Inny widok: recenzja

Dzisiaj, kiedy liczba wszelkiego rodzaju platformówek w duchu 16-bitowego klasycznego lub trójwymiarowego, z elementami „metroid” lub bez ich struktury dla nieskończoności, bardzo ważne jest wyróżnienie się i pokazanie własnego twarz. I autorzy Inny widok To się udało w 200 %. Przed nami jest rodzajem odmiany steampunk na temat „Alice in Wonderland”, w której Alice jest prawie niewidoma dziewczyną o imieniu Kit, biały królik jest zastępowany przez czerwonego kota, a w pewnym momencie rola szalonego Hatchmana przejmuje kontrolę z .. Claude Debussy. Możesz też tam spotkać Claude Monet, Lipiec Verne, Tomasz Edison, Nicola Tesla I Elena Blavatsky.

Wieloryb w wojnie o cuda

Fabuła Inny widok – Rzecz jest taka sama, oparta przede wszystkim na uczuciach i wrażeniach, emocjach, a nie na logice, jak malarstwo impresjonistyczne Claude Monet Lub muzyka Debussy. Zestaw dla dziewcząt jakoś skończył w tunelu londyńskiego metra, a po upadku upadła pod ziemią, straciła wzrok, ale poznała dziwnego ognistego czerwonego kota z wielokolorowymi oczami, co ostatecznie prowadzi ją do równego bardziej dziwne podziemne miasto.

Mieszkają tam przedstawiciele elity kreatywnej i biznesowej. A wszystko dlatego, że gdzieś w pobliżu jest pewna artefakt, węzeł, który wytwarza potężną energię, która odżywia inspirację, daje siłę i pozwala nawet myśleć o reorganizacji światowej studzienki, a przynajmniej rozproszenie londyńskiej mgły i ustanowienia wyłącznie nad miastem Słoneczna pogoda (to oczywiście projekt Nikol Tesla).

Mieszkańcy tej dziwnej osady są faktycznie podzielone na dwa obozy, w zależności od poglądów na to, jak wykorzystać energię węzła. Claude Monet, Jules Verne (Żyjąc naturalnie, na Nautilus), Debussy I Nikola Tesla – Warunkowo humanistyka, która chce wpuścić ją na kreatywność i naukę. Inni, prowadzone przez Tomasz Edison, Wujek Keith-praktyce i przedsiębiorcy przemysłowi ze wszystkimi wynikającymi z nich. A pojawienie się naszej bohaterki tutaj powinno w końcu rozwiązać tę konfrontację. Wszyscy uważają, że to Keith jest w stanie wykryć źródło tej energii i bezpośrednio z nią oddziaływać, aby ostatecznie zdecydować.

Czasami nasza bohaterka przypomina Lara Croft.

Historia w stylu impresjonizmu

Okazuje się bardzo wzruszającą i emocjonalną historią. Ślepa dziewczyna, która koncentruje się tylko na uchu i dźwiękach, a zatem nieustannie nazywa kota (kiedy miauka, pomaga jej lepiej poruszać się w przestrzeni i poruszać się szybciej), wpada w społeczeństwo jej idoli, gdzie wszyscy chcą czegoś od niej.

I po prostu chce jak najszybciej wrócić na powierzchnię, aby dowiedzieć się, co się stało z jej ojcem – bratem Tomasz Edison. W końcu bardzo się martwi, ponieważ zostawili je mama i tata. I wciąż ma nadzieję, że wróci i wszystko będzie jak wcześniej. W przypadku zestawu staje się to podróż do jego własnego monolitu – co do bohaterów historii „Picnic na poboczu drogi” – od którego może uczynić pielęgnowanym pragnieniem. Wybór, który dokonuje Keith, określa nie tyle losu jakiegoś świata-to nie jest tak ważne dla jej——wiele jej własnych.

A wszystko to – pod smutnym fortepianem Debussy oraz w otoczeniu impresjonistycznego malarstwa Claude Monet, Ponieważ te stłumione kolory i techniki stylu, w których obraz jest narysowany, kiedy patrzymy na świat niewidzialnymi oczami, przypomina jego pracę.

Podłączasz się również do gardła, tak? I nie ma znaczenia, że ​​z logicznego punktu widzenia, fabuła fabuły, aby ujmować to łagodnie, jest dziwne. I ogólnie nie jest jasne, czy to wszystko było we śnie, czy w rzeczywistości. Albo to są konsekwencje głowy głowy na ziemi: dziecko, które bardzo martwi się zniszczeniem swojej rodziny, prawdopodobnie wszystko marzyło, a dziewczyna dała pożądane dla prawdziwego? Ale tutaj nie logika i racjonalizm są ważne, ale uczucia, wrażenia, które wytwarza wszystko. Czysty impresjonizm.

