Conarium: Recenzja

Zrób horrory Howard Phillips Lovecraft (Howard Phillips Lovecraft) – To, jak mówią, jest zarówno prezentem, jak i przekleństwem. Z jednej strony wszystko wydaje się być już dla ciebie wymyślone, a przed tobą są fabuły, postacie, motywy i armia fanów jego pracy. Z drugiej strony musisz oprzeć się pokusie, aby wypełnić grę tanimi „szumowatymi” i, odwrotnie, rób wszystko z oporem, atmosferycznym, inteligentnie, w LoveKraft-wathere Ta sama armia fanów wyśle ​​cię na randkę z Kthulhu Ktulhu. Studio Zoetroope Interactive radzi sobie z tym egzaminem po raz trzeci – po dilogii Ciemność z Wydała swój nowy horror w Lovecraft, Conarium.

W wizjach wszystko jest czasem znacznie gorsze niż w rzeczywistości.

Zimne eksperymenty

Jednak ściśle mówiąc, Conarium – To nie jest gra Lovecraft, I w duchu jego pracy, a mianowicie książki „szeregi szaleństwa”. Przejścia z nią są oczywiste, ale ogólnie autorzy opowiadają oryginalną historię. Działanie rozwija się również na stacji badawczej na Antarktydzie, która znajduje się prawie na bardzo południowym biegunie. Gramy dla jednego z naukowców, Franka Gilmana, który budzi się i odkrywa się w całkowitej samotności-wszyscy jego koledzy gdzieś zniknęli, a on sam naprawdę nic nie pamięta.

Znajdź różne notatki, stopniowo rozumiemy, że na stacji przeprowadzono niektóre eksperymenty, podczas których naukowcy za pomocą dziwnych urządzeń i substancji zanurzono w hipnotycznym snu. Chcieli więc dołączyć do tajemnic i wiedzy starożytnej rasy starszych, których jaskinie znajdują się tuż pod stacją. Tam członkowie Expedition znajdują dziwne urządzenia, napisy ścienne, kamienie z runami, nieznane rośliny blokujące przejście do niektórych obszarów, a także sarkofagi z mumią gadów, które zastąpiły starszych.

A także Frank, a my wraz z nim czujemy, że jest ktoś lub coś innego, niebezpieczne, niezrozumiałe, a zatem jeszcze bardziej okropne ..

Szaleństwo

Nie oznacza to jednak, że będziemy musieli ciągle uciekać i ukrywać się przed niektórymi potworami i unikać „oszustów”. Takie sytuacje oczywiście powstają, ale bardzo dawno – autorzy polegają na przemyślanym badaniu lokalizacji i stopniowo rosnącego stresu.

Znajdujemy i studiujemy wszelkiego rodzaju dokumenty, słuchamy nagrań audio, okresowo próbujemy skontaktować się z resztą, widzieć wydarzenia z przeszłości i wpaść w wspomnienia lub spać – stopniowo linia między teraźniejszością a przeszłością jest wymazana i wymazana jest Teraz jest niezrozumiałe, gdzie jest sen, halucynacje i gdzie jest rzeczywistość.

Ta historia może mieć dwa zakończenia – wybór w finale jest twój.

Przejście między różnymi stanami świadomości w Conarium Wykonane bardzo dokładnie i subtelnie. Widzimy więc kwiat i kot siedzący w pobliżu, cień, z którego spada na ścianie, ale kwiat nagle zaczyna rosnąć przed naszymi oczami, pokrywając cały pokój mackami i kurtkami, a głowa kota zdobywa dziwny kształt , zwiększa, zniekształca, odwraca … Brr. W tej sytuacji przeraża to znacznie bardziej spektakularne niż inne „boo”-wygląda naprawdę szalenie, w Lovecraft.

Najgorsze nie jest nawet gdy dziwne cienie błysnęły okresowo przed spojrzeniem, albo musisz uciec od czegoś strasznego, toczącego się z prymitywnym horrorem, a kiedy w finale rozumiemy, do czego doprowadzili naukowcy, jaką cenę zapłacili za opłacenie za próbuj dotknąć tego, czego osoba nie powinna dotykać. Logika narracji zasugerowała, że ​​do tego dojdzie, ale kiedy po raz pierwszy zobaczysz konsekwencje tych eksperymentów i rozumiesz, co faktycznie stało się z Frankiem i jego kolegami, robi to bardzo silne wrażenie ..

Prawa historii

W porównaniu do dilogii Ciemność z V Conarium jest mniej złożonych, abstrakcyjnych łamigłówek. Początkowo wszystko na ogół wydaje się prymitywne – aby znaleźć klucz, wlać benzynę do generatora i rozpocząć ją, wyrzucaj drzwi po kilku pociągnięciach, wybierz przedmiot i użyj go we właściwym miejscu.

Następnie nadal musisz zniszczyć kamienne podłogi toporem i ładować specjalne kryształy energią, aby pomogły usunąć rośliny blokujące ścieżkę. W pewnym momencie musisz nawet usiąść dla steru podwodnego aparatu i pływać pod wodą w kilku arkadowych stylach, starając się nie rozbić niczego-aparat ma tylko trzy „żyje”.

Oczywiście bardziej tradycyjne łamigłówki okresowo pojawiają się, gdy potrzebujemy na przykład, aby poprawnie skonfigurować fale radiowe lub umieścić monety z symbolami na kamiennym cokole w odpowiedniej sekwencji. Ale nie ma nic szczególnie skomplikowanego-zawsze jest wskazówka gdzieś w pobliżu lub w pamiętniku Franka, gdzie ostrożnie rejestruje i szkica wszystkie znalezione notatki i dokumenty.

Nie oznacza to, że gra zamieniła się w coś światła, aw niektórych miejscach nawet arkade. Tym razem, tym razem, postanowiłem skupić się na kolejnej, spójnej historii, odwracając uwagę, od której niektóre skomplikowane łamigłówki byłyby zbyt niebezpieczne dla starannie zbudowanej atmosfery.

Gra została przetłumaczona na rosyjski, ale czcionka nie jest wybrana bardzo udana.

Conarium – To w rzeczywistości gra „dla własnej” dla oddanych fanów kreatywności Lovecraft, kto znajdzie tutaj wiele odniesień do swoich ulubionych dzieł. Autorzy nie próbują dokonywać rewolucji w tym gatunku i zastraszyć gracza na śmierć, a zamiast tego opowiadają bardzo ekscytującą, napiętą i atmosferyczną historię. Przepraszam, bardzo krótkie.

Profesjonaliści: fascynująca historia;Prawdziwie atmosfera Lovecrafta;masa referencji;Śliczna grafika;Autentyczna muzyka.

Minuses: Gra jest bardzo krótka;Łamigłówki w porównaniu do Ciemność z Proste łatwiejsze.