King’s Bounty II: Recenzja

Zgadnij grę zgodnie z opisem. Bohater głosował Vsevolod Kuznetsov, nosi za nim miecze i walczy albo z bandytami, a następnie z potworami. Czasami narzeka pod jego oddechem, komentując sytuację. W wioskach zatrzymuje się w pobliżu tablic z reklamami, gdzie wraz z przydatnymi informacjami pojawiają się notatki domowe. Pomaga mu wykonanie rozkazów i przeszukaniem stoczni innych ludzi, ruin i kryjówek, z których niektóre są otwarte po decyzji prostej puzzli, aby uzyskać wybitą monetę. Znany obraz, prawda? Dopiero teraz bieguny z CD Projekt czerwony nie mają z tym nic wspólnego. King’s Bounty II – praca w rosyjskim studio 1C Entertainment.

Mamy tutaj własną atmosferę

Mów o wartościach King’s Bounty Jest to możliwe bez końca, ponieważ jest to klasyk z ponad 30-letnim doświadczeniem, który dał powstanie bohaterów potęgi i magii i całego schludności, gdzie elementy odgrywania ról są mieszane ze strategią krok po kroku. Dla niektórych osób „King’s Bounty” w 1990 roku otworzyła świat interaktywnych rozrywki na przykład, wciąż pamiętam, jak wyglądała samochodem z 386. „Intel” w szkolnej klasie komputerowej. Ale nic nie jest na zawsze: po długiej anabiozie gra wpadła w ręce rosyjskich programistów Katauri Interactive – i ożywili ją w 3D, dostarczając ją do podtytułu „Legend of the Knight”. Więc obecny Król’s Bounty II – nawet drugi, ale trzeci oddech franczyzy. Przynajmniej jest wystarczająco dużo innowacji, aby pomyśleć.

Jeśli poprzednie wydania serii pokazały świat i bohatera z góry, w projekcji izometrycznej, druga część oferuje trzeci typ osobisty, bardziej znany dla fanów RPG, a także kontrolę nad klawiszami WASD. Jednocześnie bitwy składają hołd klasykom: spotkanie z wrogiem, przeniesiono cię na taktyczną mapę, utworzoną przez sześciokąt, gdzie z kolei działają jednostki pod waszą kontrolą i oddziały wroga. A poza walką wciąż jest coś. Potwory i rabusie nadal kontrolują kluczowe punkty tego obszaru – konieczne jest wyeliminowanie zagrożenia, aby przejść dalej, wzdłuż drogi i działki.

Miło jest spotkać się z odniesieniem do pracy ILF i Petrova. Szkoda, że ​​ogólnie gra ma wyjątkowo rozciągnięte relacje z humorem.

Ale nie ma tras omijania z powodu braku otwartego świata. Wygląda tylko na to, że możesz iść wszędzie, ale powinieneś wyłączyć ścieżkę lub zostawić rozliczenie, gdy natkniesz się na przeszkodę, niezależnie od tego, czy jest to ogrodzenie, kamień, czy po prostu niewidoczne ściany. Niemniej jednak zmiana punktu widzenia pociągnęła za sobą znaczną pracę. Krajobraz zarośnięty szczegółami, autorzy gry musieli narysować fortece, rynki, gospodarstwa, ruiny starożytnych miast i lochów, a także liczne bufory z skrzyniami.

W takim środowisku zaczyna się przygoda przez ponad 50 godzin. Najpierw musisz wybrać bohatera. Możesz wziąć wojownika Aivar – byłego strażnika i dowódcę najemników, czarodziejkę Kataryn, podstępnie pozbawioną dziedzictwa, a także Elsa – chłopa, który postanowił przywrócić porządek w królestwie. Innymi słowy, pierwszy jest dobry w dobrej, dobrej przemocy, drugi opiera się w bitwie o zaklęcia, a trzeci równie łączy zalety miecza i magii. Ale ktoś to bierze, historia wciąż zaczyna się w fortecy, gdzie wysyłane są najniebezpieczniejsze przestępcy. I wiesz, co robią w związku? Zgadza się, kajdany są usuwane z więźnia, dają szczególnie ważne zadanie samego księcia Adriana, strażnika i konia, które można nazwać gwizdkiem, jak płoci z trzeciego „wiedźmina”.

