The RiftBreaker: Recenzja

Gatunek obrony Tower, niezwykle popularny w mobilności, na PC i konsolach jest daleki od zauważalnego. Oczywiście nie ma tam podobnych projektów, ale nie ma tak wielu „czystych” TD – z reguły główny nacisk kładziony jest na drugą, wykorzystując podstawę bazy i eksterminację hordy wroga atakujących ją jako jedno wtórnych elementów rozgrywki. Powód jest zrozumiały – obecnie dla takich poważnych platform, nieco nieodpowiednie jest ograniczenie procesu gry tylko przez budowę wież i monitorowanie strzelania z pistoletów.

Świeży przykład mieszanki gatunków – riftbreaker od polskich programistów z Exor Studios. Fabuła jest nieskomplikowana: pionierzy kosmicznej kolonizują planetę zamieszkałą przez wrogą florę i faunę. Myślisz, że z takim krawatem nic ciekawego nie warto czekać? Mylisz się!

Factorio dla „manekinów”?

Riftbreaker praktycznie zebrane z innych gier, jak puzzle. Autorzy postanowili nie ograniczać się do standardowej rozgrywki obrony wieży, ale pójść znacznie dalej. Wśród źródeł inspiracji można łatwo odgadnąć przez Factorio, Alien Shooter, Classic RTS, a nawet ARPG jak Diablo. Ale podchodzenie do standardowych standardów, wiszące skróty, nie jest tego warte – wszystko jest tutaj o wiele bardziej interesujące, a pożyczki z innych projektów, choć zauważalne, są starannie dopasowane do siebie i nie pozostawiają już wrażenia jako odlewanego potwora.

Pierwszym zadaniem po lądowaniu jest zapewnienie podstawy energii elektrycznej.

Było nawet miejsce na fabułę – i nie można powiedzieć, że nie zwracali na niego wystarczającej uwagi. W odległej przyszłości ludzkość zaczyna opanować odległe światy. Kapitan Ashley Novak idzie na planetę Galathei-37, aby przygotować ją do nadchodzącej kolonizacji. Riftbreaker (tak nazywają tu tacy naukowcy-badacze) jest bezradny bez ogromnego futra, który ma pewny umysł-Ashley nazywa go panem Rigz. Ashley i Mr. Rigz nie są przeciwni rozmowie – ich dialogi służą jako podpowiedzi do dalszego działania i po prostu zabawiaj gracza: słuchanie gadania dziewczyny i robota czasami jest zabawne, nawet jeśli czasami przeszkadza to biznesowi i nauce Nasze nowe schronienie.

Niezłomna planeta

Galatea-37-planeta jest piękna i okropna. To nie jest martwy kamień ani kula lodowa, ale świat pudrów. Mordercze piękno – Ashley nie był na próżno w drodze w towarzystwie futra: lokalna flora (a czasem fauna) wcale nie jest zadowolona z kosmitów i próbuje ich zniszczyć, nie szukając strat. Że można jej się przeciwstawić, z wyjątkiem ingenucji Riftbreaker i siły ognia pana Rigza? Oczywiście zbuduj wyspę spokoju i ciszy w tak jasnym i drapieżnym świecie. Ta wyspa jest jednak w stanie pękać ogniem, kulami i pociskami, zapewniając normalne warunki pracy dla głównego bohatera – podczas przejścia kampanii będzie musiała zbudować portal, aby nawiązać zrównoważone połączenie z Ziemią.

Pustynia ma swoje własne cechy – na przykład musisz wziąć pod uwagę obecność niestabilnych piasków. Albo uciszamy na wysepkach konwencjonalnej powierzchni, albo studiujemy specjalne płytki, aby stworzyć silny fundament.

Jeśli nie jesteś zainteresowany fabułą i ścisłym łańcuchem zadań, ale potrzebujesz czystej, skoncentrowanej rozgrywki, możesz zwrócić uwagę na reżim przetrwania, w którym nie ma jasnych celów, ale istnieje możliwość skonfigurowania gry dla gry siebie, zmieniając systemy z czasu trwania skryptu na obrażenia wrogów.

