Miasto Brass: Recenzja
Slasher to „porno” z pierwszej osoby, którego autorzy zainspirowali się „tysiąc i jednej nocy”. Z genami i lampami Aladdin. Od byłych programistów Bioshock. Zgadzam się, plakat Miasto mosiądzu W tym samym czasie był zarówno głośny, jak i ekscentryczny. Możesz poczekać na wszystko z takiej gry.
Nowy Aladdin?
Oczywiście fakt, że Miasto mosiądzu Wykonane w gatunku „Biegamy, przekręcamy, pompuj, umieraj, zaczynamy ponownie w nieznacznie zmienionych lokalizacjach”, początkowo powoduje rozczarowanie. Takie mechanicy są oczywiście modne, młodzież, ale od ludzi, którzy zakładają ręce Bioshock, Mimo to czekasz na ciekawą historię i jasne postacie. W poprzednich pracach widzieliśmy to w poprzednich pracach Gry Uppercut – I w Epoka, i w Zanurzony.
Natychmiast mamy typowy schemat dla „spodni”. Copper City, lokalny analog Agrabs, jest podzielony na lokalizacje, w których należy przejść od początku do końca, aby dostać się na następny poziom. Co więcej, musisz to zrobić, dopóki nie spadnie ostatnie ziarno piasku w zegarku piasku. I zrobią to, dopóki nie dotrzesz do bramy, prowadząc do następnej karty. Jeśli nadal zostałeś zabity w tym procesie, zacznij od nowa. Poziomy zostaną nieznacznie odbudowane w odniesieniu do lokalizacji pokoi i wrogów, ale nic więcej.
Kim jesteśmy, co my, jak się tu dostaliśmy i dlaczego? Autorzy oferują siebie zgadnąć, przejrzysty sugerując, że gramy dla złodzieja, który wspiął się do miedzianego miasta w poszukiwaniu skarbów. Oznacza to, że możesz sobie wyobrazić, że jest to tak alternatywna historia Aladdin, a aby uspokoić się z tym samym, niektóre zrozumiałe wyjaśnienia, rolki i dialog.
Tysiąc i jeden bicz
Tak, ogólnie i nie ma potrzeby. Miasto mosiądzu Wygląda tak dobrze i jest grany jak slasher-„sorogal”, o którym szybko zapomnisz o wszystkim innym, koncentrując się dokładnie na osiągnięciu, dotrze.
Wrzucając takie kurczaki w wrogów, rozpraszamy ich i mylimy.
Po pierwsze, istnieje bardzo chłodny poziom poziomów, w których otwarte miejsca i przejścia są sąsiadujące z zamkniętymi pokoi, długimi schodami, wąskimi korytarzami. I wszędzie – pułapki, pułapki, pułapki lub całkowicie ukryte pod piaskiem lub zauważalne z daleka, ale wciąż niebezpieczne.
Po drugie, musimy zwabić wrogów (i to jest całkowicie nieumarłe) do tych pułapek-gdzie można taktycznie wycofać, zwabiając wroga na kołnierzu wyskakując z podłogi lub po prostu popchnąć wroga na nich. Lub rzuć mu to z jakimś garnkiem. Jeszcze lepiej, jeśli drań jest z ogniem – podważa inne doniczki lub lampy, a widzisz, kilka innych wrogów, które są mylone w pobliżu, zostanie zniszczone przez jeden rzut. W Miasto mosiądzu Bardzo, bardzo interaktywne środowisko, które pozwala podnoszeniem i rzucanie zasadniczo wszystko, co upadnie na ramię. A wrogowie i pułapki są na to bardzo wrażliwe.
