Yakuza: jak smok: recenzja

Wcześniej czy później każda długa seria ryzykuje pułapkę własnego sukcesu. Unikalny pomysł wędrujący od kontynuacji do kontynuacji traci świeżość, niezwykła rozgrywka staje się znajoma i formalna – nie będziesz miał czasu się rozejrzeć, jak debiutanci dający nadzieję na przenośnik upadają na przenośnik. I nawet jeśli późniejsze problemy zachowają część zalet, z których oryginały były znane, trudno jest pozbyć się uczucia, że ​​kontynuacja jest uwalniana przez autopilot. Kto wcześniej czy później zamówi długo, aby żyć długo.

Tak było z Call of Duty. Podobny los szybko doznał niegdyś obiecującego Assassin’s Creed. I oczywiście seria wpadła w pułapkę Yakuza (Ryu Ga Gotoku w Japonii), który od 15 lat stempluje firmę, której nie trzeba było wykonywać Sega. Kamuro-Tyo, Gopniks, walczy w najlepszych tradycjach gatunku rytmu-wszystko to jest oczywiście w porządku, ale przez tyle czasu z tych samych dekoracji i rozgrywki trudno się nie męczyć. Jak uratować markę przed powolnym więdnięciem, oddychać w nią nowe życie? Elementary: Cross Bandit Showdowns w Tokio z elementami legendarnego Dragon Quest. Jak?

Wielkie nadzieje

Setki, jeśli nie tysiące niesamowitych wydań, wchodzą na półki sklepów. Duży i mały, technicznie zaawansowany i narysowany przez jednego studenta za pomocą MS Paint – cały ocean różnych premiera dla każdego gracza dla radości! Premier, którego tylko wybrane trafienia zyskują dobrze zasadową popularność, a reszta (niezależnie od ich jakości i esencji) cicho znika z radarów. Co mogę powiedzieć – trudno jest zwrócić uwagę społeczeństwa, gdy gigant poziomu świeci za oknem Cyberpunk 2077. Jednak nie wszystko jest takie smutne w branży rozrywkowej: Fate uwielbia rzucić innym szczęśliwym szansę na sukces.

Tak więc na razie, wśród stosunkowo nieznanych osób z zewnątrz, żył i Yakuza, Dramat gangsterski z elementami akcji i JRPG. Popularny na wschodzie, ale kiedyś mało -znany na zachodzie, seria przez długi czas nosił etykietę GTA-Klon, ponieważ była to dokładnie taka reputacja, że ​​kampania reklamowa i prasa PlayStation 2 razy ją stworzyła. Nie obchodzi się, co z generała z hitami z Gwiazda rocka Na pomysłach Tosikhiro jest nagi (Toshihiro Nagoshi) był tylko tematem przestępczym: ponieważ istnieje warunkowy otwarty świat i przestępczość zorganizowana, oznacza to, że kosi Grand Theft Auto, Tak jak zwyczajowe na początku zeru.

Wreszcie pozbądź się złej chwały, gra była w stanie tylko wydostać się Yakuza 0 W 2017 roku. Niesamowity prequel otworzył oczy na publiczność: kto by pomyślał, że za ekranem ostrych thrillerów przez cały ten czas był ukryty przez naprawdę zróżnicowany, w którym istnieje miejsce na wszystko, co Brutalne walki, szkice komediowe, a nawet Hostes Club Management Management z aktorkami porno jako zaproszonymi gośćmi. Po przedłużonym zapomnieniu poza krajem wschodzącego słońca seria nagle znalazła niespotykaną sławę. I z nią, jak zwykle, ludowa miłość.

