru. Powodem tego była prosta, ale elegancka formuła, którą masz bezbronnego bohatera z kamerą zamiast broni, utonięcie w ciemności lokalizacji i niewrażliwych wrogów – tylko biegamy i chowamy się przed tymi facetami. Tak, jest więcej krwi, jest więcej krwi … wydaje się, że nie jest niczym nadprzyrodzonym, ale wraz z przyzwoitą grafiką i sukcesem z publicznością Outlast Zaczęła dyktować modę. Z niepowodzenia, jak w Światło dzienne, plagiat, aż do ostrożnego cytowania Resident Evil 7 A w wielu klonach wykonanych na kolanie – praca kanadyjskich programistów przychodzi wszędzie. Zobaczmy, czy druga część udało się przyćmić oryginał.
„Bierzesz oddech, wydech – wszystko będzie dobrze”.
Zaostrzenie uczuć wierzących
Operator Blake Langermann wraz z żoną Lynn idzie na zarys Arizony, aby zbadać tajemnicze morderstwo dziewczyny. Ale po drodze ich helikopter rozbija się, Lynn znika gdzie, a Blake, upuszczając łzy i okulary, zaczyna się na szlaku. Energia elektryczna w prowincji, w której działanie się rozwija, nie została jeszcze odbywa się, więc ciemność jest w pobliżu – mimo że oko zostało zakupione. Na szczęście kamera wideo bohatera, jak w pierwszym Outlast, Jest wyposażony w tryb noktowizyjnej – pozwól mu szybko wydać baterie, nie zgubisz się już w trzech sosnach. Cud technologii pomaga także Bohaterowi podsługa w odległych rozmowach i przechowuje kluczowe wydarzenia w pamięci. Nie płoną w ogniu, nie tonie w wodzie – w skrócie, urządzeniem na wszystkie okazje. I tylko jedna rzecz jest zła – nie możesz złamać głowy aparatem. Szkoda.
Ponieważ krawat w duchu „tajnych materiałów” w miarę rozwoju fabuły zamienia się w horror taki jak „Rebel from Hell” z domieszką rewolucyjnej filmu Rob Zombies (Rob Zombie). Okazuje się, że wioska pełni fanatyków religijnych, którzy nie karmią chleba, kogoś poświęcają kogoś. I dowodzi ich prawdziwie piekielnego kaznodziei o imieniu Sullivan Notes: tylko jego portrety nie są niebezpieczne spędzanie czasu w czerwonych zakątkach, a tylko na nagraniu jego powiedzeń może wydać papier tutaj. Geografia i struktura sekty opierają się na historii „świątyni ludzi”, tragicznie kończącego się jesienią 1978 Jim Jones (Jim Jones). Ale nawet bez tej równoległej w Outlast II Prace nad świtą są widoczne.
Jeśli autorzy zamierzali zawinąć nadmierną gorliwość religijną w groteskę, odnieśli sukces w stu procentach. Oto bezwładne cienie, jęczące coś o karach nieba, oto straszna stara kobieta, która zabija ofiary z wyborem, a oto jego wróbel, jedyny dobrze odżywiony mężczyzna na dziesiątki mil wokół porażenia tak jak Kim Chen w W KRLD. Demony z dziewcząt złoczyńcy wydalają oczywiście w łóżku, wspierające władzę przez terror, pokonanie dzieci i zestaw cytatów z Biblii. I jak ci się podoba konfrontacja warunkowych chrześcijan z tymi samymi warunkowymi satanistami, których różnica między czysto formalną? Z drugiej strony, Outlast II Rozpoczyna się także spisek, w tym wpływ na psychikę promieniujących wież – ogólnie, ideologiczna głębokość gry jest taka, że dno nie jest widoczne. Dodaj tutaj, cytując wszystko, co przychodzi na myśl w kontekście – od proroków Starego Testamentu po „blask” Stanley Kubrick (Stanley Kubrick). A w takim kotlecie bohater jest zmuszony do gotowania.
