ONZ!

ONZ!

O czasach, aby Gameboy dostał własną grę karcianą. Wersje PC Solitaire, Hearts i Freecell, które zostały dołączone do systemu Window. Wraz z MinesWeePer gry zdefiniowały grę z komputerem, a jeśli mój własny laptop jest czymś, co można by, zobacz więcej niż jakikolwiek program związany z pracą dla mobilnych biznesmenów. Jako taki jest naprawdę zaskakujący, gdy zdajesz sobie sprawę, że przed Uno kolor Gameboy miał bardzo mało na drodze do gier karcianych, aby utrzymać gracza. Nic więc dziwnego, że deweloperzy Hotgen postanowili nad tym popracować, podczas gdy inni programiści w firmie Beave’a odejdzieli na konwersję GBC Resident Evil, to idealna grupa. Ale w £20, to tylko gra karciana. Jak wartościowe są wydatki w takiej cenie? I jak dobra jest wdrożenie klasycznej gry karcianej?

Dwie firmy

Mogą być tacy z was, którzy nigdy nie słyszeli o Uno, koncepcji licencji Mattela. Na szczęście jest to bardzo proste, co bez wątpienia leży na jego korzyść jako tytuł Gameboya Pick-Up-Up-Up-Up. Chodzi o to, że 6 kart jest przekazywanych każdemu graczowi, a osoba, której najpierw zabraknie kart, wygrywa! Karty są w czterech kolorach i są ponumerowane 0-9. Przede wszystkim karta jest umieszczana na stole, a pierwszy gracz musi odłożyć kartę o równej liczbie lub tym samym kolorze, i tak dalej, okrągłe w okręgu. Jeśli gracz nie może tego zrobić, bierze kartę z dolnej części stosu. Kiedy gracz spada tylko do jednej karty, musi się domagać "ONZ!" Jeśli zapomnisz to zrobić, twoi przebiegle przeciwnicy chichotą maniakalnie i jesteś zmuszony wziąć kolejne dwie karty ze stosu. Jeśli dzwonią w twojej głowie dzwonki alarmowe, nie bądź zaskoczony. Grał na całym świecie, w miarę wbudowanej długie noce, zwykle podczas letniej pogody na południowym wybrzeżu Francji, które znalazłem, i można go łatwo odtwarzać standardową talią 52 kart, korzystając z 52 kart, korzystająckarty ACE-9 lub podobne. Wersja Mattel jest po prostu trochę łatwiejsza w użyciu, z czysto estetycznego punktu widzenia.

Obsługiwane

Na Gameboy są dwie wersje gry do sprawdzenia. Oba można grać przeciwko trzem innym graczom komputerowym lub trzem znajomym za pośrednictwem linku. Po pierwsze to zwykła wanilia uno, z wyjątkiem wygrania, musisz zebrać punkty. Te punkty to suma kart pozostawionych w przeciwnikach 'posiadanie, więc im lepiej, tym szybciej wygrasz. W drugiej wersji wyzwanie UNO, to prawie na odwrót. Kiedy przegrywasz rundę, trzymasz punkty zgromadzone od własnych kart, a kiedy trafisz na określoną liczbę punktów, odrzucasz. Działa to całkiem dobrze, ale często kończysz z dwoma szczególnie pechowymi graczami wychodzącymi prawie jednocześnie. Niemniej jednak obie wersje są zabawne i dość uzależniające, szczególnie w przypadku ludzkich graczy Kontrola Ling the Inne Cardplayers.

Oszukiwać!

Jednak Uno ma trzy bardzo wyraźne problemy związane z tym na Gameboy. Po pierwsze, oczekuje się, że trafisz "ONZ!" przycisk zawsze szybko, gdy jesteś do jednej karty, i przy niezliczonych okazjach straciłem rundę po prostu dlatego, że nie udało mi się nacisnąć na czas. Jest to oczywiście jeden z dziwactw gry jako całości, ale ilość czasu przeznaczonego na ten prosty ruch jest zdecydowanie za mały. Druga kwestia zależy od czynnika ludzkiego, ale mimo to jest raczej denerwujący. Kiedy grasz na patio na patio z przyjaciółmi, ty lub jeden z twoich znajomych jesteś odpowiedzialny za tłoczenie kart, w pełni o tobie, i nie masz prawdziwych skrupułów, jeśli paczka konsekwentnie idzie przeciwko tobie,Ponieważ jest to po prostu pech. Ale jeśli paczka jest przeciwko tobie bardzo często, gdy komputer jest sprzedawcą, czasami zastanawiasz się, jak sprawiedliwe jest to wszystko. Chociaż jest to fizyczna niemożność pokazania komputera tony. Wreszcie, próbując przynieść trochę zabawy, istnieje animowana karta UNO, która występuje pomiędzy rundami i takimi. I jest to najbardziej irytująca rzecz, jaką spotkałem od czasu tego klipu do papieru w Microsoft Office. Możesz go wyłączyć w menu opcji, a na pewno będziesz chciał to zrobić. Po około trzech sekundach.

Wniosek

Chociaż ostatecznie jest to tylko gra karciana, jest to bardzo uzależniająca gra karciana. Nie jest to podobnie jak Solitaire w swoim podejściu;Jest to bardzo praktyczne i szybko poruszające się, ale czujesz się zmuszony grać w jeszcze jedną rundę, a ja przez cały czas znajdowałem się w Gameboy, że nie ma wyższej rekomendacji.