Nowy dom

Na początkowym etapie przejścia Riftbreaker Większość przypomina Factorio: Potrzeba niezależnego uzyskania zasobów i zapewnienia energii rosnącej bazie, pierwszymi nieśmiałymi nalotami lokalnych zwierząt, najprostszych łańcuchów produkcyjnych … wydaje się nieco więcej, a obronę bazy można zapomnieć, ufając pistoletom, i sam zautomatyzować produkcję.

Ale, jak powiedziałem, ta gra nie powinna zbliżać się do zwykłych standardów. Budowa fortyfikacji, zapewnienie ciągłej produkcji, zarządzanie zasobami to tylko jeden z wielu elementów rozgrywki Riftbreaker. Jeśli polegasz tylko na nim, łatwo się nudzić – w porównaniu z potwornością Factorio Lokalna symulacja produkcji nie ulega. Łańcuchy produkcyjne są absurdalnie krótkie, logistyka jest nieobecna jako klasa (każdy zasób oprócz płynów jest natychmiast teleportowany do ogólnego repozytorium), więc nie ma sensu walczyć o optymalną automatyzację produkcji.

I w tym biomie jest bardzo łatwo umrzeć, przypadkowo pogrążając się w kolonii grzybów kwasowych.

Ale dokładna obrona bazy musi pomyśleć – i dobrze. Wszystko jest podporządkowane, aby nie dać agresywnej faunie pożerania i złamania budynków. Pistolety, pociski, kopalnie, lasery, które męczą obce mięso to tylko punkt końcowy zastosowania wszystkich naszych wysiłków, aby zapewnić bezpieczeństwo bazy.

Zdobądź zasoby, dostarczaj fabryki energii i naprawy, chroń wrażliwe punkty ścianami i bateriami broni-jest wystarczająco dużo pracy, Ashley jest ciągle zajęty czymś. Nie zadziała tutaj, jak w Factorio, podziwiać wyraźnie ustalony proces technologiczny;Przeciwnie, zawsze w sposób, zawsze brakuje jednego zasobu, a następnie drugiego, podstawa musi zostać naprawiona, rozszerzona, przebudowana … Za technologią jest wyścig: drzewo badań jest po prostu ogromne i tak jest mało prawdopodobne, aby to zaniedbać – bez inwestowania w naukę, jest mało prawdopodobne, abyś mógł przetrwać w tak złożonych warunkach.

Drzewo badawcze, a raczej tylko jedna z jego sekcji. Pozostałe dwa są nie mniej rozległe.

Nowa broń, nowe budynki, ulepszenia – Wszystko to należy zbadać i nie zapomnieć o zastosowaniu. To tutaj jeden z niewielu leży kłamstw Riftbreaker – Nie najlepsze wdrożenie budowy opcji ulepszonych budynków. Ręcznie zmodernizuj każdy – więc – taka przyjemność, szczególnie u dużej bazy.

Nie tylko cenne futro

Pan Rigz pomoże odwrócić uwagę od rutyny. Nie zapominaj, że on sam ma ogromną moc bojową. To nie jest tylko zwiadowca lub brygadzista, dystrybucja rozkazów na drony budowlane, ale prawdziwy pojazd bojowy, który może odzwierciedlać inwazję wroga. Jednak tam, gdzie częściej będziemy musieli walczyć poza bazą – szczególnie w kampanii.

Aby zapewnić produkcję ze wszystkim, co konieczne, ogrodzone ścianami na wąskiej części mapy nie zadziała – musimy podróżować, studiując świat. Oprócz osadnictwa centralnego możesz odwiedzić inne sekcje planety, oparte na małych miasteczkach (lub dużych – na co pozwolą życzenia duszy i lokalne żywe stworzenia). Jeden advanpost dotyczy ekstrakcji uranu, drugi stanowi napływ cennych minerałów, a trzeci – tylko dla duszy.