Sądząc po bohaterach, Red Barrels nie jest szczególnie daleko od tematu Madhouse.
Usiądź na szafkach, biorąc oddech, teraz nie ma czasu. Niech programistów dywersyfikuj mechanizm skóry i szukania, pozwalając Blake’owi wspinać się pod łóżkiem, wskoczyć do beczek, nurkuj na chwilę lub po prostu zablokować drzwi, zdziwisz się, że wróg wie również, jak się czołgać Na czworakach pływaj i posadź łaskotanie z biegu dla niego, a nie tak trudne. Dlatego pomimo różnorodności prokuracji nie ma tu absolutnie niezawodnych schronisk, a fanatycy idący po piętach Farsa nie stają się mniejsze. Ich uczucia są zaostrzone – w razie potrzeby zobaczą bohatera w ciemności z tyłu głowy i zabiją kilka ciosów. To, co natychmiast ustawia wysokie tempo: głównym zajęciem w wiosce Maniac jest przeszkodą, czasami przerwaną przez halucynacje na temat szkoły, w której rozwija się równoległa linia fabuły.
Chwile przejścia od rzeczywistości do, powiedzmy, asocjacyjne ciśnienie krwi jest dostarczane bez montażu głośników, a także pościgów – drzwi otworzą się w niewłaściwym miejscu, a następnie macki ze studni złapią Blake’a pod Mycitą. Innymi słowy, w porównaniu z pierwszą częścią, Outlast II reprezentuje bardziej znaczącą, napędzaną, integralną i znaczącą pracę dla kultury horroru. Ale kłopot jest – wszyscy nie obchodzi.
Przestrasuj mnie siedem
W końcu poprzez debiut w 2013 roku, studio Czerwone beczki Ustaw Snares, gdzie ona sama. To jest pierwszy Outlast Bloody Horror-Attractions pojawiły się modne, w których „krzyk” czeka za każdym drugim kątem, a zwłoki zwisają z każdego drugiego drzewa. Co jest w oryginale, że w drugiej części saspens, to znaczy niezbędny gatunek atmosfery jest niezbędny dla gatunku, crkan do sześcianu bulionu jest minuta na ekspozycję i rzucił się. Tylko tam działało przynajmniej, ponieważ było świeże, ale teraz stało się powszechnym miejscem dla większości horroru, a metoda „pozostawiaj najbardziej smaczną, ale więcej” w tym przypadku psuje wyrafinowanie odczuć. Oni sami są winni. Tylko z powodu graczy, rywalizując z ich odpornością na stres, twórcy horroru wystawiali media społecznościowe-kto przeraża szybcie. I oczywiście złamali drewno opałowe.
„Jak piękny jest ten świat, spójrz!”
Nie w sensie rozgrywki: pracownicy Czerwone beczki Bardzo ekonomicznie sięga czasu spędzonego przed monitorem, oferując maksymalne emocje na metr kwadratowy. Babikes są sadzone w rogach z wiedzą o tej sprawie, ale przestają przerażać, jeśli dostaniesz je co pięć minut. Teatr anatomiczny przestaje być zniesmaczony, gdy jego gałęzie są otwarte we wszystkich bramach, a ty boisz się nie do zniesienia i zwinnych wrogów tylko do drugiego tuzina śmierci. Nagły upadek bohatera sprawia, że jest zaskakujący, ale powtórz to kilkanaście razy – i zdobądź komedię Charlie Chaplin (Charlie Chaplin). Więc po dwóch lub trzech godzinach gra coraz bardziej przypomina jakąś eksplozję zombie z pościgami jak Umierające światło, do którego mimowolnie zaczniesz narzekać: „Tak, zostaw mnie w spokoju – chcę tylko wiedzieć, jak to się skończy!”