Ale bez względu na to, jak dobre są na Zachodzie, w ogólnej sprzedaży Ryu Ga Gotoku Od wielu lat spadek. Co robić, Sega Umieść serię na strumieniu, a nawet najbardziej oddani fani zaczęli powoli zmęczyć się znanymi ulicami i koczowniczymi od części do części PS2-Stutures. Dlatego programiści zaczęli eksperymentować: zebrali silnik Smok z naciskiem na realistyczną fizykę, wzięli spin-offy w oparciu o inne znane IPS i zadeklarowali siódmą część z zupełnie nowym bohaterem w centralnej roli i centralnej roli i roli i centralnej Stary Caadzum Kiryu został pięknie zabrany do odpoczynku.

Wydawałoby się, że nic specjalnego, takie metamorfozy nie miało miejsca wcześniej. Ale potem fani czekali na niespodziankę-jak się okazało, wraz z bohaterem Yakuza: jak smok (numer 7 został utracony podczas lokalizacji) zauważalnie zmienił rozgrywkę. I nie oczekiwano, że zabierze kontynuację z tego powodu, nie wszyscy: mówią, Yakuza już nie Yakuza, Świeża mechanika jest szczerze zła, a rzeczywiście siódma część to jakiś nadużycie chwalebnej marki. Święta krytyka lub zwykła przesada? W skrócie, trochę pierwszego i wielu, wiele sekund.

Ponieważ jesteśmy gangiem

Jeden nie tak piękny styczniowy poranek, los przestępczej rodziny Arakawy zawieszał się w równowadze. W Sylwestra jeden z członków grupy spokojnie zabił wysoko -ranking Yakuzy, tym samym stawiając cały swój klan na krawędzi wojny mafii. Nie widząc innego wyjścia z sytuacji, głowa rodziny, Masumi Arakava, prosi swojego najbardziej wiernego podwładnego o opuszczenie organizacji i wzięło udział. Itban Kasuga, średnia kolektor, bez mrugania oka, zgadza się – i idzie do barów.

Długo 18 lat później Kasuga w końcu upada na wolność, ale zamiast wyróżnienia i pochwała za wyjście, otrzymuje tylko kulę w swoim sercu od własnego szefa i miejsce na śmieciach gdzieś w Jokogama. Co się stało, gdy biedny facet był w więzieniu i dlaczego niegdyś sprawiedliwa patriarcha zamieniła się w bezwzględnego potwora? Ranny, ale nie złamany, Kasuga szuka odpowiedzi … i przypadkowo angażuje się w bitwę o przyszłość Japonii.

Obiecujący krawat, ciekawe postacie i, jak zwykle, dobre ustawienie scen Kat-cokolwiek powiesz, Yakuza: jak smok Można zainteresować od pierwszych minut. Ale na początku same innowacje są intrygujące o wiele więcej scenariusza, spory o zalanie Internetu w ciągu ostatniego roku. Seria była naprawdę zamieniona w strategię? W strzelca? Lub puzzle „trzy w rzędu”? Nie bardzo.

Teraz Yakuza – Ukończ JRPG. Dosłownie od pierwszej walki akcja znana w poprzednich częściach jest gorsza od systemu bojowego, częściowo zainspirowanego Dragon Quest, – Magia, impreza kilku bohaterów, autobos i inne atrybuty gatunku. Dla niektórych ostatnie zdanie prawdopodobnie brzmiało jak okazja do przejścia Jak smok i zainstaluj jeszcze raz Śpiące psy, Jednak nie zakopuj serii z wyprzedzeniem.

Tajemnica sukcesu, jak to często bywa, w realizacji. Patrząc na zrzuty ekranu, oczywiście możesz pomyśleć, że autorzy po prostu skopiowali bitwy krok po kroku z innych serii, umieścili kolorowe chusteczki zamiast fantasy mobs, ale nie, wszystko jest o wiele bardziej zabawne. Ryu Ga Gotoku Studio Obcy Mechanika nie „pożyczyła” w żadnym wypadku, inspirowana znajomymi pomysłami i pomysłowo dostosowywała zwykłe koncepcje dla potrzeb jej serii akcji. Okazało się, że nie jest źle.

