Przykładowy dół: przegląd Subnautica

Subnautica to gra, która była wczesnym dostępem przez trzy lata. W tym czasie zyskała tak dużą grupę fanów, że można ją już uznać za udane i opłacalne. Dlatego jej dostęp do wydania jest niczym więcej niż ruchem PR, nowym etapem długoterminowej strategii autorów. Najwyraźniej zdecydowali, że gra jest gotowa do wydania na konsolach. A dla nas jest to okazja, aby w końcu przekazać linię pod tym, czym jest Subnautica i czy warto ją zagrać.

Uproszczony, jest to „przetrwanie” z statkiem zaprojektowanym dla jednej osoby. Jest to produkt tych czasów, w których gracze byli masowo wyciągnięci z Arki, Lasu, Dayz, Minecraft i tak dalej. Tylko w przeciwieństwie do większości Subnautica nie była trybem wieloosobowym. Nawet więcej – nie miała być taka. Przez pewien czas myślała o dodaniu współpracy do gry, ale nadal tak się nie stało. Prawdę mówiąc, programiści są lepiej i całkowicie porzucają ten pomysł. Subnautica – o wiele bardziej ekscytująca przygoda, gdy grasz samotnik.

Jest to coś między Robinson Crusoe, przeniesieniem Kousto i filmu „Interstellar”. Główny bohater leciał na statku kosmicznym, dopóki nie doznał katastrofy na obcym planecie. Kapsuła statku i ratownictwa wpadła do morza. Wtedy celem jest jeden – przetrwać i wydostać się z planety. Ale statek na horyzoncie skrzypia i oparzenia, z jego promieniowania fonit, a kapsuła jest uszkodzona. Nie ma narzędzi, nie ma nic do naprawy. Istnieje tylko komputer półproduktowy, uniwersalna drukarka 3D i niekończące się morze obce. Diabeł wie: może cała planeta to jeden ocean. Jednym wyjściem jest nurkowanie i przeciąganie wszystkiego, co źle leży od dołu i czołgaj się z tego, znowu wszystko, co jest możliwe. Od materiałów budowlanych i odzieży po narzędzia i urządzenia. Musisz także smażić ryby i produkować wodę pitną.

Chociaż umrzeć z głodu lub pragnienia, musisz spróbować. Nawet nie jedzą cię tak często. Istnieje wiele agresywnych stworzeń o różnych rozmiarach: małe rekiny, duże rekiny, ryby kamikadze i wiele, wiele innych. Ale częściej dusisz tylko. Tonisz, nie masz czasu na dotarcie na powierzchnię lub rurę z tlenem. W oczach robi się ciemno – i to wszystko, umarłeś. Nie to, że śmierć tutaj była czymś strasznym, ponieważ wracasz tylko do bazy i tracisz część zasobów, które były z tobą. Ale to denerwujące.

Aby nie pojawiać się co minutę, najpierw budujesz rurociągi tlenu. Potem pamiętasz kolejne przetrwanie – astroneer. Na początku są naprawdę podobne. Tylko w jednym przypadku odkrywasz morze, a w drugiej przestrzeni. Wszędzie, gdzie musisz rozbić setki rur, aby iść dalej i dalej. Zanurzyć się w głęboko mylących jaskiniach, gdzie te rurki jednocześnie służą jako lina, która pokaże drogę do domu.

Ale stopniowo rośnie Abyss między grami. W Astroneer budujesz całą sieć rur tlenowych i nigdy nie masz pomysłu, aby je usunąć. Nadal ich używasz od czasu do czasu. Nawet gdy w końcu tworzysz transport, na którym możesz bezpiecznie poruszać się bez rurek. A w Subnautica w pewnym momencie otwierasz nie tylko mały transport-masz możliwość zbudowania dużej, prawdziwej łodzi podwodnej, a następnie całej podwodnej stacji. W Astroneer budujesz małą stację, a następnie latasz na inną planetę, robisz to samo, a następnie latasz na trzeciej planecie. Nawet jeśli grasz w spółdzielnię, szybko osiągniesz sufit. A w Subnautica idziesz wielką ścieżką kariery. Zaczynasz od małej kapsułki ratowniczej, a po wielu godzinach przetrwania, badań i samorozwoju kończysz grę z osobistym podwodnym imperium. To jest zakres.

Oczywiście jesteś umieszczony w typowym przetworzonym procesie dla tego gatunku, ale bardzo fascynujący. Walczysz o walkę. Oznacza to, że studiujesz ocean i kradniesz rzeczy, więc później jeszcze lepiej jest studiować ocean i rozbić jeszcze fajniejsze rzeczy. A programiści doskonale rozumieją, jak działa psychologia w tym przypadku. Gracz nieustannie musi podnieść poprzeczkę. Zwiększ skalę. Istnieje wiele różnych rysunków, zasobów i tylko niespodzianek w grze, ale nigdy nie widzisz pełnego obrazu. Zwykle po badaniu nowych biomów, skanowanie nowych znalezisk, otwierasz nowe rysunki i nowe możliwości. I to inspiruje do dalszego i głębiej nurkowania. Jesteś hojnie nagradzany za wysiłki i nie przestań zaskakować.

Ale, co dziwne, Subnautica może działać jako gra fabularna. To jest opcjonalna część, ale jest i jest dobrze wypracowana. Został napisany przez Toma Juberta, szerokiego -znanego scenariusza w wąskich kręgach, który zaczął od Penumbry, który pracował nad Driver: San Francisco i zasadą Talos. To znaczy przez wszystkie gry, w których fabuła była opcjonalna, ale inteligentna i oryginalna. Subnautica – bez wyjątku. To dobra science fiction z pozdrowieniami Ridleya Scotta.

Jedyną rzeczą, która trochę się podnieca, to momenty techniczne. Przez lata wczesnego dostępu liczba problemów spadła, a obraz stał się piękniejszy, ale zabawne, głupie i ofensywne przypadki. Na przykład, kiedy się pojawiasz i zaczniesz latać nad wodą. To jest drobiazg, ale często też nie chcę tego widzieć. Nie chcę obserwować obciążeń żadnych konfiguracji komputerowych. W 2018 roku już wstyd. Ale najprawdopodobniej, prędzej czy później, nawet te pytania znikną w grze, a Subnautica stanie się prawie idealnym przetrwaniem singlePleler.

Subnautica

Recenzowana wersja gry: PC

Profesjonaliści:

• Rzemiosło.
• Ustawienie.
• Scenariusz.
• Projekt.
• Dostępność.
• Atmosferyczny.
• Skala.
• Oryginalność.

Minuses:

• Niektóre problemy techniczne.

Stopień: I.0

Werdykt: Najważniejsze jest nie bać się wody.