Niestandardowy robo arena

Mam duży pomysł, czytelnicy. Dlaczego nie wszyscy się spotykamy i oświadczamy, że mieliśmy dość tych samych starych klisz, które leniwe japońskie programiści RPG lubią na nas padać, eh? Po prostu opracuj fajny list, kład kogoś, kto go przetłumaczy i wyślij do "Wszyscy twórcy gier, Japonia." Jestem pewien, że do kogoś dostaję. I altówka! Nigdy więcej amnezji bohaterów z niejasnym, ale ważnym sekretem. Nigdy więcej przedwczesnych młodych chłopaków z małych wiosek, którzy okazują się wybranymi. I nigdy więcej bohaterów, którzy stoją nieme, podczas gdy ich towarzysze rozmawiają, a fabuła postępuje wokół nich.

Oczywiście jest to całkowicie możliwe, że japońscy programiści RPG mogą nie mieć żadnych innych pomysłów. Weź niestandardową arenę robo jako punkt sprawy. Pomimo tego, że jest zbudowany wokół systemu gier, który zawiera roboty walczące ze sobą, używając pistoletów, bomb i wszelkiego rodzaju ekscytująco destrukcyjnej broni, deweloper, hałas, owinął grę zupełnie najbardziej żmudną wymówką dla fabuły, jaką mogłem sobie wyobrazić.

Na przykład gra zaczyna się od budzenia głównego bohatera ze snu. Pierwszego dnia w nowej szkole! Jeśli zamierzamy policzyć klisze, to już co najmniej trzy. Wdrożenie z łóżka na zapakowaną parę pomocników (jeden chwosy, ale przyjazny, drugi hałaśliwy, rozmowny, ma talent do kłopoty) w ciągu kilku minut jest linchpinem ich niestandardowego zespołu robo, walcząc z wszystkich przybyszóww drodze do Pucharu Robo, gdzie w końcu się staje… Najlepszy dowódca robo z nich wszystkich!

Aha, i oczywiście jeden z pomocników ma niejasne, ale ważne "sekret" że nie lubi rozmawiać. To nie liczy się jako spoiler, ponieważ jest to tak oczywiste oczywiste – to jej brat. I oczywiście główny bohater musi zmierzyć się z nim, zanim w końcu będą mogli się stać… Najlepszy robo bla bla bla.

To tak, jakby deweloper nie ma najmniejszego pojęcia, co sprawia, że roboty walczą. Niestandardowe robos, o których mowa, a nawet gigantyczne, miasto rozbijające mecha walczą z prawdziwą bronią;oni są małymi zabawkami, które walczą na maleńkich arenach w bitwach między dziećmi. Co gorsza, tak jakby gra została zaprogramowana przez twoją mamę, faktycznie karze cię za to, że nie utrzymuje zabawek w czystości!

W niestandardowej koncesji Robo Arena, by być na Nintendo DS (inne niż jego możliwości Wi-Fi), musisz poluzować robo po kilku bitwach, aby działała poprawnie. To jedyna gra, w którą grałem jeszcze, która poprosiła mnie o pocieranie krocza robota, dopóki nie błyszczał, a ja nie jest do końca pewny, czy to jest odpowiedni wiek.

W końcu najlepszym punktem porównawczym dla niestandardowej areny robo jest Pokémon seria, ponieważ jest to dość wyraźnie skierowane do dzieci. Obie serie są znane z recyklingu swoich działek i często podstawowej grafiki, a niestandardowa część Robo Arena i#39; S 2d RPG wygląda na to, że została stworzona dla systemu głównego, nieważne. Podczas gdy aktualizacje graficzne Pokemon Diamond/Pearl są skąpe, jest to przynajmniej wibracja sztuki, która nadaje mu życie, którego tutaj bardzo brakuje.