Szaleństwo fantazji Kasugi, która dzieje się na ekranie (i ostre transformacje zwykłych ludzi w dziwnych klaunach), wyjaśniono: jest fanem Dragon Quest i to jest to, co mówi.

Oczywiście sama istota bitew, projektanci wyjechali bez poprawek: są Itiban i jego partnerzy, są złoczyńcy, którzy muszą być obarczone. Niż pokonać? Tutaj jesteś: zespół ma proste ataki i wymaga super -recepcji manu i różnych przedmiotów (od granatów po lampy stacjonarne). Z czasem unikalni asystenci pojawiają się nawet w Arsenale, ponieważ wezwanie, które musisz zapłacić – ale są to bardziej prawdopodobne ekscesy, które lepiej chronić przed szczególnie poważnymi bossami. Uczestnicy bitwy działają ściśle po kolei, a to zależy od cech bohaterów: najbardziej zręczne mogą nawet przyjmować broń dwa razy z rzędu. Jednym słowem, klasyk.

Co jest wyróżnione Jak smok Z wielu innych gier gatunku, więc są to skórka. Na przykład tutaj, w przeciwieństwie do niektórych Osoba, Podczas potyczek, które bohaterowie, że antagoniści są ciągle w ruchu: powoli przecinają kręgi wokół „łupu”, łamie meble stojące na drodze, upadają jak czapki po szczególnie mocnych kopnięciach, czasem nawet uderzają w rywali, anulując w ten sposób ruch. Małe rzeczy jednak z takimi uderzeniami, zwykłe starcia z gopniks za każdym razem są odczuwalne dynamicznie i do pewnego stopnia nawet nieprzewidywalnie: nigdy nie wiadomo, który Krendeli tym razem rzuci AI i silnik Kopening Dragon.

„Bestiary”, na nic, co jest praktycznie w całości ludzi, jest bardzo jasne. Pijani, worki na śmieci na nogach, szaleni naukowcy, ekshibicjoniści – których po prostu nie można spotkać na ulicach Japonii!

W przypadku super-recepcji traktowali również, jak wiele z nich jest ozdobione w postaci Qte a la Mario & Luigi, Aby wzmocnić „zaklęcie”, musisz nacisnąć gracza na przyciski. Podobnie z idealnym blokiem: jeśli jesteś zbyt leniwy, aby spędzić cały ruch w obronie, możesz spróbować stać w ochronnej puzzli w czasie – jeśli masz szczęście, wojownik otrzyma nieco mniej obrażeń. Jeśli nie, powodzenia następnym razem, dobro złoczyńców w Japonii jest bardzo, bardzo, bardzo.

Nowy system bojowy ma wiele subtelności i nieoczywistych pociągnięć, co byłoby miło poświęcić tuzin lub dwie linie, ale najważniejsze jest to, że muszę powiedzieć o walkach w Jak smok, -Nawet biorąc pod uwagę krok -na krok, prawie nigdy nie czują się nudni lub powolni. Częściowo jest to zasługa opisanego powyżej mechaniki, ale przede wszystkim zachwyca produkcję, papryczną muzykę i ogólnie bardzo rozsądną pracę kamery: nawet z konwencjami tego gatunku wiele walk wciąż wygląda jak sceny akcji z drogich kino.

Oprócz standardowych cech, takich jak atak i obrona, w trakcie historii Kasugi rozwija cechy charakteru: zwiększa to poszczególne techniki i zwiększa odporność na różne efekty statusu.

Innym oczywistym pożyczaniem z RPG jest system klasowy. Pomimo raczej oryginalnego projektu (bohaterowie idą na giełdę pracy i reagują na dostępne wolne miejsca), działa mniej lub bardziej znajomo: każda specjalizacja otwiera postacie z dostępem do unikalnej broni i zestawu zaklęć. Potrzebuję lekarza? Niech jedna z dziewcząt zostanie złapana popowym idolem i traktuje sojuszników swoim czarującym głosem. Wymagany jest pilny mag? Pozycja predyktora jest właśnie tam, najważniejsze jest, aby nie zapomnieć o kupieniu kryształowej kulki mocniej. Jeśli chcesz, możesz naprzemiennie różne rodzaje pracy i otrzymywać za to premie, ale przekazanie kampanii fabuły nie będzie trudne, a żaden zawód.

