Narcos: Rise of the Kartels: Recenzja

Sądząc po wektorze rozwoju gatunku strategii taktycznych, przebieg wielu programistów pracujących w tym kierunku, niedawno zawęził się do nieskomplikowanej definicji: „Mówimy„ strategia taktyczna ” – mamy na myśli – mamy na myśli„ strategię taktyczną ” – Xcom„. Istnieje wiele gier, które wykorzystują lakoniczne zasady ostatnich części tej serii, ale taktyki, które czasem są mylące, ale znacznie bardziej realistyczne zasady Jagged Alliance I 7.62, Musiałem się przeprowadzić.

Zamiast ponownie wejść na ten temat „Kiedy zrobią normalny„ jag ”?„(Ostatnia próba powrotu do Aolko, przypominam ci, znów wyszła nieudana), lepiej przyjrzyjmy się Narcos: Powstanie karteli. Istnieje również dżungla Ameryki Łacińskiej, wojna z rządem i najemnikami, ale sama gra, po modzie, jest wykonana na obraz i podobieństwo słynnego Xcom.

Medelinsky Robin Hood

Specjalna reklama i emocje w Narcos Nie było: ci, którzy są z nich „z nich”, mogli przegapić następny rozwój Kuju. Wcześniej brytyjskie studio wydało nietypowe gry, takie jak Ryzyko: napaść miejska I Powerstar Golf. Dziwnym wyborem jest opracowanie taktycznej strategii w dość znanej serii ludziom, którzy nie mają doświadczenia w tym gatunku. Ale najwyraźniej szefowie Netflix i wydawca Krzywa cyfrowa To było widoczne.

Wzrost karteli Mówi o początku wydarzeń z końca ubiegłego wieku naprawdę epoki -tworząc Kolumbii: Pablo Escobar (Pablo Escobar) nie stał się jeszcze jednym z najbardziej wpływowych ludzi Ameryki Łacińskiej i jest dopiero na początku długiej podróży, co ostatecznie doprowadzi go do szczytu kryminalnej chwały i władzy. Wszystko skończy się jednak całkiem naturalnie: śmierć w bitwie ze siłami specjalnymi i skromny grób na obrzeżach Medelin.

Należy rozumieć, że gra jest dokładnie w serii, a nie przez prawdziwą historię: wygląd i replik głównych bohaterów, fabuła, a nawet główny motyw muzyczny – wszystko to zostało zabrane prosto z pierwszego sezonu Narcos. Dokonano tego dość profesjonalnie – małe filmy między misjami ilustrowanymi przez personel z serii są ustawione we właściwy sposób, a same modele filmów są dość rozpoznawalne. Jednak czasami postacie przechodzą z luksusowego hiszpańskiego na zepsuty angielski z celowym akcentem, a zamiast prawdziwych nazwisk i nazwisk niektórych głównych bohaterów ich pseudonimy są używane całą grę w całej grze. Na przykład sam Pablo wolą nazywać El kasetą, a jego prawą ręką jest Gustavo z kuzynem, chociaż operacyjny Steve Murphy pozostaje sam. Najwyraźniej wina tego jest pewne legalne subtelności.

W Narcos Dwuporowe kampanie: oprócz kartelu Medelinsk, nie zignorowali UBN. Odważni faceci z amerykańskiej kontroli narkotyków mają własne zadania, które ostatecznie sprowadzają się do schwytania lub zniszczenia Escobar. Dla kogo grać i w jakiej kolejności – wybór jest twój, gra kampanii nie jest w żaden sposób ze sobą powiązana i możesz je przekazać niezależnie.

Projekt poziomu jest całkiem dobry – uwaga na szczegóły jest zauważalna.

Fabuła i „dodatkowe” – od Netflix, Podstawa pochodzi z Xcom. Co może być lepsze w tworzeniu przynajmniej dobrej strategii taktycznej? Jak się okazało, nawet przy takim handicapie, możesz zrujnować wszystko bez doświadczenia w tym gatunku i nie rozumieć, na co czekają gracze.

Plata ..

Z reguły strategia taktyczna charakteryzuje się obecnością dwóch warstw rozgrywki: zarządzanie bazą warunkową i bezpośrednio bitwami. Tajny podziemny schronienie, jak w Xcom, lub skromna stylizacja pracy z laptopem Jagged Alliance – Niezależnie od formy istota globalnego reżimu jest jedna: rozwój oddziału, zapewnianie niezbędnej infrastruktury dla bojowników i personelu pomocniczego, mapa mapy, zarządzanie zasobami i wiele więcej.

W Narcos Ten komponent jest uproszczony jak najwięcej. Jest tylko jeden zasób – pieniądze, które można wydać na zatrudnienie nowych wojowników i dostęp do zadań. Kampanie są liniowym łańcuchem tuzinów misji, rozcieńczonych przez kilka „stron”, które otwierają dostęp do następnego rozdziału fabuły. Bojownicy nie mają zarówno wizualnej dostosowywania, jak i możliwości zmiany sprzętu – jest on ściśle przywiązany do klasy, które również tutaj są niczym. Dobrze, że pozostawili umiejętności pompowania i ostateczną śmierć żołnierzy w sprawie zadania już standardowego dla gatunku, w przeciwnym razie wszystko byłoby całkowicie smutne.