Jak Geralt z Rivii, bohater Król’s Bounty II musi uratować świat i otworzyć spisek, jednocześnie wypełniając kilka instrukcji. Bezpośrednia ścieżka do celu tutaj nie jest zapewniona. Prince Adrian i jego szlachta mogą poczekać, aż Mesjasz zasili uchodźców, szuka artefaktów, eksterminuje potwory, uspokaja duchy i łapie zielone kurczaki. W przeciwnym razie jest to niemożliwe, ponieważ każdy następny wroga fabuły jest bardziej niebezpieczny niż poprzedni, więc przed następnym testem konieczne jest oszczędzanie siły. I wszystko byłoby niczym – nigdy nie wiesz w świecie gier ułożonych zgodnie z tą zasadą – jeśli nie dla dwóch niuansów. Po pierwsze, przejście kampanii jest w połowie składa się z biegania tam iz powrotem. Niektóre zadania, takie jak „marnotrawny syn”, robią cztery razy samą drogę, która biorąc pod uwagę żółw, prędkość bohatera i jego konia, tortury są nadal torturami. Kolumny ułożone na teleportację są zapisywane tylko częściowo.

Spotkając się ze towarzyskiego ducha, czujesz uczucie DeJavu – duch wygląda znajomo i mówi z charakterystycznym echo, które wyróżnia mowę duchów w trzecim „wiedźminie”.

Po drugie, nowość nie pozwala na interesujące postacie, fabuły i romans. To nie jest przygoda, która dotyka żywych i przypomina się miesiąc lub dwa po finale. Mieszkańcy królestwa i ich problemy są tak świeże – już wyciągają drinka. Jakby to rozumie, bohater szczerze odgrywa rolę narzędzia. On nikogo nie kocha, nie je do nikogo nienawiści, nie odczuwa strachu ani radości, ale po prostu naprawia otaczającą go rzeczywistość, aby rogi i kopyta nie wystają z tego.

To nawet niesamowite, że tutaj spotykasz chwile inspirowane jedną z najbardziej mentalnych RPG w historii. Jednak usługa fanów nie zawsze jest ze szkodą. Kiedy Ayvar mówi „dobry troll – martwy troll” z głosem, z jego frazy wieje ciepło i komfort bagien Veleno. To prawda, że ​​autorzy gry mogli nie tylko wziąć drobiazgi designu na ołówku, ale także zwrócić większą uwagę na rozwój postaci. Polaki nie miały z tym trudności.

W niewoli ideały

Tak więc bohater patrzy na innych jak starego pijaka na koktajlu i wykonuje wyczyny wyłącznie ze względu. Ale święte miejsce, dobrze znany biznes, nie jest pusty. Pozbawiając bohatera emocjonalnego zainteresowania, autorzy gry nadal pozostawili wybór sposobu na rozwiązanie problemów. We wszechświecie Król’s Bounty II Na wszystko – od problemów zwykłych mieszkańców po rodzaje żołnierzy i cechy roli – mają wpływ cztery ideały: porządek, anarchia, umiejętności i siła. Pierwszy jest przeciwieństwem drugiego i trzeciego – czwartego, który tworzy samą zmienność, której tak brakuje dialogów z postaciami.