Galatea-37 jest szczególnie piękna w nocy. Oprócz zmiany pory dnia natura nieustannie przypomina sobie klęski żywiołowe od tornad i trzęsień ziemi po deszcze meteorytów.

Biomaty na Galatea-37 są najbardziej zróżnicowane, a świat zwierząt ma dziesiątki unikalnych stworzeń, które różnią się od siebie zarówno zewnętrznie, jak i zachowaniem. Małe złośliwe potwory, atakujące ogromne tłumy, „strzały”, plucie kwasów i rzucanie ogromnymi eksplodującymi piłkami, niezdarne pancerniki, niewidzialność, dziwne kamienne giganty – biosfera tej planety znajdzie się, co zaskoczyć.

Cała ta fauna jest również źródłem zasobów: z biomasy pozostającej po bitwach można uzyskać energię, to samo dotyczy roślin – czasami opłacalne jest ograniczenie całego lasu w dzielnicy za kilka dodatkowych megavatów. Z pokonanych wrogów możesz zbierać minerały, a czasem próbki DNA. Z pomocą tego ostatniego będzie możliwe znalezienie szczegółowych informacji o tej formie: opór i podatność, uszkodzenie, ilość zdrowia – wszystko to jest wprowadzane do bazy danych.

Zabij ich wszystkich

Stąd interesujący efekt STEMS-Galatea-37 nie ogranicza się do obwodu zbudowanej bazy. Świat można zbadać – zarówno w poszukiwaniu depozytów mineralnych, jak i dla ich własnej przyjemności, studiowania nowych gatunków zwierząt i, oczywiście, walcząc z nimi. Planeta nie oszczędza różnorodności biomów: dżungla, pustyni, pola kwasu, obszarów wulkanicznych – każda z własnymi właściwości.

Angażuj się w badania (dokładniej walka z tłumami samych potworów) poza bazą jest nie mniej interesujące niż budowanie kompetentnej ochrony osady. Ashley może studiować nowe rysunki sprzętu i znaleźć modyfikacje broni, aby zmienić sprzęt pana Rigza.

Samochód morderstwa i po prostu dobry rozmówca.

Tutaj mamy w duchu pełnoprawny film izometryczny Obcy strzelca: Jeden bohater przeciwko wielu wrogom, niekończące się strzelanie i spektakularne sceny użycia broni w pobliżu walki. Elementy ARPG w postaci pogoni za najlepszymi cechami są również na miejscu – futro ma wiele parametrów, które można zmienić, a arsenał broni ma dziesiątki próbek z miecza i młota do atomowego min i misileTock, a nie Liczenie umiejętności aktywowanych i modyfikacji.

Ostatecznie miotacz ognia jest po prostu piękny.

Ostatecznie nie można zauważyć doskonałego stanu technicznego projektu – jest on doskonale zoptymalizowany, a ja w ogóle nie obserwowałem błędów i artykułów. Jeśli spróbujesz, to oczywiście możesz znaleźć wady – na przykład kampania grzeszał grind, który nie pozwala ci przejść dalej (zapamiętam misję poszukiwania grzyba kwasowego przez długi czas). Mało prawdopodobne jest, aby część fabuła była odpowiednia do ponownego opaski – jest to nie tylko opóźnienie w rozgrywce, ale także w szkoleniu kampanii.

Ale reżim przetrwania z szerokimi możliwościami dostosowywania i konfigurowania warunków gry jest prawdziwym znaleziskiem dla miłośników takiej rozrywki, to dzięki mu jest to, że Riftbreaker jest widoczna wielka przyszłość. Być może, oprócz Galatea-37, inne planety czekają na nas?

profesjonaliści: optymalizacja;kompetentna mieszanka kilku gatunków;Opracowanie każdego elementu rozgrywki;możliwość założenia gry dla siebie w trybie przetrwania.

Minuses: Przedłużająca się niektórych misji kampanii.