Obdukcja: Recenzja
Kto jeszcze wykonać klasyczne zadanie, jeśli nie dla autorów Myst I Rozdarty Z studia Cyjan? To są bracia Rudzik I Rand Millers (Robyn Miller, Rand Miller) W 1993 roku dla graczy dach był całkowicie trójwymiarową grą z widokami pierwszej osoby, FMV z żywymi aktorami i zadaniami dla szczególnie uważnych. W tym sensie, finansowane przez Kikstarter Obdukcja Źródło gatunku jest trzymane przy przyciskach, dźwigniach, zamkach kodu, a nawet sposobu ruchu wzdłuż punktów – programiści tradycyjnie wiedzą dużo o perwersjach. Wygląda świetnie, ale pytanie brzmi: kto go dzisiaj potrzebuje?
Trzy światy czekają
Jak inne prace Cyjan, To od samego początku tajemnicza do maksimum i łez z miejsca w kamieniołomie. Kosmici uprowadzili bezimiennego bohatera, ale dręczą go nie sondy odbytu, ale przez puzzle, które, musisz się zgodzić, gdzie jest bardziej humanitarni. On (lub ona – w zależności od cienia wyboru w ustawieniach) jest zamknięty w kilku światach, którego ruch jest ograniczony kopułami energetycznymi, i możesz dostać się z jednej planety na drugą tylko za pomocą teleportacji. Ale najpierw musisz przejść przez las zagadek, aby bohater powrócił do domu przez wiele godzin. Będziesz je z przyjemnością lub rozczarować – zależy to od postaci.
Już pierwszy świat, Hunrat, podobny do kolonialnego południa Stanów Zjednoczonych wraz z Raidem Startrek, uczy lekcji z podręczników „Old School”. Nie ma gdzieś bezpośredniej ścieżki. Aby przejść przynajmniej skrypt do akapitu lub przeniknąć do zamkniętych drzwi, będziesz musiał odizolować znaczenie scenerii, notatek i dialogów. A po drodze poruszaj wszystko, co się porusza, włącz wszystko, co się włącza, i pokazuj obserwację – bez niego tutaj. W końcu interakcja ze środowiskiem zewnętrznym działa w sposób nieoczywisty: podłączył kabel, obrócił dźwignię, nacisnęła przycisk-coś się stało, ale co dokładnie? Urządzenie niektórych zadań i mechanizmów wszechświata Obdukcja Rozumiesz tylko wtedy, gdy tajemnica jest rozwiązana, a ścieżka jest otwarta. Z drugiej strony praktycznie nie ma dodatkowych elementów: jeśli coś wydaje się bezużyteczne, to tylko na początku.
Nacisk na intuicję i pamięć nie anuluje pomysłowości – który wyobrażał sobie sporty spacery wśród piękności w duchu Drogi Esther, On się myli. Oddzielne momenty zadania są wystarczająco udane, aby wstrząsnąć duszą – na przykład połączenie windy w ratuszu z numerami samochodów na stacji benzynowej. Lub przeniesienie bagażników z niebieskim laserem na planetę Kaptar, gdzie gigantyczne koła zębate są chwytane w jaskiniach. Nawet notebook z uchwytem jest przydatny do nagrywania kodów dla zamków. Jednocześnie nie czekaj na akcję, ani żadne niebezpieczeństwo, a nawet zapasy-to jest klasyczny klasyk, to jest jak słuchanie wszystkiego, co sukienkę bazy na kasecie. Nic tu nie jest zaskoczenie: programiści ostrzegali nas z wyprzedzeniem przed mieszanką starej gry z nowoczesną grafiką na silniku Unreal Engine 4.
Kiedy gady dali dom w wiosce.
To wygląda Obdukcja Naprawdę świetne, a muzyka czasami zachęca do myślenia o wiecznym. Problem gry jest inny: autorzy są narcystyczni zakochani w starych osiągnięciach Cyjan W rezultacie uderzają w siebie. Przygody nie przedstawiają niespodzianek, pachnie pleśnią z fabuły, ale bliżej rozważenia, wprowadza do rutynowego trans. Apoteoza przygnębienia występuje na planecie dżungli, gdzie musisz skonfigurować labirynt, piłkę między planetami, a jednocześnie pozbyć się obsesyjnego pytania: gdzie nadal poszedłeś 1 321 306 dolarów zebranych przez fanów studia Studio? Naprawdę, aby narysować scenerię i nagrywać muzykę? Nie ma tu złożonej animacji, sztuczna inteligencja – tym bardziej, lokalizacje, pomimo pysznych małych rzeczy, są zwarte, a rola jedynej postaci rozmawiającej z bohaterem przejęła się Robin Miller.
„Nasze serca wymagają zmian”
Wskazówka jest prosta: Cyjan Ostatnie, umieszczając równy znak między czasem spędzonym w grze a przyjemnością otrzymaną od niej. Ponieważ pierwszą zasadą złego zadania jest odebranie cennego zegara i momentu. Nie ma krótkiej ścieżki z jednej krawędzi lokalizacji do drugiej, chociaż wszystkie zadania są już tutaj rozwiązane? Zobacz pierwszą zasadę. Musimy biec trzykrotnie na mostku zaciśniętym między portalem, na którym przynajmniej piłka? Zobacz pierwszą zasadę. Skrypt wymaga kilku razy z rzędu, aby użyć tego samego teleporta? Cóż, wiesz, co robić … Dodaj tutaj optymalizację hacka z ładowaniem, do którego życie biegnie przed twoimi oczami, a zrozumiesz, dlaczego w niewielkim stopniu jednej osoby w Obdukcja wymaga prawie tyle cierpliwości, co duży skok dla całej ludzkości.
Zagubiaj się w trzech teleportach? Łatwo!
Jako doświadczenie nowego Xcom, Wolfenstein: The New Order I Los, Stary człowiek jest dobry z umiarem. Wyobraź sobie, że przyszedłeś do dentysty, a on oferuje ci szklankę wódki na odwagę i jest zabrany przez klaczki. Dokładnie ten sam dyskomfort, częściowo rozcieńczony nostalgią, powoduje przejście Obdukcja.
Jeśli przekupiłeś się estetyką wszechświata gry (a ona przekupiła wielu), zaakceptuj nasze kondolencje. Ale fanów szlifowania z ławki o właściwym kolorze trawy można tylko pogratulować. Który chciał spotkać się z dziewięćdziesiątami i konkretne spojrzenie na zadania od Cyjan, Znajdzie tutaj samą atmosferę. Złóżmy hołd autorom: w epoce, kiedy poza nie odróżnia się od pozycji, zginają linię, pręt przed mody Podwójna grzywna I Daedalic Entertainment. Innymi słowy, Myst lewy, Millerzy pozostał.
Profesjonaliści: Living Classics;Piękne zdjęcie z wieloma szczegółami;Nawiązują się ciekawe łamigłówki.
Minuses: kropkowana fabuła;Większość zadań wymaga obserwacji, a nie logiki;obliczenia dotyczące kretynizmu topograficznego i czasu zaostrzenia;Lame na optymalizacji obu nóg.