Wreszcie ostatnią ważną innowacją jest obecność stałych partnerów. Tak, tak, w przeciwieństwie do Cazuma Kiryu i innych poprzednich bohaterów, Itban Kasuga interweniuje w przestępczości zorganizowanej tylko w towarzystwie swoich najlepszych przyjaciół, których jest tylko sześć. Co jest miłe, obsadzone Jak smok Niezwykle rozmowne i charyzmatyczne: sojusznicy naprawdę czują się jak ludzie, a nie jak puste miejsca, na których muszą zawiesić zbroję. Przyjaciele Kasugi mają zarówno zainteresowania, zrozumiałe obrazy, lęki, preferencje, marzenia – i znajomość z nimi bliżej w każdy możliwy sposób nagrodzony w grze. Zawsze byłoby tak!

Budowanie relacji w zespole jednocześnie przypomina Dragon Quest i osobowość-z pierwszych komentarzy przy wszystkich okazjach, a wpływ drugiego jest odczuwany po unikalnych stronach, po jednym dla każdej postaci.

W przeciwnym razie, jeśli odciągasz uwagę od mechanika RPG przez krótki czas, siódmy Yakuza kontynuuje przedsięwzięcia poprzednich części. Tak jak poprzednio, z długiej, ponurej i dramatycznej historii, gracze mogą być rozproszeni różnorodnymi rozrywkami, w tym zadaniami pobocznymi i unikalnymi mini-gamami.

Z pierwszym wszystkim jest ogólnie znane ze standardów serii: Itban od czasu do czasu wchodzi w komiczne sytuacje, pomaga słabym, bicie z złamaną karykaturą i niezbyt drania. Chociaż prawie wszystkie historie są przynajmniej dobre, mają jedną dziwną cechę – prawie nigdy nie pojawiają się w nich przyjaciele bohatera. Wydaje się, że doskonała okazja do wprowadzenia partnerów w nieoczekiwanym świetle, ale z jakiegoś powodu wszyscy natychmiast odparowują, warto wąchać smażonego. Przynajmniej w walkach pomóż – a potem chleb.

Jeśli chodzi o mini-mecz, wszystko jest nieco bardziej zabawne: oprócz standardowego zestawu (karaoke, baseball, golf i tak dalej) w Jak smok Jest wiele oryginalnych zabawy. Weźmy na przykład oglądanie nudnego filmu w towarzystwie irytujących baranów i rzadkich rooster. Lub niezwykle fascynująca kolekcja upadku śmieci z bardzo, bardzo agresywnymi bezdomnymi. Lokalizacja jest tylko jednym, poziom złożoności wpływa trochę na to, co się dzieje, ale sam pomysł i wydajność są bardzo urocze – szkoda, że ​​w życiu wymiana butelek na grosz nie jest tak zabawna.

Ale tak jest, preludium. Autorzy poświęcili znacznie większą uwagę na wyścigi w duchu Mario kart i zarządzanie własną korporacją. Kartowanie, niestety, jest trochę rozczarowane: utwory są proste, kontrola jest niezdarna, a treść nie wystarcza do niektórych wysokości Wyścigi drużynowe bardzo daleko. Ale zarządzanie jest zaskakująco dobre, szczególnie w porównaniu z jego analogiem Yakuza 0. Kupowanie przedsiębiorstw, zatrudnianie personelu i regularne ulepszanie ich kwalifikacji, spotkania z akcjonariuszami – to niesamowite, jak w ich rękach Ryu Ga Gotoku Studio Wydaje się, że niesamowicie nudne rzeczy zamieniły się w jasne i opóźniające wydarzenia. Tym bardziej smutne, że historia przechodząca przez całą tę stronę jest wyjątkowo banalna: znowu, niektórzy chciwe bogaci upokarza biednych i chorych, znowu tylko nowicjusz w dużym biznesie może uratować sytuację. I najdziwniejsza rzecz, Kasuga nawet nie pozwala złoczyńcom osobiście pokonać złoczyńców – chyba że ustnie.

