Element: przestrzeń: recenzja
Przestrzeń elementu – To jest debiutancka gra w argentyńskim studio Szósta samogłoska. Pasierb, odtwarzanie ról. Z interaktywnymi dialogami i moralnym wyborem, które testują Twój światopogląd. Jednak przede wszystkim nie wygląda Brama Baldura I Opad, które sami autorzy nazywali źródłem inspiracji i dalej Xcom 2.
Słowianowie w kosmosie
Działanie Przestrzeń elementu Rozkłada się w stosunkowo odległej przyszłości (po 200 latach), kiedy ludzkość aktywnie osiadła w galaktyce. Planety i kolonie należą do różnych grup i frakcji, w których zgadnięte są znane cechy – istnieje Słowiańska Związek, który opiera się na wydobyciu zasobów i zdyscyplinowanej pracy, a także europejskiej dyrekcji biurokratycznej (wyraźny analog UE) oraz Federacja Północnej Państwa amerykańskie, które „gwałtownie broni swojej niezależności, ale jednocześnie podlega piątym przestępcom i politykom, podczas gdy zwykła populacja jest warzywna między przemocą na niekończących się pustyniach Marsa”. Istnieje nawet jaśniejsza Republika Morza Śródziemnego i analog Związku Narodów Południowych. W grze jest siedem takich frakcji.
Oczywiście w pewnym momencie wszystko było bardzo zachęcane między nimi i rozpoczęła się wojna galaktyczna. Trzy lata po jego zakończeniu, kiedy poprzednie więzi między państwami zaczęły się odzyskiwać, trzy supermocarstwa postanowiły zorganizować Kongres międzygalaktyczny i pierwszy post -warski szczyt na pokładzie „inspiracji” usuniętej z uzbrojenia krążownika. My, w roli kapitana Christophera Pietama, powinniśmy obserwować lądowanie statku na planecie rozejm (tak, dokładnie tak). Ale tutaj tajemnicza i oczywiście zła moc zakłóca tę sprawę, w wyniku czego kapitan z kilkoma współpracownikami jest zmuszony uciec z krążownika i jest prawie wyrzutkiem – został sformułowany.
A „burza” pęknie!
Okazuje się, że za tym wszystkim jest organizacja „chłopcy”, która wyraźnie chce zdestabilizować sytuację w galaktyce, a nawet całkowicie zniszczyć ludzkość. A nasz kapitan będzie musiał prowadzić partyzancką wojnę, wypełniając misje na różnych planach i odrywając plany „burzy”. I musisz to zrobić przed Kongresem. I każda nieudana misja fabularna przynosi „godzinę X”, gdy plany „burzy” nie zostaną już zatrzymane, a nadejście „Heimover” nadejdzie. Ogólnie rzecz biorąc, tutaj mamy oczywisty analog ADVID i Avatar Project od Xcom 2.
Grafika tutaj nie jest najnowocześniejsza, ale całkiem normalna dla takiej gry.
To prawda, w tych analogach prawie się kończy. W Przestrzeń elementu Ogólnie rzecz biorąc, nie ma strategii na globalnej mapie: nie trzeba gdzieś latać, uruchamiać przechwytywacze i satelity, odbudować bazę, zatrudniać naukowców i tak dalej. Na naszym statku wybieramy następującą misję, dystrybuujemy dostępne okulary w gałęzi umiejętności kapitana Christophera Pietama (tak, tylko jeden z nich), wybieraj skład oddziału i jego wyposażenia. A czasem komunikujemy się z jednym z partnerów i członków załogi. A same misje, jak już się domyślali, są przetrzymywane w reżimie kroku na szorstkim terenie.
Kompas moralny
Częściowo brak znajomych Xcom Ćwiczenia strategiczne są rekompensowane silnym skupieniem się na moralnym, a raczej wyborze światopoglądu. Faktem jest, że wszystkie ułamki i partnerzy, które stopniowo dołączają do kapitana Christophera i jego krzyżowca przeciwko tajemniczej „burzy”, są podatne na taką lub inną ideologię – autokracja, biurokracja, humanizm lub niezależność.
A podczas spełnienia misji fabularnych i rozmowach z towarzyszami jesteśmy okresowo pytani: co zrobilibyśmy w takiej lub innej sytuacji – czy to, jak mówią, trudno wzmocnić władzę lub przede wszystkim myśleć o ludziach, Czy warto być rozpraszanym przez zbawienie jednostek lub globalny cel jest najważniejszy?