Wreszcie najważniejsze jest to, że w rękach naszych złodziei są jednocześnie bicz i szabla. I ten cud może wiele robić: pukanie wrogów z ich stóp, ogłuszanie ich, zamrażanie, powalenie broni z rąk, puszczenie pułapek, a także chwytaj haczyki wisiały wszędzie, aby latać przez fosę stawkami lub wskakując w trąbkę i rozbijaj się i przejdź do następnego skarbu. A przy pomocy bicza musisz z wyprzedzeniem aktywować mechanizmy i pułapki, które widzisz, aby pójść dalej lub porzucić jakiegoś zielonego wroga. Używanie tego bicza jest tak wygodne i przyjemne, że szybko staje się twoim głównym argumentem w fragmencie i po Miasto mosiądzu Nie jest jasne, jak u innych łasek bez niego robią!
Przeciwnicy tutaj nieustannie siedzą przed nami na podłodze.
Pragnienia i możliwości
Pompowanie w grze odbywa się dzięki ginnom rozrzuconym przez poziomy i odgrywają dla nich nieco upokarzającą rolę. W każdym miejscu robimy wszystko mniej lub bardziej cenne w kieszeni, zdobywając złoto. A potem w „Ginna-Stores” możesz kupić kilka przydatnych urządzeń. Są to różne aktualizacje bicza i nowa broń, zdolna na przykład do podpalenia, i zbroi, która kiedyś ochroni się przed eksplozją, a następnie znikną, a niektóre pierścienie, które zwiększają szansę rzadkiego obiektu, oraz buty lub prędkości motoryczne oraz wezwanie do ubioru szkieletu.
Oprócz „dobrych” generów są zło, czerwone, które ledwo widząc gracza, zacznie się w nią pluć z jakimś błotem. W takim przypadku musisz do nich uruchomić i szybko naciśnij jeden przycisk, aby w ten sposób zrobić swoje pragnienie i zrobić sojusznika dżinu. Istnieją trzy takie pragnienia dla każdego poziomu. I może to być nie tylko „proszę, nie atakuj mnie nie, ale moich wrogów”, ale „Pokaż mi swoje najlepsze i rzadkie towary”.
Po śmierci wszystkie ulepszenia i bonusy kupione z genii znikają, ale te, które dostajesz na osiągnięcie nowej rangi, pozostają – każda próba i każdy fragment daje doświadczenie, które trafiają do Banku Piggy na poziomie ogólnym. A potem te szeregi i inne sukcesy (na ile minuty minęło, ile złota zostało zebrane i tak dalej) pozwoliło mierzyć w tabeli lokalnych liderów.
Jeśli zabijesz Miasto mosiądzu Zbyt często możesz dokładnie skonfigurować złożoność i warunki gry – za pomocą specjalnych „boskich trudności” pozwalają osłabić wrogów, zwiększyć zdrowie lub, odwrotnie, uczynić ten fragment jeszcze poważniejszym.
Po pewnych ulepszeniach uczymy się zamrozić przeciwnikom biczem.
Na tle innych „spodni” Miasto mosiądzu Przychylnie różni się jednocześnie kilkoma rzeczami. Chodzi o świcie – zamiast ponurych katakumb, tutaj mamy jasną orientalną bajkę. Oraz o kreatywnym podejściu do pokonywania przeszkód – naprzemiennie bicza i szabli, zwabiając przeciwników do pułapek, wychowując i rzucając wszystko, co można podnieść i rzucić, przechodzimy poziom zabawy, słynny, z twórczym entuzjazmem. A system ulepszeń poprzez handel i spełnianie pragnień z genami wygląda bardzo świeże i interesujące. Nadal będą początki kampanii fabularnej – a cena gry nie byłaby. Chociaż bez tego opóźniła się na poważnie, pokazując przykład twórczego, niezwykłego myślenia w ramach gatunku Rogue-Lite.
Profesjonaliści: Unikalna mechanika bojowa łącząca bicz i szablę;kreatywne podejście do poziomów przekazywania;Możliwość zwabienia i popchnięcia wrogów w pułapki;Ciekawy system poprawy i handlu genami;soczysty obraz;Świetna muzyka tematyczna.
Minuses: Nie ma kampanii fabularnej;„Losowy” ma niewielki wpływ na reiglabiness.