Medal of Honor: Wschodzące słońce

W przeważającej części reputacja EA znacznie się rozrosła w ciągu ostatnich kilku lat, kopiąc nowe życie w prawie każdą z jego franczyz (Tiger Woods, SSX, FIFA) i zapewniając platformę dla nowych do rozkwitu (Freedom Fighters, Battlefield – Zastanawiamy się, jak to się udało, gdyby zostały opublikowane przez – z szacunkiem – na przykład eidos). To jest Far Cry z mrocznych czasów, kiedy był skażony obrazem rozdętego korporacyjnego giganta z „nieważną jakością, poczuj mentalność tomu”. Nic dziwnego, że ludzie z długimi wspomnieniami mają taki problem z urazą – od lat naprawdę był to stock Aitken i Waterman of the Games World.

Ale gdzieś wzdłuż linii EA przestało rozmawiać o dużych rozmowach i pozwól większości gier mówić za siebie i jest teraz w sytuacji, w której mniej zasadnicze to mniej. Jasne, praktycznie jest obecnie właścicielem detalicznego, a ludzie nie mogą uciec przed niekończącymi się reklamami telewizyjnymi, które wybiły się w gardła, więc ma coś przewagi, powiedzmy, Ubisoft, który zdecydowanie ma najlepszy zestaw gier w historiiW tym roku, ale wciąż stara się przekonać nieświadomą społeczeństwo do ich zakupu. Czasami nie ma sprawiedliwości.

I zwracając uwagę na czwarte w Seria Medal of Honor, nie będzie sprawiedliwości, jeśli Rising Sun zadebiutuje na.1 w mapie w poniedziałek wieczorem. W ogóle, ponieważ ten najnowszy wysiłek jest w pewnym odległości, co najmniej imponujący tytuł filaru, który wydał od kilku lat.

Gdzie zaczynamy?

Jest tak zasadniczo wadliwy na tak wiele sposobów, że trudno jest wiedzieć, od czego zacząć, i boli nas dekonstruowanie czegoś, na co czekaliśmy tak bardzo, że bardzo cieszyliśmy się głupią intensywnością linii frontu i jej duchowego ataku sojusznika w ciągu 18 miesięcytemu.

Ale pisanie było na ścianie od samego początku, niestety, kiedy podstawowy talent zwiększył paty Call of Duty i jego jeszcze wydane rodzeństwo konsoli jako nowo utworzone oddział Infinity i Spark. I każdy, kto grał w COD, będzie potwierdził, że liniowa formuła MOH na nowe wyżyny intensywności filmowej, nawet jeśli nowe pomysły są widoczne z powodu ich nieobecności. Nowe pomysły, czy nie, nadal wydawało się, że postęp.

Tymczasem Rising Sun jest wyczuwalnym krokiem wstecznym dla serii, która kompleksowo wyprzedała każdą inne FPS w ostatnich latach, w tym Halo. Zaprojektowany z zmęczonym szablonem liniowym z obecnie ególem silnikiem graficznym, z perspektywy outsidera wygląda jak franczyza, która miała całą kreatywną duszę od niej z dnia na dzień, z pozostałym zespołem EA LA i jej nowi rekruci nie mogli wypełnić naruszeniai wymyśl towary w czasie, gdy inne studia EA wyprzedzają olśniewającą technologię i ciasny projekt gier. Różnica w jakości wystaje jak tyłek J-Lo po szczególnie intensywnym kursie zastrzyków kolagenowych.

Najnowszym scenerią twoich wybryków z II wojny światowej jest Pacific Theatre, rozpoczynający atak na Pearl Harbor w 1941 roku, a następnie zemsta na japońskich sprawcach sprawców. Gra, umieszczając cię w butach morskiego kaprala Josepha Griffina. Rozpoczynając bombardowanie USS California, pierwszym zadaniem jest odejście z piekła.

Przerażające ze wszystkich niewłaściwych powodów

W charakterystycznym stylu MOH sekwencje otwierające są pełne filmowych wyników orkiestrowych, gdy Griffin upuszcza się z wnętrzności dotkniętego płonącego statku, wydając pożary i oszczędzając nieszczęsnych towarzyszy, po czym wspinają się na pokład, aby zamontować kilka pistoletów w AA Pistolets w tle wainowymNadzieja na wdroże kilku wrogich bombowców. Oczywiście nie ma możliwości zmiany przebiegu wydarzeń (lub porażki, poza tym, że zostanie postrzelone na śmierć), ale sprawia, że czujesz się przez kilka krótkich chwil, w których jesteś zaangażowany i możesz sobie wyobrazić, że przerażony przerażenie znosi. EA z pewnością nie zapomniał o potrzebie rozpoczęcia postępowania z masami eksplozji a la Omaha Beach.

