Fabryka Impostor: Recenzja

Wydaje się, że jesień kpisz – coraz częściej wyrzuca gry, które przynoszą moje starsze nerwy do emocji, a nawet łez. Podjąć tę sytuację w Factory Impostor, która jest w rzeczywistości trzecim (i, jak wydaje się, ostateczna) częścią serii, która rozpoczęła się 10 lat temu, od Księżyca, podobna do wyrafinowanego sadomasochizmu. Nic dziwnego, że prawie każdy, kto na nią czekał, został retorycznie zapytany: co znowu będą musieli szlochać? Musieć…

Jeśli chcesz być niebem, stanieję się twoją ziemią

Rzeczywiście, autor całej trylogii Ken Gao (Kan gao) i in Na Księżyc, A w znalezieniu Paradise opowiedział potężne, emocjonalne i wzruszające historie, w których dwóch lekarzy z Sigmund Corporation tworzy sztuczne wspomnienia w umyśle ich umierających pacjentów i dać im kolejną szansę na przeżycie ostatniego pragnienia. Po pierwsze, klient chciał polecieć na księżyc, aby zobaczyć tam swoją dawno zmarłą żonę, ponieważ kiedyś, jako dziecko, zgodzili się tam spotkać, jeśli się zgubili.

W drugim wydawało się, że pacjent żył długim i szczęśliwym życiem, ale coś go niepokoi, a nasi bohaterowie muszą dowiedzieć się, co dokładnie i zmienić jego wspomnienia, aby w końcu poinformował się ze sobą.

Bohaterowie zobaczą Paryż i nie umrą.

I w Fabryka Impostor Dwóch nowych głównych bohaterów przychodzi na scenę – The Girl Lynry and the Young Man Cuinsey. Ale są one również powiązane z historiami z poprzednich gier – i ogólnie jest to prequel Na Księżyc, W którym dowiadujemy się, skąd pochodzi Neil Watts, jeden z głównych bohaterów poprzednich problemów, a nawet zapoznaj się z rodzicami. Jednocześnie kluczowy temat jest nadal taki sam – są to manipulacje z wspomnieniami, aby przynajmniej żyć w nich idealne życie, zmienić, popraw, że w rzeczywistości nikt nigdy nie będzie w stanie się zmienić.

Sztuka pikseli nie jest taka piękna, ale raczej szczera.

Prawdziwe łzy w fałszywej fabryce

Wszystkie trzy gry są w rzeczywistości powieściami wizualnymi z elementami Symulatora Quest and Walking, w których rozgrywka najwyraźniej nie jest na pierwszym miejscu. Ale w Na Księżyc Były też pikseli i podobieństwo zagadek i w Znalezienie raju -mini-games, arkade wkładki z QTE, a nawet nutę bitew krok po kroku typowe dla japoński.

I w Fabryka Impostor Nie ma tego. Był tylko zbiór sfer nagrań, aby przełamać barierę z ich pomocą i przejść do następnej lokalizacji. I dzieje się to prawie bez naszego aktywnego uczestnictwa – gracz musi tylko iść i słuchać.

Pozostaje zbieranie jeszcze dwóch sfer.

Możesz to traktować inaczej. Z jednej strony wydaje się, że jest to zubożenie już skromnej rozgrywki. Z drugiej strony takie skupienie się na historii doprowadziło do faktu, że w Fabryka Impostor Nie ma już poczucia przedłużających się pierwszych rozdziałów, które powstały Znalezienie raju, – Działka natychmiast chwyta i przechodzi w jednym oddechu.

I to jest tak opóźnione, że nie ma czasu na zmiażdżenie na ostateczną degradację rozgrywki, a ja nie chcę. Po prostu siedzisz i poddaj się temu strumieniu melancholijnej, duszności, wzruszającej i pięknej muzyki (napisała ją ponownie Ken Gao), który cię otacza i sprawia, że ​​zaczynasz łzę nad zwykłą, w rzeczywistości historią, którą żyją tysiące ludzi.

Ciągniemy chusteczki.

Chociaż oczywiście nie do końca zwyczajne. Ken Gao znowu naciska na emocje i czy to nie do końca szczerze.