Zamówienie – Element monarchii, drogi dla włókien, szermierzy, psów i innych przyjaciół osoby w armii bohatera. Sposób na rozwiązanie problemów związanych z tym ideałem nie jest łatwy pod względem moralności: musisz żałować wobec władz i bazgrońce donosz. Ale istnieje korzyści z rozwoju umiejętności: możesz odliczyć oddziały różnych przekonań na polu bitwy, nie martwiąc się o ich skuteczność, a także wykorzystywać bonusy przywódcze do upadku. Na drugim biegunie jest anarchia, która pozwala otrzymać więcej pieniędzy na zamówienia, więcej ofert na handel i trudniejsze do odpowiedzi. Pod jej flagą jest pełen rabusiów i nieumarłych jak szkielety i zombie. W zadaniach ścieżka zaburzenia czasami wydaje się logiczna, ale pierwsze wrażenie jest zwodnicze. Na przykład, jeśli karmisz już wspomnianych uchodźców przy wsparciu bandytów, a nie urzędników, wczorajszy goner wydaleje kobiety z dziećmi z obozu i napadnie.

Przykładem wyboru podczas rozwiązania problemu jest starcie z chimerą. Potwór można pokonać w uczciwej bitwie, wydając dużo energii i nerwów lub oszukiwać, ślizgając się z kociołem pysznym napariem.

Jeśli pierwsza para ideałów oddziela właściwe działania od chuliganzmu, to druga nie ma nic wspólnego z etyką. Siła jest metodą rozwiązania problemu w czole, pod dzwonkiem miecze i umiejętności – osiągnięcie tego samego celu z powodu sztuczki, w tym uchylanie się od walki. Znaczenie odgrywania ról obu zasad jest widoczne z nazwy: Atak i ochrona są pompowane w gałęzi władzy, a podział umiejętności jest poświęcony magicznym talentom. W przeciwieństwie do sposobów wypełniania misji, umiejętności heroiczne nie są konfliktu. Ale rozwiązań w misjach nie można rozwiązać przez długi czas. W końcu, gdy punkty jednego z ideałów gromadzą się, dostęp do innego jest zamknięty. Nie jest jasne, dlaczego miało to wprowadzić takie ograniczenie do gry, gdzie brak wolności.

Proszę nie umieraj

W Król’s Bounty II Nie możesz wybrać poziomu złożoności (jak dotąd), ale nie czekaj na płótna. Gra w staromodny sposób jest poważna: im dalej wspinasz się, tym wyższa cena błędu, która jest szczególnie zauważalna w bitwach kroku. Jeśli pierwsze potyczki otworzą pewną swobodę działania, z czasem wojna zamienia się w serię taktycznych zagadek wymagających poszukiwania właściwego rozwiązania. Nie działało – załaduj ochronę i spróbuj ponownie. Lub pompuj bohatera trochę więcej. Zmiana oddziałów w armii pomaga również.

Tylko kilku bojowników przechodzi do usługi fabuły, a główne siły muszą zostać zatrudnione od specjalnych kupców – jest to główny artykuł wydatków w grze. Każdy rekruter ma swój własny „produkt”: jeden ma krasnoludy w asortymencie, inne transakcje z magicznymi stworzeniami, trzeci oferuje łuczników z szermiecami. Oczywiście nie wszystkie stworzenia są równe w możliwościach: ci sami Łucznicy są słabsi niż kusza, a lekkie jeźdźcy są gorsi od ciężkiej kawalerii. Ale istnieje sposób na podniesienie siły armii i pompowanie w bitwie. Nawet początkowe oddziały z nagromadzeniem doświadczenia stają się bardziej niebezpieczne i otwarte talenty w sobie – na przykład magicy uczą się nie tylko leczyć rannych, ale także usuwać negatywne skutki sojuszników. Z drugiej strony nikt nie przeszkadza siłom sił, ponieważ oprócz pięciu aktywnych oddziałów bohater ma przestronną rezerwę. Stamtąd możesz wziąć osobne grupy, pompować je w bitwach, a tym samym zebrać dwie lub trzy armie na wszystkie okazje, a nie nosić ze sobą raz na zawsze.

Aktywne i rezerwowe oddziały przed następną bitwą – odrębny rodzaj przyjemności.