Przyczyny tej prymitywności są niejasne: lenistwo, brak czasu, niezdolność do wyraźnego uświadomienia sobie czegoś głębszego w grze niż ten szczerze słaby zestaw możliwości? Ale sugeruje się tak wiele interesujących rzeczy: dynamiczne misje, w zależności od obecnego postępu w branży przestępczej, wojny z innymi kartelami, kontroli plantacji Coca i zakładów produkcyjnych;W przypadku UBN – przechwycenie kanałów dostaw proszkowych w Stanach Zjednoczonych, współpracującej z informatorami, zdolność do pokonania karteli za pomocą pracy wywiadowczej ..

W przeciwieństwie do serii, tutaj zabójstwo agentów OBN nie doprowadzi do poważnych konsekwencji dla kartelu.

Nic tego nie ma: nie jest interesujące podążanie za rozwojem oddziału, jakaś osobista historia tego, co się dzieje, z jego bohaterami i dramatami, nie powstaje, w przeciwieństwie do tego samego Jagged Alliance Lub Ksenonauty. Śmierć weterana, do której udało ci się przywiązać, jest tam prawdziwą tragedią, a tutaj – tylko irytującą przeszkodą w potrzebie wydawania pieniędzy na zakup nowego żołnierza, który nie ma miejsca (a jeśli się skończy, to się skończy, hojny patron El rzuci więcej). Po prostu nie ma nic do „zabawy w głowie”: nie możesz nagrodzić żołnierza, dać im pseudonimy lub zmienić sprzęt – po prostu pompuj.

Trzymamy się ostatniej słomy: walki między narkotykiem a samymi UBN muszą być prawdopodobnie dobre, biorąc pod uwagę rodzinne więzi Narcos Z Xcom? Zrelaksuj się – wciąż jest gorzej.

… o plomo

Najpierw zapłacę hołd – o godz Wzrost karteli Doskonała optymalizacja i praktycznie nie ma problemów technicznych. Tak, i nie będziesz musiał przyzwyczaić się do podstawowych zasad bitew – są tu jako całość Xcom. Na pierwszy rzut oka wszystko jest znajome: architektura poziomów i system schronienia, dwie fazy działania są pierwszymi do przeprowadzki, drugi do kręcenia lub używania umiejętności, nie wspominając o znanym zarządzaniu, animacjach i kątach kamery. Jeśli przynajmniej byłeś trochę zaangażowany w eliminację infekcji obcy. Ale myśl o „dywersyfikacji” rozgrywki doszła do czyjejś jasnej głowy.

Pierwszą z zauważalnych „funkcji” jest mechanika odpowiedzi, która pozwala działać podczas wroga, próbując zastrzelić ostrzał wroga za pomocą mechaniki czysto strzelania (to znaczy dosłownie strzelamy do widoku i strzelania). Dziwny wybór taktyki, prowadząc tylko do potrzeby szybkiej pracy z rękami w najbardziej nieoczekiwanym momencie, ponieważ aparat pokazuje bardzo dziwne kąty w momencie stosowania tej umiejętności.

Karta jest potrzebna tylko do wyboru misji bocznych.

Ale naprawdę niepotrzebna, a nawet szkodliwa dla rozgrywki była kolejną cechą, z powodu której Narcos, W rzeczywistości na ogół trudno jest wywołać taktykę. Faktem jest, że tylko jedna postać jest dostępna tutaj na kurs! Nie jeden po drugim, dopóki każdy wojownik oddziału nie ma pewnych działań, a nie zgodnie z wskaźnikami inicjatyw, jak to się dzieje w wielu strategiach krok po kroku. Wszystko jest prostsze, jeśli nie jest bardziej prymitywne: przebieg twojej postaci, a następnie ruch wroga, a następnie prawo do działania powraca do gracza, ale możesz zarządzać tym samym bohaterem, co wcześniej ruch.

Do czego to prowadzi? Najbardziej oczywistą rzeczą można założyć, a tym, co natychmiast potwierdza się w praktyce, jest szybki ruch na całej mapie, co nie jest przeszkodą dla liczbowej przewagi sił wroga. Osiąga śmieszne – misja ewakuacji do określonej strefy lub odwiedzania punktów kontrolnych, najczęściej mija bez jednego strzału i podczas kilku ruchów, po prostu mam czas na leczenie. Te zadania, w których nadal trzeba strzelać, nie są szczególnie trudne: najważniejsze jest to, aby wziąć co najmniej kilka bojowników „grubszych” (najlepiej granatnik lub żołnierz ze strzelbą)-wszystkie bitwy, w rzeczywistości, w rzeczywistości przejść jedną jeden na jeden na jeden. Walka jest niezwykle nudna – nie ma potrzeby prawidłowo wybierania pozycji i obrażeń skupiania się, ani przemyślenia działań całego oddziału.

Ta sama słoma w końcu, jak w słynnej przypowieści, łamie grzbiet nadziei na interesującą rozgrywkę. Bitwy taktyczne Wzrost karteli okazuje się tak bezwartościowy jak strategiczny system.

Jest wystarczająco dużo eksplozji, ale z jakiegoś powodu zniszczone środowisko nie zostało przyniesione.

Jest to uczucie Narcos Okazało się, że nie jest to żaden z tych, którzy mieli rękę w swoim rozwoju. Jedynymi, których warto pozytywnie zwrócić uwagę, są ludzie, którzy byli odpowiedzialni za co Wzrost karteli Podobne do oryginalnej serii. Reszta nie próbowała wyraźnie tego zapewnić Narcos Ciekawe było grać.

Profesjonaliści: brak problemów technicznych;Zgodność z wydarzeniami i świtą serii.

Minuses: Strategiczny reżim i taktyczne bitwy -krople są prymitywne;Straszna decyzja z możliwością wykonywania działań tylko przez jedną postać podczas kursu.