Test zwrotny: Recenzja

Wiele osób pamięta słynną scenę z kultowego filmu „Running Blade”, w której Rick Descard prowadzi test Voita-Campfa, próbując ustalić, kto siedzi przed nim-Mężczyzna lub replikant, to znaczy maszyna. To oczywiście wymyślony test, ale podczas tworzenia pisarza Philip Kindred Dick (Philip Kindred Dick) został zainspirowany prawdziwymi dziełami angielskiej matematyki Alan Turing (Alan Turing), który w 1950 r. Opublikował artykuł „Maszyny komputerowe i umysł”, próbując ustalić, czy robot może myśleć.

Z tego artykułu narodził się słynny test empiryczny Turinga, gdy sędzia SO -Called zadaje pytania (dokładniej, drukuje je), co powinno pomóc mu ustalić, kto na nie odpowiada – osoba lub komputer (a komputer zawsze odpowiada). Jeśli nie może tego ustalić, uważa się, że robot zdał test. Ten test, ponieważ łatwo jest odgadnąć z nazwiska, autorzy gry również zostali zainspirowani Test zwrotny.

Na niektórych poziomach możesz rozwiązać dodatkowe zagadki, aby otrzymać nowe osiągnięcia.

Test AVA

Ava Turing budzi się na pokładzie stacji kosmicznej – dokładniej budzi pewnego droida o imieniu Tom i mówi, że musisz zejść na powierzchnię Europy, satelitę Jowisza i dowiedzieć się, co się stało z zespołem stacja badawcza. Wydawało się, że znaleźli potencjalnie niebezpieczny organizm, a potem przestali się skontaktować.

Taki krawat natychmiast ustawia się w określony sposób i obiecuje fascynujące śledztwo w scenerii opuszczonej stacji oraz w atmosferze filmów „Alien” i „Gravity”. Ale Test zwrotny – nie horror, a nawet klasyczna misja. Autorzy zeszłorocznej łamigłówek Pneuma: Breath of Life ponownie wykonywane w tym samym gatunku. Przed nami jest puzzle przestrzenne z pierwszym widokiem na osobis, natychmiast powodując takie gry, jak gry takie jak Portal, Zasada Talos I częściowo Świadek. Ale okazało się, że jest nie mniej ekscytujące i atmosferyczne.

Portal, nie taki sam

Szybko okazuje się, że Tom nie jest droidem, ale pełnoprawną sztuczną inteligencją, która kontroluje wszystkie systemy zarówno na statku, jak i na stacji naziemnej. W tym ostatnim zorganizował prawdziwy labirynt pokoi, przedziałów i modułów. Prawie wszystko w nich, w tym oczywiście drzwi, działa na specjalnych blokach zasilania, które można włączyć/wyłączyć, a także wyciągnąć je z jednej komórki i wstawić do drugiej.

A jeśli przeciągniesz go uchwytami, manipulacje z energią są przeprowadzane za pomocą specjalnego urządzenia. Narzędzie manipulacji energią jest takim elektronicznym pistoletem, w dużej mierze przypominającym podobny pistolet Portal. Ssie energia, która jest umieszczona w postaci kuli w lufie. A potem możesz swobodnie rozładować go do innego bloku zasilania.

Kłócić się z komputerem tutaj bezużyteczne.

Dzięki temu urządzeniu uruchamiamy całą grę, decydując o licznych zagadkach, próbując przejść na następny poziom. Ogólnie rzecz biorąc, mechanika jest prosta i praktycznie się nie zmienia. Najważniejsze można opisać w następujący sposób: Jak otworzyć drzwi działające z bloku zasilającego, jeśli leży po kolejnych zamkniętych drzwiach? Tutaj wystarczy użyć cudownego pistoletu, ssanie energii z jednego „wylotu” i wkładając ją do drugiego. Jednocześnie promień akcji w pistolecie jest ogromny, więc możesz użyć go z prawie dowolnego punktu na poziomie. Ponadto w niektórych sytuacjach działa nawet przez okna.

Blooming złożoność

Oczywiście stopniowo łamigłówki stają się bardziej skomplikowane, pokoje stają się większe, mylące, zawierają więcej „gniazd”, a nawet mosty i platformy mobilne i platformy mobilne, które należy poruszać samodzielnie. Gdzieś musisz manipulować ogromnym magnesem, do którego zasilanie blokuje „Stick”.