W pewnym momencie zabawna sztuczna inteligencja na pokładzie naszego statku (nagle zdał sobie sprawę z siebie jako niezależny), po prostu pyta, jaka trasa musi dostać od punktu A do punktu B-Short, ale niebezpieczny lub długi, ale bezpieczny, ale bezpieczny. Tak, to oczywiście nie jest Bioware Z Obsydian, bardzo złożone dylematy moralne w Przestrzeń elementu NIE.
Oto „złożony wybór moralny”!
Powiedz mi, kto twój przyjaciel
Niemniej jednak wszystko to jest ważne – nasze odpowiedzi i działania (na przykład, dla których ułamki wykonywamy coraz częściej) tworzą własny światopogląd bohatera i wpływa na jego relacje z różnymi mocami i partnerami. I w kluczowym momencie, na Kongresie, wiele będzie zależeć od tego, który z nich okaże się przyjacielem i będzie mógł działać na naszym wsparcie. Jeśli to wsparcie nie wystarczy, to znowu gra zakończy się przedwczesnym. Cóż, przynajmniej z każdym nowym fragmentem, zestaw i sekwencja misji mogą się zmieniać, pomimo faktu, że sami nie są „losowi”, ale wykonani z góry.
Dlatego sami autorzy ostrzegają – nie próbuj zadowolić wszystkich i wszystkiego, nie będzie działać, aby zaprzyjaźnić się z prawdziwymi przyjaciółmi, którzy kochają ludzi z niezdarnymi przekonaniami i pozycjami. Taka gra jest szczególnie ostra w przetrwaniu, w której nieudane misje fabularne nie mogą być odmalowane i nie pokazują, jakie światopogląd odnoszą się.
Obserwuj i zamrażaj!
Ale w każdym razie i tak. Sama taktyczna mechanika nie jest zbyt wyrafinowana: istnieje Overwatch, zdolność do zajęcia schronisk i wykorzystywania umiejętności. Jednocześnie nie ma celowania w różne części ciała (odsetek prawdopodobieństwa trafienia wcale nie jest wydalany, więc nie jest jasne, gdy bojownik szczególnie brakuje ryzyka), nie można biegać wzdłuż dachów i otrzymuj bonusy z strzelania z wysokości.
Wybór należy dokonać podczas bitew.
Ale po pierwsze, wszystkie schroniska są niszczone po trzech lub czterech bezpośrednich trafieniach. Po drugie, po stronie wrogów zawsze widać zauważalną przewagę liczbową-otrzymują również posiłki, a tarcze są aktywowane i smaczają przez schroniska. Jednocześnie mamy tylko trzech bojowników z kilkoma pierwszymi zestawami, którzy często również ograniczają liczbę ruchów, aby skutecznie wypełnić misję.
W takiej sytuacji napięcie naprawdę się przewraca, zmuszając do działania jako zbiorcze, ostrożnie, prawidłowo używając unikalnych umiejętności każdego wojownika, a nawet ich łączenie: jedno na przykład przyciąga wroga z haczykiem ukrywającym się za schronieniem, drugim usuwa barierę ochronną, a trzecia fala kinetyczna wysyła go wroga do przodków.
Szkoda, że to w bitwach objawia się główną wadą Przestrzeń elementu – Niedoskonałość techniczna. Gra jest słabo zoptymalizowana, a podczas strzelanin podczas korzystania z trybu Overwatch z dużym prawdopodobieństwem kosztuje.
Wiele działań pokazuje kamerę kinematograficzną, jak wiesz.
Przestrzeń elementu, Oczywiście nie tylko techniczna doskonałość nie wystarczy – bardziej pełna kampania fabularna nie zapobiegałaby, a nie zestawu wyłącznie bojowych misji, bardziej interesujących, a nie tak schematycznym i spekulacyjnym wyborem moralnym, bardziej wyrafinowanym taktycznym i strategicznym mechanika. Ale nawet w obecnej formie (zwłaszcza biorąc pod uwagę, że jest to debiut nieznanego argentyńskiego studia) dzięki interesującej koncepcji, dobrym dialogom i intensywnym bitwom Przestrzeń elementu Zdecydowanie zasługuje na uwagę fanów gier odtwarzających role i trudnego kroku -bitwy w kroku.
Profesjonaliści: Niezwykła koncepcja;Interesujący system światopoglądowy;nieliniowość przejścia;napięte bitwy z różnymi warunkami;dobrze zarejestrowane znaki i dialog;Tryb przetrwania.
Minuses: wady techniczne;Nie ma pełnego fabuły;Nie ma strategii na globalnej mapie;Nie ma wielu możliwości w narzędziach taktycznych;Dialogu nie są wyrażane.