Same bitwy są utrzymywane zgodnie z intuicyjnymi zasadami. Strony z kolei idą, w zależności od inicjatywy oddziałów. Działania działań można wydać na poruszanie się i atakowanie lub na użycie użytecznych umiejętności. Jeden wojownik wie, jak wycofać się na pozycję wyjściową po ciosie, drugi powoduje krwawienie w wrogu, łucznicy na rozkaz podpalony strzałami, a zabójcy zatruwają wroga. Uczestniczy w walce i bohatera – jednak nie jako jeden z żołnierzy, ale jako magiczne wsparcie. Albo waha się przed ogniem, a potem przeszkadza w lodzie i jest wystarczająco wzmacnianie osłabieniem, nie wspominając o wezwaniu stworzeń. Strzały uwielbiają Exaltation, istnieje strefa kontroli (bojownicy rani złoczyńcę, który próbuje odejść od nich w bezpiecznej odległości), schroniska oszczędzają w trudnych czasach – wszystko jest po prostu, ale jednocześnie każda walka rzuca wyzwania. Mechanika bojowa jest wytwarzana z minimalną liczbą innowacji, więc czuje się świetnie.

Po ugniataniu przerzedzone jednostki są traktowane z powodu monet. Ale grupy, całkowicie zniszczone, nie mogą już ożywić. Takie straty są uzupełniane tylko przez rekruterów i z reguły boleśnie uderzają w kieszeń. Zdarza się, że nadal uruchamiasz już wygraną partię, aby tym razem możesz zaoszczędzić szczególnie ważnymi żołnierzami, poświęcając kogoś innego. A cena błędu rośnie nie tylko ze względu na wzrost złożoności samych bitew, ale także z powodu zmniejszenia dochodu: gdy wszystkie pola są przeszukiwane w dzielnicy, a zadania są zakończone, nie ma takiej wiele sposobów wypełnienia portfela. I byłoby miło pamiętać, jakiego rodzaju sprzedawcy mięsa armaty potrzebujesz, ponieważ nie ma różnicy między nimi – musisz zapamiętać, gdzie jest wart.

Jedynym sposobem na zdobycie ofiary bez straty jest przeprowadzenie testów wróżnika, który pojawia się jeden po drugim w różnych punktach mapy. Przybywając do tego miejsca, widzisz plamę spalonej ziemi, spowity w upiorną mgiełkę, a sam wróżbit, chowający się pod maską, nieudany tatuaż na twarzy. Oferuje wygraną w jednej z wielkich bitew z przeszłości, dla których nie jest konieczne korzystanie z swoich żołnierzy – otrzymasz państwo. Zadania tutaj są trudne – musisz sam myśleć o właściwej taktyce, ale zwycięstwo nie zmusza Pirrova do ponownego odtworzenia wszystkiego.

Próby zapewniają zarządzanie różnorodnymi armiami, w tym nieumarli.

Stopić, że walczy Król’s Bounty II Tylko jedno pytanie: dlaczego nie można przyspieszyć animacji żołnierzy? W końcu nie ma znaczenia, z jaką prędkością poruszasz liczbami na szachownicy – esencja znalezienia pomysłu na ten ruch. Ponadto, ze spektakularnymi kątami pokazującymi w pobliżu ataki, gra nie rozpieszcza się. Ale z powodu braku opcji szybkiej bitwy, gdy wynik konfliktu oblicza komputer, nie chcę nikogo oszukiwać. Dobrze – powtórz.

Dla dwóch zajęć

Pytanie brzmi: jeśli najważniejszym wydarzeniem gry są bitwy, dlaczego przeniesie ją do trzeciego? Może chodzi o zadania? Gdy Król’s Bounty II Nie bawi kolejnej taktycznej puzzli, monitor ma ochotę oszczędzać i postępować. Z zewnątrz wszystko nie wygląda bardzo zabawnie: przyjmujesz zamówienie od postaci oznaczonej przez postać, idziesz kogoś zabić lub coś dostarczyć, dostać nagrodę, a następnie powtarzaj wszystko raz po raz. Ale jakie są perspektywy! Nowe poziomy pozwalają wzmocnić bohatera bitwy, co do niedawna wydawało się beznadziejne. Legendarne rzeczy uzyskane na misjach zamieniają wczorajszy więzień w prawdziwego Zbawiciela świata. Zasada jest prosta, ale fascynująca, ponieważ jest testowana przez wiele prac od notorycznych „bohaterów” po dowolne mmorpg. A trzeci widok osobistego nie jest do tego potrzebny.