Ponieważ śmierć dzieci jest zawsze ciosem poniżej talii. W szczególności obserwowałem reakcje streamerów na ten odcinek – w emocjach są one porównywalne z reakcjami śmierci Joela i ostatnią walką Elii z Abby w ostatniej części II części USA. I sama Linrei, ponieważ dzieciństwo jest nieokreślone chore.

Niektórzy uważają Fabrykę Impostor za najbardziej ponurą grę z serii.

Ale jedno jest po prostu pokazanie czegoś tragicznego, mimowolnie powodującego łzy i empatię. I inny – opowiedzieć na podstawie tej naprawdę interesującej historii, jednocześnie tłumacząc kilka niemal filozoficznych pomysłów i zmuszając do zatrzymania się, spojrzenia na swoje życie, zastanowić się. Jaka jest cena samolubstwa? Czy warto pójść do twojego celu, w przeciwieństwie do wszystkiego? Kiedy i co warto poświęcić i czy w ogóle jest tego warte? Co by się zmieniło, gdybyś działał inaczej i czy ma to znaczenie „jeśli”? Autor wie, jak odwrócić uwagę od myślenia o tym, co wydarzy się dzisiaj na obiad i którą grę pójdzie następna ..

Oto kolejne pytanie dla Ciebie.

W poszukiwaniu szczęścia i znaczenia

Fabryka Impostor Najbardziej podobny do fascynującego i bardzo mentalnego filmu, w którym rytm jest doskonale zaprojektowany, krawat, rozwój i punkt kulminacyjny, w którym istnieją interesujące rozwiązania wizualne, a wszystkie kluczowe emocjonalne odpływy i przepływy są bardzo kompetentne – muzyka, zmiany, akcenty w nich.

Oto przykład tego, jak interesująca jest historia.

I jest prawie prawie angielski detektyw, a nawet thriller na samym początku, ogromne macki (naprawdę Kthulhu?), lekki humor, przemawiający bot, który przygotowuje najlepszy ryż na świecie (tak, to jest ryż), a także niezwykle zabawny kotek, gotowy do ochrony w rękawiczkach bokserskich.

Tak, Kotyara podąża za nami na tylnych nogach i nikomu nie przeszkadza.

Oczywiście, gdzieś autor używa już znanych sztuczek. W Na Księżyc Były loty na Księżyc, a potem ojciec i córka patrzą na gwiazdy, a po wielu latach chcą zrobić to samo, ale już z jej synem i jego, odpowiednio wnukiem. Ale jest to już postrzegane jako samozadowolenie, ale jako wspólny motyw i styl.

Gra zaczyna się jak thriller o brutalnych zabójstwach, ale oczywiście nie chodzi o to.

Może się wydawać komuś, że na końcu Stwórca przekroczył, myląc nas w zawiłości tymczasowych linii i pętli, ale są to problemy raczej osobiste zrozumienie i postrzeganie. Widziałem dość logiczne i zrozumiałe zakończenie – po prostu Ken Gao, Jak zwykle lubi trochę żartować i pozwól mgle, za którym zrozumiałe i bardzo ważne rzeczy są naprawdę ukryte. W każdym razie zawsze jest dobrze, gdy w historii jest drugi dno, tajemnica, sekret – to sprawia, że ​​jest bardziej nasycony.

Nawet nie pytaj, co się tutaj dzieje.

Fabryka Impostor Może być postrzegane inaczej. Dla niektórych jest to tylko nie-rdzeniowe, pozbawione rozgrywki, płacząca kreskówka, która ma tylko jeden cel, aby wyciągnąć z nas emocje. A dla mnie jest to w istocie zrozumiałe, pomimo wszystkich tych tajemnic, historia chęci zyskania szczęścia, nawet w wspomnieniach, w wirtualnej przestrzeni, w innej linii tymczasowej lub tutaj w grze. Faktem jest, że w naszym życiu nie możesz zmienić przeszłości (a czasem naprawdę chcę!) i tworzy trylogię Kena Gao Tak cenne, jeśli chcesz, działanie terapeutyczne dla zranionej 45-letniej duszy.

Profesjonaliści: działka;postacie;dialog;emocje;muzyka;zdjęcie;rosyjskie tłumaczenie.

Minuses: Nie wszyscy spodoba się prawie całkowity brak rozgrywki;Ostatni segment może wydawać się zbyt mądry.