Wtedy nadal pojawiają się kule różnych kolorów. Początkowo dostępne są tylko niebieskie, a następnie będą zielone, czerwone, fioletowe. I musisz je poprawnie manipulować, alternatywne kolory, aby rozwiązać problem. Na przykład w jednym miejscu niebieskie kule całkowicie blokują drzwi. A jeśli ładujesz blok zasilania zieloną energią, zaczynają otwierać/zamykać pewną częstotliwością, umożliwiając dalsze poślizgnięcie się.

Ogólnie rzecz biorąc, gra często testuje nie tylko twoją szarą materię, ale także reakcję. Gdzieś musisz wyciągnąć kulę i szybciej wsunąć do drzwi, aż do zamknięcia energia włącza/wyłącza się z pewnym opóźnieniem, więc musisz przebiegać przez rodzaj przemysłu energetycznego, dopóki nie zostanie zwolniony. Czasami musisz nawet grać w skórę i szukać detektora ruchu.

Na późniejszych poziomach wchodzimy w interakcje i współpracujemy z Tomem – w roli droida stoimy na platformach ciśnieniowych, przełączają się na kamery i specjalne urządzenia do manipulowania mostami, windami i platformami. Istnieją nawet wieżyczki, które rzadko strzelają, ale trafnie – szczególnie w finale.

Obiekty, z wyjątkiem bloków zasilania, mogą być rozważane i obracane, ale nie do użycia.

Jednym słowem autorzy bardzo kompetentnie utrzymują rytm, stopniowo przekręcają złożoność, wprowadzają nowe opcje mechaniki. Dlatego nieunikniona monotonia i schemat związane z takimi grach, w Test zwrotny Nie są odczuwane tak bardzo, jak mogli (i jak to było w tym samym Pneuma: Breath of Life).

Czy sny marzą o?

Najważniejsze jest jednak to, że popiera zainteresowanie dalszą decyzją wszystkich tych łamigłówek, jest fabuła. Podczas gdy Ava jest noszony z bronią przez poziom, Tom nieustannie prowadzi z nią rozmowy w samej nazwie gry kierunków – jak ludzie różnią się od samochodu, jak racjonalni i produktywni ich natura, ich pragnienia są ich pragnieniem, to jest ich pragnienie ulegać emocjom i tak dalej. Wskazówka jest ogólnie jasna.

Na niektórych poziomach można znaleźć komputer, w którym w rzeczywistości symulacja testu Turinga. Co więcej, jesteśmy tam bezpośrednio zapytani: „Jesteś robotem?»Możesz odpowiedzieć na wszystko, ale niewidzialny sędzia po drugiej stronie ekranu nadal upewni się, że odpowiedzialny jest samochód. W jednym z komputerów jesteśmy całkowicie w rzeczywistości wirtualnej, w której podano bezpośrednią wskazówkę, że wszystkie nasze działania są przeprowadzane w ramach określonego programu. Istnieją już wątpliwości: kto jest ava i co się w ogóle się dzieje?

Potem sam problem znika, filozoficzna, nieco abstrakcyjna gra związana z testem Turinga, zanika w tle, a los stacji i jej mieszkańców dochodzi do pierwszej. Studiując rzeczy osobiste i dni audio astronautów, dowiadujemy się, że Tom to nie tylko filozoficzna sztuczna inteligencja ..

Ale nawet w tej sytuacji Ava i Tom nadal komunikują się i wchodzą w interakcje. „Dlaczego mnie manipulujesz? To źle – pyta dziewczyna. „Ale manipulujesz go klejem lub szczotką, aby coś stworzyć”, odpowiada AI. Oznacza to, że Tom nie jest jednoznacznym złoczyńcą, kieruje się jego zasadami, wierząc, że robi dobro. Ale co należy wziąć pod uwagę w tej sytuacji, w jaki sposób racjonalne motywy maszyny są odpowiednie dla osoby emocjonalnej? Nie ma jednoznacznej odpowiedzi, więc w finale autorzy dają nam prawo do decydowania o tym, po której stronie wstać.

Dzięki Unreal Engine 4 gra wygląda świetnie.

Test zwrotny – bardzo głęboka, wieloaspektowa gra. Jest to różnorodna, kompetentnie zbudowana zagadka i niemal filozoficzna praca, podnosząca (tak jak było Pneuma: Breath of Life) Poważne tematy oferujące myślenie i myślenie. A jednocześnie przejdź przez test Turinga ..

Profesjonaliści: Ciekawe łamigłówki;Nieustannie dodawane są nowe elementy mechaniki;Fascynujący i niemal filozoficzny spisek;Świetna grafika na silniku Unreal Engine 4;Atmosferyczny akompaniament muzyczny.
Minuses: Jednolitość mechaniki samych łamigłówek okresowo wciąż się odczuwa;Czasami czujesz niezrównoważony złożoność zagadek.