Wtedy może warunki podyktowały skrypt? Przeciwnie, ponieważ kamera zbliżyła się do bohatera, fabuła powinna stać się bardziej osobista, emocjonalna, aby gracz mógł się kojarzyć z bohaterem. I tutaj nie jest tak ciasno z psychologizmem, ale nawet z humorem, który wyróżniał kreatywność Katauri. Jeśli chcesz czytać książki, prawdopodobnie zwrócisz uwagę na błędy stylistyczne migające w dialogach. Na przykład jedna z postaci zamiast „zdobywania siły” lub „gromadzenia sił” mówi „zyskuje siły”. Znowu natkniesz się na takie kamienie z powodu intymnego kątu, gdy patrzysz w oczy rozmówcy. Łatwiej byłoby strawić izometrią.

Czasami gra pokazuje coś pięknego. Ale tylko czasami.

Z kolei grafika jest również dobra dla MMORPG, chociaż w tym gatunku są piękniejsze dzieła – na przykład czarna pustynia. Dla jednej gry o wysokiej klasy Król’s Bounty II Nie ma wystarczającej wyrafinowania artystycznego: tutaj nie podziwiasz zachodów słońca, grzmotów nad łąką i kontrastami architektury miejskiej. Z czasem zaczyna spieszyć się w oczach z tych samych modeli w czasie i lepiej nie mówić o swojej animacji – z wysokości lotu ptaka wszystko wyglądałoby o wiele bardziej uporządkowane. I niech dekoracje są wyposażone w współczesne tekstury, są one wykonane zgodnie z GOST drugiego „gotyckiego”.

Na tle muzyka jest pozbawiona ekspresyjnych momentów, które są utrzymywane w pamięci i osiedlają się na liście odtwarzania. Melodie najwyraźniej nie są wyrażane do poziomu poprzednich części, ale są one odpowiednie dla MMORPG. Ale oto problem: nadal nie jesteśmy MMORPG. Nie ma edytora o długości nosa i koloru oczu, postacie pod kontrolą innych graczy nie biegają, „wyostrzenie” broni i rzemiosło przedmiotów nie jest zapewnione, martwi wrogowie na zawsze znikają z karta i nie ożywaj ofiar i doświadczenia następujących poszukiwaczy przygód. Okazuje się, że wysiłki projektantów, programistów i artystów w tworzeniu taktyk odgrywania ról z widokiem trzecie.

Ocena nagrody króla II jest trudna. Jego wady leżą na powierzchni, podczas gdy poszukiwanie zalet jest podobne do wędrowania w ciemności: myśli takie jak „przynajmniej coś pozostało w mojej głowie, tak jak było wcześniej”, „okazało się niewygodne, ale wygodne”-to argumenty to argumenty z serca, a nie z umysłu. Możliwe jest doradzanie gry w obecnej formie tylko tym, którzy naprawdę chcą wesprzeć ruble programistów krajowych. A reszta lepiej czekać na łatki i sprzedaż.

Profesjonaliści: Ciekawe bitwy, które zastanawiasz się;różne sposoby rozwiązywania problemów w misjach;Rosyjski głos w wysokiej jakości;do technicznej części minimum pytań – gra działa bez strasznych usterek i błędów krytycznych.

Minuses: Wiele aspektów – od sztuki po narrację – wygląda na poważnie przestarzałych i nie pasuje do trzeciego widoku -osobowości;Przygoda połowa polega na bieganiu i jest mało prawdopodobne, aby ktokolwiek podziwiał krajobrazy po drodze;Potrzebna jest łatka interfejsu-przynajmniej dodanie i szczegółowo opisanie statusu oddziałów w bitwie;Gra jest sprzedawana za pełną cenę, ale nie jest to AAA z żadnej strony.