W skrócie, Yakuza Nadal Yakuza Zła języki W przeciwieństwie do: pomimo nowego systemu bojowego i wzmocnionego nacisku na elementy RPG, Jak smok nie odchodzi od kanonów serii. Ale najwyższy wynik, niestety, jest najnowszym pomysłem Ryu Ga Gotoku Studio Wciąż nie zasługiwał na to – chociaż dotknął tego, cokolwiek można powiedzieć.

Armia gąbek

Takie eksperymenty rzadko okazują się w stu procentach udanych – poważne edycje w formule są spowodowane poważnymi konsekwencjami. Zwłaszcza, gdy programiści 14 lat z rzędu dopracowali jeden rodzaj rozgrywki, a następnie nagle rozprzestrzenił się na inny. Chociaż ogólnie świeże mechanicy działają odpowiednio, szczególnie podczas walk ze zwykłymi bandytami, w trakcie linii działki pęknięcia zaczynają pojawiać się w silnej zbroi.

Najbardziej oczywiste kłopoty Yakuza: jak smok – To są walki z szefami. Jeśli krótko, są monotonne. Oczywiste jest, że trudno jest wymyślić coś takiego, kiedy mafiosi i politycy działają jako złoczyńcy, ale nawet z taką rezerwacją, aby je chwalić, są pociągnięci tylko za inscenizację. Tak, a potem nie zawsze.

Zdecydowana większość gangsterów po prostu zachowuje się jak „czołgi”-przerażają długą linię zdrowia, leniwie machają pięściami, stosują trochę szkód i rzadko i rzadko próbują prowadzić efekt płytkiego statusu na partię. Z reguły nie ma trudności w takich bitwach i nie doświadczają taktyki, ale cierpliwości.

Powyższe nie jest rozszerzone na wszystkich: na siódmym Yakuza Para rozsądnych antagonistów – z niezdarnymi fazami i ciekawymi technikami, które należy zapamiętać. I wszystko byłoby nic, gdyby nie jeden głupi, ale nokaut Itibana jest utożsamiany z utratą bitwy i prowadzi do potrzeby rozpoczęcia jej ponownego rozpoczęcia (wcześniej zapłacając pieniądze z kieszeni). Nawet jeśli zespół ma własnego lekarza z tuzinem zestawów pierwszych -aid. Taki ruch może być uzasadnionym fabułą: mówią, że jeśli Kasuga leży nieprzytomna, jego fantazja nie działa, a cały ten krok -według mechanika nie ma sensu, ale jest to w najlepszym razie słaby pocieszenie. Szczególnie biorąc pod uwagę nieskrępowany instakill w arsenale jednego z ostatnich bossów.

Nagła gra nie jest w żadnym wypadku jedynym słabym miejscem systemu bojowego, tylko jedno z najbardziej denerwujących. Twierdzenia można przedstawić niezbyt skuteczne i boleśnie krótkie buffy-debafs, nadmierny opór niektórych wrogów na niektóre ataki i zbyt niski wzrost obrażeń, jeśli pokonasz ich słabości. Z tym drugim sytuacja jest odwrotnością tego samego Osoba: Jeśli tam, wchodząc w podatność, czasami gwarantowane zwycięstwo (lub dał dodatkowy ruch), tutaj często chodzi o ścianę groszku.