Ale podobnie jak Frontline, gra szybko ustanawia wzór dostarczania dość prostego, ściśle liniowego doświadczenia, w które prawdopodobnie można z powodzeniem zagrać przez płaską ofiarę śmierci mózgu, taka jest rzadkość, że gra wymaga użycia jakichkolwiek procesów myślowych w trakcie w trakcieTa odchudzająca, oszałamiająca dusza procesja, która rozgrywa się przed twoimi oszklonymi oczami.

Graliśmy na Medium, udało nam się błyskawicznie zabić grę w jednym posiedzeniu, ale nie cieszę się w sposób, który nie gram-Stop Fashion. Uwzględnianie przerwy w toalecie, posiłku i rozmowy (i od czasu do czasu spoglądanie na akcję Ligi Mistrzów) podbiliśmy osiem misji w nieco ponad dziesięć godzin. Udało nam się to w ośmiu, gdyby nie tendencja gry do ukrywania punktów zapisu przed tobą w najbardziej nonsensowny sposób, w dół zamieszkanych ślepych uliczek i tym podobnych. Z jakiegoś powodu EA nie wierzy w oszczędność punktu kontrolnego, a może kosztować cię drogie, jeśli wroga wrodzonego miecza odrodzi się za tobą i szarżuje na ciebie krzycząc – gdy dowiesz się wkrótce, jeśli masz możliwość zagrania w to.

Medal of Honor + Japs = gotówka

Podobnie jak w przypadku wszystkich poprzednich gier z tej serii, otrzymasz serię obowiązkowych celów, które musisz spełnić, takie jak zniszczenie czterech X, znajdź pięć z y, wraz z grupą często ukrytych podobisterstw, które Cię zyskująlepszy „medal” na końcu poziomu, jeśli masz na nich szansę. W przeważającej części nie możesz naprawdę nie ustalić, co powinieneś zrobić, taka jest szczelność projektu poziomu, a jeśli Buddy AI już cię nie wywołało, naciśnięcie przycisku WybierzDokładnie to, co powinieneś zrobić. To nie jest ołowianie w ręku Call of Duty i jego system wskazujący kompas, ale na żadnym etapie kiedykolwiek nie zastanawialiśmy się, co dalej.

Oprócz dziwnego strzelania na szynach (w tym jazdy słonia, dziwnie), jest to po prostu przypadek wędrowania wzdłuż krętej ścieżki, wymazania wszystkiego na twojej drodze, poruszania się, zbierania niekończących się ilości amunicji i niewykonalnych ilości zdrowia i zdrowia ispłucz, powtórz do końca gry. W rzadkich przypadkach brakuje ci amunicji lub desperacko nisko na zdrowiu możesz wybrać jeden z wielu ślepej uliczki, który nieuchronnie zawiera więcej wrogów i kilka pick-upów, ale tylko jeśli naprawdę chcesz zdobyćNajlepszy możliwy ocena i odblokuj film dokumentalny i tym podobne. Biorąc te drobne dywersje, nigdy nie zmienia się w przebiegu wydarzeń, a w większości będziesz błogo w swojej ignorancji.

Chociaż możesz myśleć, że wschodzące słońce przylegające do skryptowej książki reguł FPS niekoniecznie jest złą rzeczą, to zanim weźmiesz pod uwagę inne obszary, w których gra blatuje swoją książkę kopiowania. Na powierzchniowym poziomie grafika jest mocno zakorzeniona w przeszłości. O ile nie mylimy się, EA po prostu wzięła silnik pierwszej linii, zmodyfikował go do obsługi pofalowanego terenu środowisk dżungli, zaprojektowanego dość skutecznych liści i pozostawił resztę w spokoju. Płaska teksturowanie (dla wszystkich wersji) nie wnosi życia do żadnego ze środowisk, widoczne szwy tekstur przypomina o złym stary. Wypełnij to słabe środowisko niezręcznie wyglądającymi modelami postaci (co prawda z ładnie szczegółowymi twarzami) z wątpliwymi rutynami animacji (sprawdź niektóre z chodzących animacji dla prawdziwych chwil śmiechu) i otrzymasz kilka wskazówek na temat bolesnej genezy wschodzącego słońca.

Wzrost z błota

Czasami gra wznosi się wokół MIRE, aby stworzyć niezapomniane scenariusze (takie jak Start i koniec gry), z ogromnymi eksplozjami i masywnymi samolotami wznoszącymi się wokół, aby stworzyć spektakularne sceny, ale ten wysoki standard nie wydaje się wystarczająco często często wydaje, i służy jedynie pokazaniu raczej nudnego standardu na resztę gry. Aby uzyskać prawdziwe wskazanie, gdzie ta gra powinna być technicznie, będzie kazać zobaczyć, jak zobaczyć, jak Call of Duty porównuje się, gdy pojawi się w przyszłym roku na konsolach. Wiemy, że EA musi być potajemnie wypatroszeni, że udało się, że taki talent dołączył do konkurenta.

