Gry z 2011 r.: Deus Ex: Rewolucja ludzka

Alert spoilera!: Ten utwór zawiera spoilery opowieści – od pierwszego zdania.

Moja winna mała tajemnica: przeładowałem swój piaski około 30 razy, aby spróbować uratować Faridah Malik, gdy jej helikopter został zestrzelony, a następnie zaatakowany przez belltower Goons pod koniec gry. Po zagraniu ukradkową, nieobigotowej postaci przez całą grę, byłem tak samo używany, jak kotek astmatyczny w prostej walce, więc pośpiech robotów i mocno uzbrojonych bandytPokazałem moją kozą twarz. Problem polegał na tym, że nie mogłem się zakraść za ostrożne ciche usunięcia, ponieważ po kilku wstrząsających momentach Faridah byłby tak wielkim tostem. I chociaż miałem możliwość spamowania całej sceny z materiałami wybuchowymi, nie chciałem iść na kompromis w moim etosie „bez ofiar śmiertelnych”. Co robić co robić?

Cóż, oszustwo. Oszustwo w granicach gry-QuickSave, QuickLoad, QuickSave, Quickload, stopniowo pełzając bliżej wyidealizowanego zestawu okoliczności, w których dotarłem do punktu X bez zabicia, gdy nie zginąłem, nie zabrał się oszałamiający armatZanim zdążył pieprzyć helikopter, ukryty zręcznie w punkcie Z, a następnie upuścił granat emp pod robotem Ω. Nikt nie żyje (chyba, że nie liczą robotów), Faridah został uratowany na czas, a ja przeszedłem przez to wszystko z zadrapaniem. To moja historia. W ten sposób gra nagrywa. Dlatego jestem cholernym bohaterem, prawda?

Oczywiście, to, co właściwie zrobiłem, to QuickSave co drugi krok, a szybki ładunek, w którym zostałem zauważony lub zastrzelony. Faridah zmarł wiele razy, podobnie jak ja;Tymczasem biedna pierwsza strażnik wejść na scenę, doznał 30 różnorodnych ofiar śmiertelnych i nokautów, gdy eksperymentowałem ze wszystkim w moim arsenale w poszukiwaniu najbardziej efektu, aby zbliżyć się do mojego desperackiego bramki. To było haniebne, żałosne, było zniekształceniem deusa ex: koncepcja rewolucji ludzkiej, że konsekwencje mają znaczenie. I nie żałuję tego przez sekundę.

Dlaczego nie żałuję, że jest zaplecony w niepowodzeniu, dlaczego tak bardzo mi się podobało DXHR. Nominalnie ludzka rewolucja to historia Beardy, Growly Cyborg Security Guard Adama „Nie prosiłem o to”, ale szczerze mówiąc, pieprzy tego faceta. Pieprzyć go i pieprzyć utraconą miłość i pieprzyć jego pracodawców podwójnych. Chodzi o mnie – ponieważ DXHR, z imponującą swobodą działania, jest miękkim, dającym materiał, który owinęł własny mózg, aby mnie odzwierciedlało. Jego rzeczywistość jest rzeczywistością, którą wybieram – i wybieram życie Faridah, że jest przeze mnie uratowana i że robię to bez przełamania własnych zasad zaangażowania.

To, co osiągnęło również moje nadużycie SaveGame, to pokazać elastyczność walki i jak spektakularny może być potyczka DXHR w rękach (kaszel) wykwalifikowanego gracza. Ten Jensen, który zbudowałem, naprawdę mógłby wyjąć wszystkich w otwartej przestrzeni wypełnionej snajperami i bazą strzelbami i robotami rakietowymi;Skakanie z osłony do osłony, ciche przepustnice tutaj, spokojna strzałka w tym facecie na twarzy, granat gazowy przy tym sprzęgle bandytów, gdy pędzą przez drzwi, kopalnia emp pod tym robotem, a następnie podmuch strungun prosto do samego wybuchu dobrzuch ostatniego strażnika. Nieświadome ciała i płonące robo-określenie wszędzie, a na środku wszystkie. Nie prosiłem o to, ale cholera, jeśli nie zamierzam tego jak najlepiej wykorzystać.

Byłem Cyborga Batmanem, nie do powstrzymania siły zemsty na czarno. Bardzo chciałbym zobaczyć nagranie mojej „doskonałej” rozgrywki, z staccato, przyrostowymi przerwami oszczędzania i ładowania wyciętego. Wyglądałbym jak God of War. Nic dziwnego, że lud DXHR jest tak zaniepokojony rosnącą liczbą maszyn wędrujących po ulicach Perma Perma.

Dla wszystkich spisek i moralizacji na temat biopomechanicznego powiększenia, DXHR jest również doskonałą grą bojową z rozległym, wybranym przez gracza narzędziu, który nigdy nie jest winny boksu w określoną broń lub określone playstyles. Może to nie być równe jego czczonej przodki pod względem powstających możliwości – jego sztuczna inteligencja i fizyka są być może zbyt maszynowe, aby umożliwić elastyczność i szalone eksperymenty, które zrobił Deus ex 1 – ale jaki jest symulator superbohatera.

Mógłbym, gdybym tak wybrał, uratował Faridah, ukrywając się za pudełkami i metodycznie skając wszystko, co się poruszyło. Jeśli chcesz zagrać jak nudny szaro-twarzowy mężczyzna zagrałby nudne szare FPS z nudnym szarym karabinem maszynowym, śmiało i był nudny i szary. DHXR na to pozwala. Ja, chciałem tam być, robiąc szalone rzeczy, takie jak gwałtowny spadek dachu w zwolnionym tempie.

Pomimo szybkiej, wielkiej przemocy, rewolucja ludzka osiągnęła coś, czego szczerze się nie spodziewałem: sprawiło, że znów grałem w Deusa. Wróciłem do 18 lat, to samo nieślecające, zgarbione porzucenie do świata tej gry i utwory układanki, które dała mi do budowy mojej ścieżki. Podobnie jak w 2000 roku, pochłonęła mnie kompulsywna potrzeba włamania się do każdego drzwi i terminalu, czytania każdego danych, aby ukraść każdy kredyt;mieć ścisły kodeks ukrycia i braku umowy;wciągnąć się w paranoiczną grę zgadywania, który z moich różnorodnych kontaktów i przeciwników był prawdziwym wrogiem, prawdziwym mistrzem marionetki całego tego konfliktu i zdrady.

Świat na zawsze na krawędzi chaosu, ale mimo to mógłbym dyktować zasady. Dlatego nie mogłem pozwolić Faridah Malik umrzeć. To była moja rzeczywistość i moja historia, a ja miałem narzędzia i umiejętność utrzymania tego w ten sposób. Konsekwencje? Hah. Odpowiadają mi.