Przejście na kota pozwala ocenić sytuację i zrozumieć, gdzie ogólnie jesteśmy.

Ciepłe koty

Bezpośrednio w procesie gier jest oczywiście znacznie więcej racjonalizmu – i tutaj Inny widok, Jak każda praca impresjonistyczna, która wchodzi na wrogie terytorium logiki i rozumu, zaczynają się pewne problemy. Główna mechanika opiera się na interakcji między niewidoma i jej kotem, co w rzeczywistości służy jako przewodnik.

Najczęściej wygląda to tak. Przełączając się na kota, widzimy otaczający nas świat w normalnym oświetleniu i biegnie, wskakuj, wspinaj się przez schodzące z rur, aby nacisnąć przycisk i otworzyć bramę/Opuść schody lub zrobić coś innego w tym duchu i dać ślepa dziewczyna, możliwość pójścia dalej.

Przełączając się na nią, jesteśmy powoli i smutno, ponieważ oprócz oświetlonej sylwetki głównej postaci, reszta jest trudna do zobaczenia, idź gdzieś, aby ponownie nacisnąć dźwignię. W tym samym czasie nieustannie krzyczymy: „Hej Cat!„, I on miauka w odpowiedzi – jeśli jest w zasięgu, to zwiększa halo światła wokół postaci dziewczyny, pozwalając jej lepiej poruszać się, a nawet biegać.

I wszystko byłoby dobrze, wszystko jest bardzo urocze (musisz zobaczyć, jak kot jest z miłością narysowany, który jako żywy, miaucz i jest okresowo lizany), ale kontrola (szczególnie ogonowa) jest zbyt nieuzasadniona i naturalnie rozwściecza się podczas ćwiczeń skakania i takie sytuacje od czasu do czasu są powtarzane raz w trakcie gry.

Cóż, co nie jest impresjonizmem?

Niech będzie dźwięk!

Nie, tutaj oczywiście są inne zagadki i sytuacje. Na przykład otwieramy otwór z kotem i wypuszczamy wiatr w miejscu – szelest liści i kwiatów pomaga zestawowi w nawigacji i poruszanie się. Lub prowadzić myszy, aby pisać, siedząc pod drewnianą podłogą, między którą i dziewczyną jest tylko pustką – ich pisk ponownie pomoże bohaterowi zobaczyć, gdzie skakać.

To jeszcze bardziej zabawne, gdy kot ze swoim mirem sprawia, że ​​te same myszy obracają się gwałtownie jak wiewiórki na kole i rozwijaj energię niezbędną do uruchomienia następnego mechanizmu (nadal mamy steampunk tutaj!). Ponadto czasami musisz kontrolować krany, bezpośredni świat. Są pułapki i obowiązkowe ćwiczenia z pudełkami. A w ostatnim trzeciej, nawet zaczyna się ukrycie, w którym Kotyar działa jak przynęta, odwracając uwagę strażników swoją arogancką pyskiem wąsowym i uporczywym mirem, aby wieloryb mógł przebić się obok. I oczywiście nie było bez tajemnicy związanej z muzyką Debussy.

Ale nadal jest mniej sytuacji nietriwatywnych, niż byśmy chcieli, a skradanie się w finale również w końcu szybko wpada w rutynę. Ponadto nie jest jasne, w jaki sposób niewidoma dziewczyna może tak aktywnie wchodzić w interakcje z przedmiotami i dźwigniami, a nawet wspinać się po stromych powierzchniach, prawie jak Lara Croft – wydaje się, że sami autorzy nie rozumieli, jak pokonać swoją ślepotę. Z drugiej strony można je zrozumieć-jest to naprawdę trudne do znalezienia właściwego podejścia i obserwować równowagę między realizmem a niezbędnymi konwencjami, biorąc pod uwagę, że nadal mamy platformówkę, a nie ślepy symulator z przewodnikiem.

Wieloryb skaczy tylko wtedy, gdy kota miauka po drugiej stronie przeszkody.

W każdym razie Inny widok – Bardzo interesująca i emocjonalna przygoda w chwiejnych odcieniach impresjonizmu, ozdobiona niezwykłą mechaniką interakcji między niewidomą a jej kotem. Tak, autorzy, jak mówią, nie mieli tej koncepcji, ale nadal polecam grę, aby zapoznać wszystkich koneserów interesujących historii – w końcu, z którymi możesz porozmawiać Claude Monet, Elena Blavatsky, Debussy i przykuty w egzoszkielecie Jules Verne?

Profesjonaliści: historia emocjonalna;Niezwykła mechanika interakcji między niewidomą i przewodnikiem;możliwość rozmowy z wielkimi twórcami i naukowcami;Stylowy obraz;Wspaniały głos.

Minuses: niewygodne zarządzanie w części platformy;Wiele monotonnych sytuacji i łamigłówek.