Jednak tolerowaliśmy mniej niż gwiezdne wizualizacji, jeśli podstawowa rozgrywka byłaby godna naszej uwagi. A naprawdę kaleczącego obszaru katastrofy w wschodzącym słońcu jest jego wybitnie biedna AI. Jest to prawdopodobnie jeden z najbardziej oburzająco błędnych przykładów, z którymi natknęliśmy się od lat, i dość niewybaczalne w tak ważnym tytule w Canon Byma B. Dosłownie miliony fanów serii będą miały swoje umysły, jak EA udało się to spektakularnie, i byłoby komiczne, gdyby nie było tak tragiczne. Od drugiego poziomu atak jest zawstydzeniem o starej szkolnym myśleniu i projektowaniu gier, które żebuje przekonanie z kompanii o tak ścisłych zasadach. Wyróżniający się projekt podnosi swoją brzydką głowę, ilekroć zdecydujesz się na umieszczenie pistoletu. Z zaskakująco głupiego powodu, gdy na pokładzie jednego wspinasz się na jeden, lakier japoński. „Och, spójrz, za umieszczenie pistoletu znajduje się szarpnięcie, biegnijmy w jego stronę”. O moje bolące strony. Za pierwszym razem, gdy tak się dzieje, po prostu bierzesz to jako część skryptów, ale kiedy pracujesz nad grą, jest oczywiste, że za każdym razem je wyzwala. Może to być dopuszczalne, jeśli coś osiągnęło, ale w większości nie musisz nawet zawracać sobie głowy ich montażem, ponieważ jeśli zignorujesz, atak po prostu nie pojawia się. Psychiczny.

Oprócz tego oczywiście okropnego kawałka designu, ogólna walka o bliskie kwater jest po prostu śmieszna. Dobrze ukryci wrogowie wykopali się w podziemiu, wybuchając, abyś mógł je ograniczyć, lub po prostu ładować się za tobą bagnetami, a nie troska o fakt, że jesteś uzbrojony w szybki pistolet sten i zagadają tułów z ołowiu. Wszystko ma naśladować taktykę, z jakich Japończycy stosowali wtedy, ale w kontekście tej gry jest to śmieszne. Co stało się z zasadami inteligentnej osłony i dostarczania napiętej bitwy? Wygląda na to, że wszystkie te kretyny mogą się na ciebie zrobić w grupach trzech lub czteroosobowych i krzyczeć. Nawet gdy masz karabin snajperski, ograniczenie żołnierza nie ma wpływu na sąsiednich wrogów, którzy będą zakorzenić się w punkcie odrodzenia, rozważnie, gdy ustawiasz ich bonce na swoich celownikach.

Zabawne ha ha

Bliżej, rzeczy stają się jeszcze bardziej komediowe, z jednym żołnierzem po drugim po prostu stojącym stado wciąż wysadzającym się w tył w twoim kierunku, ale prawie zawsze brakuje. Potrzeba przyjęcia taktyki, ukrycia i planowania jest prawie zerowa, ponieważ zwykle dostajesz wieki, aby się na nich wysadzić, nawet jeśli twój cel jest trochę wyłączony. Nawet gdy zostaniesz trafiony, zawsze jest gotowa zapas stołówek, medi-pakowych i tak dalej, aby się załatać. Po większości poziomów statystyki ujawnią, że zostałeś uderzony ponad 100 razy, czasem więcej. Wyobraź sobie, że przez sekundę, jak wyglądałoby ludzkie ciało z 200 ranami pociskami. To tylko nonsens.

Jeszcze bardziej dziwaczne jest reakcja wroga na twoje wybuch. Niedawno wystrzeliłem strzelbę naprawdę, zabawnie jest zobaczyć, jak twój wrogi powracają do zdrowia, jakby został trafiony kamieniem, w przeciwieństwie do 200 granulków ołowiu o dużej prędkości. To samo dotyczy każdej innej broni, z licznymi strzałami w głowę odrzucone tak, jakby nigdy się nie wydarzyły, i bez zauważalnego efektu, wizualnego lub innego. W najlepszym razie wskoczą w górę i w dół, gdy uderzają w nogę, ale to wszystko. Nigdy nie upadają, ich występ nigdy nie waha się, a to po prostu przerażające. Przynajmniej celowanie wydaje się o wiele bardziej pewne niż na linii frontu, ale to jedyna dobra rzecz, jaką możesz powiedzieć o walce, i szczerze mówiąc, że tak przekonująca franczyza gier można systematycznie niszczyć za jednym zamachem.