Niektóre zaklęcia mogą dotknąć kilku celów jednocześnie, ale z powodu mobów ciągle poruszających się tam iz powrotem trudno jest odgadnąć chwilę.

Możesz dodać do stosunkowo krótkiej listy pominięć i zawartości płynnej. Niestety, tak naprawdę nie zostało przyniesione: po przejściu kampanii pojawia się tylko jeden szczególnie trudny wyścig dla Millennium Wer. Co, pokonałem i nie pocam? Teraz możesz zorganizować kolejny maraton w tych samych lokalizacjach i z tymi samymi mobami … poziom 99. To, biorąc pod uwagę DLC zintegrowane z zachodnią wersją z nowymi poziomami złożoności, jeśli tak.

I wreszcie najbardziej ofensywnym powodem krytyki jest nierówna spisek. Jest ogólnie dobre, ale bliżej finału zaczyna tracić bezpiecznik. Pierwsze 10 rozdziałów jest zbudowane prawie idealnie: scenariusze pompują intrygę, wprowadzają jasnych bohaterów, bez wahania, a w farbach mówią o odpowiednich tematach-kino wysokiej klasy, po prostu spójrz na wiele drogich. Niestety, gdy tylko autorzy ujawnią wszystkie karty, historia powoli zamienia się w zwykłe Yakuza Opera mydlana z pięściami. Idealnie grane, gdy trzeba być dotknięciem i wściekłym, ale nadal nie osiągnąć wysokości niektórych poprzednich części.

Wszystko to jednak jest bardziej prawdopodobne, że jest to pik, wskaźnik Ryu Ga Gotoku Studio Nadal jest tam, gdzie się rozwijać. Za pierwszą próbę uczynienia głośnika JRPG z dynamicznej akcji, zespół otrzymał bardzo dobrą grę, a nie nieznany poziom zwierząt niestety znanych Martwe dusze. A jeśli weźmiesz pod uwagę dziesiątki odniesień do Dragon Quest I niezwykle zręczne przemyślenie znajomych z różnych serii mechanika, więc Jak smok Ogólnie rzecz biorąc, trudno jest winić za coś-szefowie nie są zbyt dobrzy, ale wszystko inne jest och!

Wśród ekspertów Yakuza Istnieje opinia, że ​​na dziwne kwestie dramatu przestępczego narzucane jest przekleństwo. Oryginalne krzyki. Tricel jest niesamowicie głupi. Piąta część, a nawet grzmot, utopiła się w morzu ambicji i fabuły zmieszanych we własnych koronkach. Dlatego kiedy Ryu Ga Gotoku 7 Nagle i bardzo ostro zmienił kierunek, ktoś prawdopodobnie odpisał to z konta. Cóż, teraz możemy powiedzieć na pewno – na próżno.

Bez wątpienia, Yakuza: jak smok Daleko od ideału: według standardów gatunku jest w nim wystarczająco dużo ofensywnych niedociągnięć, coś należy podciągnąć, coś całkowicie usuniętego z oczu. Jednocześnie gra i jej programiści nie są zbeszczone, ale chwalić. Nie tylko dlatego, że odważnie próbowali wprowadzić serię Yawn na nowy kanał, ale także dlatego, że ogólnie udało się. Udało im się stworzyć niepozorną, pomysłową, bardzo, bardzo mentalną JRPG, łącząc najlepsze znaleziska klasyki, a jednocześnie wyjątkowe.

Profesjonaliści: fascynująca fabuła i interesujące postacie;Peppy rozgrywka;ciekawy przemyślenie zasad i znalezisk gatunku JRPG;Doskonała ścieżka dźwiękowa i licencjonowana muzyka;obfitość różnorodnych treści;Dobry angielski dubbing;DLC z poziomami złożoności i nową grę+.

Minuses: mierni bossowie;Rzadkie, ale bardzo irytujące brakuje projektowania gry;słaby „postgam”;Wciąż wózek (ale przynajmniej stabilny) silnik smoków.