Takie przedawkowanie efektów w połączeniu z pragnieniem realizmu i znacznie więcej niż w oryginale, poważnie monit o zadawanie pytań. Na przykład, co byś zrobił w sytuacji, gdy życie ukochanej osoby jest na końcu? Chwytając ten sam widole lub rake rozproszony, wpadnie do bitwy? Brak odpowiedzi Outlast II, Oddychałbyś astmatycznie i histerycznie narzekając, drapując ogrody z niebezpieczeństwa. Okej, szok, rana – można to zrozumieć, a zatem horror Resident Evil 7 Lub Obcy: izolacja Uzbrojone bohaterowie nie od razu. Jednak zachowanie Blake’a nie zmienia się drugiego dnia pobytu w wiosce. W rezultacie nie możesz sympatyzować z bohaterem, nie kojarzysz się z nim – ponieważ fu bądź taki. Dla gry, która pokazuje bardzo osobistą historię w życiu, bo bez pięciu minut podróży na krawędź nocy palantów w głównej roli – jak pijany trombonista w orkiestrze wiatrowej.
„Wieczory na farmie w pobliżu Dikanka”
Paradoks: c Outlast II Istnieją wszystkie elementy idealnego horroru, ale język nie zwraca się, aby nazwać grę naprawdę okropną-to tak, jakby ktoś nazwał tę opowieść horrorem Nikolai Gogol. Zamiast strachu, autorzy oferują nam nerwowe napięcie, które, jak widzisz, nie jest takie same. Kiedy nie ma karty i nikt nie pokazuje, gdzie dokładnie się udać, z pewnością denerwuje. Zderzenie z „szefem”, którego nawyki są nadal nieznane, powoduje również stres. Dziewczyny z jelita i notatki o okrucieństwach, które odbywają się w wiosce, są oczywiście przechowywane w dobrej formie. Od nagłego ataku maniaku, mylisz przyciski z gałęzi pękniętych w ciemności-drżisz, zamykasz drzwi za tobą na wszelki wypadek, a ostatnia bateria dla aparatu ledwo siedzi, zaczynasz się dostawać nerwowy. Ale wymienione komponenty działają na sile godziny – półtora.
Wizje bohatera wskazują, że diabeł leży w małych rzeczach.
Z drugiej strony, Outlast II Nie zadzwonisz ani złe, ani jeszcze więcej awarii. To bogaty i dynamiczny thriller z skrupulatnie wypracowanym wszechświatem, dając setki punktów upośledzenia szpitala psychiatrycznego od pierwszej części. Sceny przemocy deweloperzy z Czerwone beczki Przedstawiają tylko oni – bez wdania się w wulgarność filmów kategorii B. Rozgrywka wymaga zręczności i szybkiej reakcji: tutaj biegamy, upadamy i wymykamy się przez otwór w ogrodzeniu, a następnie w lewo, w zarośla. I że z faktem, że dusza nie siedzi większości historii na obcasach, a krew nie zmiażdży w żyłach? Nie anuluje to wartości artystycznej pracy, więc z powodzeniem uzupełni kolekcję nie tylko fana interaktywnego nerwu -ale także każdego gracza, który docenia rzeczy wykonane z duszą.
Kopia gry (strona w sklepie) biura redakcyjnego Stopgame.Ru dał naszym przyjaciołom – gog.com, dla których są dla nich wyjątkowe.
Profesjonaliści: Ciekawy świat z twoją mitologią i fabułą, którą podążasz;nowoczesna grafika i godna szacunku dla pracy z dźwiękiem;Dynamizmu dobrze pasuje do pościgów, ukrytych i szukających, a także tworzy stresujące sytuacje;nawet pracuj bez błędów i artykułów, optymalizacji wysokiej jakości.
Minuses: Pościgi i przemoc są nudne z czasem;Z powodu szybkiego tempa nie ma czasu na rozkoszowanie się horrorem;Bohater nie powoduje empatii.