Siedząc z projektantem gry przez około godzinę w Camp EA, który przeprowadził nas przez jeden z najlepszych poziomów w grze (Bridge Over the River Kwai), łatwiej jest docenić to, co EA próbowała osiągnąć dzięki Rising Sun. Zaangażowanie Buddy AIS położyło większy nacisk, a różne postacie pojawiły się ponownie w trakcie gry, nadając mu bardziej ustrukturyzowane poczucie narracji. Ale ze śmiechu, kiedy się pojawią, nie mogą zostać w żaden sposób zastrzelone ani zranione, więc rzadko rzucasz latającą o ich przetrwanie lub fakt, że walczą z tą wojną napędzaną testosteronem.

Połóż kolejną tinę na barby, oo arr

Brak współczucia dla ich istnienia jest dialog szopy i niezwykle biedne regionalne akcenty. Poważnie, przysięgamy, że usłyszeliśmy australijską z Zachodnim Twangiem, jeśli możesz to sobie wyobrazić. Tom był dosłownie głupi przez około minutę. Rzadkie ból. [Po prostu w dół plaży do tony na tuszu na kombinacji arvester! -Tom] ea naprawdę zamierzał zakręcić bardziej przekonującą narrację, z postaciami, na których ci zależy, i tak nam powiedzieli. Tragiczne zatem, że skończyło się tak całkowicie z szynki i nieumyślnie zabawne.

Kolejnym obszarem EA chciał się pochwalić w lipcu, były scenariusze, twierdząc, że zwiększyło je dziesięciokrotnie do około 300 osobnych incydentów w grze. Nie możemy na pewno zweryfikować tego roszczenia, ale jeśli możliwość kliknięcia „akcji” na głazie i wysyłanie go do wzgórza się liczy się, prawdopodobnie natknęliśmy się na mniej niż tuzin tych incydentów. Twierdzenie po prostu nie brzmi prawdziwie, a tak naprawdę wydaje się, że tym razem jest mniej kinowe zanurzenie. Porównaj to z Call of Duty i wydaje się pozytywnie pusty.

Lubimy starać się zrównoważyć krytyczne młotki w ten sposób za pomocą niektórych zachęcających słów dla osób wybaczających na tyle, aby przeoczyć katalog nieudolnej projektu, a co prawda jest kilka punktów, które powinniśmy łaskawie uznać. Po pierwsze, masy prawdopodobnie nie dbają o liniowość, zombie AI i brak sprawności technicznej. Na powierzchni robi dokładnie to, co mówi na puszce;To kolejne Medal of Honor i prawdopodobnie nie wydaje się znacznie różny od ostatniego, oprócz pośpiechu wrogów i liści. Dla nieuzasadnionego gracza, który nie jest świadomy jakości dostępnej gdzie indziej, mogą być szczęśliwi.

Dzięki za wysiłek

Dodaj do tego element wieloosobowy;Online nie mniej, z wsparciem kooperacyjnym i podstawowymi dziewięcioma mapami Deathmatch i zespołowymi trybami, z którymi można się dostać, a także podzielony ekran. To lepiej niż tego nie mając, a biorąc pod uwagę, że oryginalna linia pierwszej PS2 w ogóle brakowało żadnego trybu wieloosobowego, pogratulować EA za przeszkadzanie w uwzględnieniu tej funkcji. Nie widziałeś jednak nic, czego nie widziałeś, nie ma rankingu ani niczego, oprócz najbardziej podstawowych opcji. Jak zwykle serwery są dość jałowe w porównaniu z Xbox Live lub PC PC Online Gaming, ale z niektórymi kolegami, gdy to jest zabawne rozywanie się.

Ponadto standard prezentacji jest zgodny ze zwykłymi standardami EA, a zwykła zamiatająca partytura w stylu filmowym wycofuje się w tle i dramatycznie między materiałami z II wojny. Obecność Unockable jest również miłym akcentem, z mnóstwem wywiadów z weterynarzami z II wojny światowej, aby szczegółowo opisać, jak to było w tym czasie, a także możliwość powrotu i dostępu do wcześniej niedostępnych obszarów niektórych misji, na przykład, na przykład nabywaszmaczeta.

Ale ostatecznie wschodzące słońce uderza nas jako masywne, miażdżące, niesamowite rozczarowanie. Nie możemy już bardziej szczerze stwierdzić, że zaskoczony szok. Nie chcieliśmy, żeby EA zawiodła;Przeciwnie, spodziewałem się o wiele więcej po obietnice Frontline i wszystkich jego ostatnio solidnych sukcesów, ale wynik netto jest formalnym, dzięki liczbom FPS z zerową innowacją, szaloną sztuczną inteligencją i miażdżącym brakiem inspiracji. Możemy się tylko modlić za los napaści Pacyfiku. Kategorycznie unikaj tego, chyba że lubisz widok franczyzy, który się rozbija i pali się w kipiącej kuli płomieni. Gorszący.