Lost Horizon: Recenzja

Firma Animation Arts – Nie to, że całkowicie nowicjusz na rynku biznesowym przygodowym. W sensie jednego głośnego projektu, studio już miało – drugą część serii Secret Files, w Wspólnoty Narodów z Systemy FusionSphere. Ironią losu było to, że ta wspólna praca była znacznie gorsza niż pierwszy odcinek stworzony bez uczestnictwa Animation Arts.

Dlatego obiecujące przyczepy do świeżego produktu od Aa – Gra Lost Horizon – Postrzegaliśmy z pewnego udziału sceptycyzmu: czy programiści naprawdę udaje się stworzyć coś niezwykłego?

Ten szambala znowu ..

W rzeczywistości, Lost Horizon – To jest przykładowy koktajl w świecie technik i znaczków Hollywood w stylu Indiana Jones. Poszukuje tajemniczego artefaktu i wszechobecnej szambali i odważnego bohatera (jak zwykle, prostego faceta) i piękna dziewczyna z nim, azjatycką. Żadna historia przygodów z poszukiwań nie może się obejść bez złych konkurentów pod kątem bezinteresownych pozytywnych postaci. Więc jest tutaj: bandyci z Hongkongu ścigają dobrych facetów w swoim dziedzicom, w Tybecie prześladowani są przechwycone przez nazistów.

Że wszyscy szukają? Trzecia Rzesza, oczywiście, życzy światowej władzy, która według niektórych ekspertów jest ukryta w jelitach gór tybetańskich. Fenton Paddock, brytyjski emerytowany oficer, fan chwytania źle kłamającego, w połowie czasu, próbuje uratować swojego przyjaciela Richarda. Właściwie Paddok nie planował zaangażować się w przygodę. Po prostu ma talent, by znaleźć się w niewłaściwym czasie i w niewłaściwym miejscu. Dlatego, gdy lokalny przedstawiciel rządu angielskiego poprosił Fentona o znalezienie zaginionej wyprawy pod przewodnictwem znikniętego Richarda, nasz bohater zdał sobie sprawę, jaka jest „oferta, której nie można porzucić”. Kim Girl przypadkowo wpada w przygodę, głównie z powodu pragnienia deweloperów gdzieś przykleiła się do smarowanej azjatyckiej twarzy. I ogólnie: nie powinni spotykać się bez dziewczyny bez dziewczyny – nie zrozumieją.

Jeszcze więcej akcji

Okazuje się ciekawy obraz. Sama fabuła nie jest w żadnym wypadku nowa. Wyrafinowany gracz może przewidzieć prawie każdy następny konflikt, ponieważ udało nam się zobaczyć takie konflikty w filmach na dwa życie.

Bohater i bohaterka latają na lokalnym analogie „narożnika” do Tybetu i właśnie zakończyli intymną rozmowę? Cóż, oczywiście w następnej sekundzie samolot wroga zaatakuje ich, rozbiją się i wydostanie się z jakiegoś górskiego obszaru. Wszystko jest przewidywalne. Jednak zdarzenia zastępują się tak dynamicznymi, że połkamy równowagę scenariusza jako pyszne jedzenie. Prosimy również o suplementy.

Początkowo prawie nie ma znajomych spokojnie patrząc na otoczenie w poszukiwaniu nowych okoliczności. Przeciwnie: gracz jest wyrzucony z ognia do ognia. Zadania są tak proste, że nawet ich nie zauważamy. Tylko wzloty i upadki działki zajmują się nami. Oto nasza przygoda dosłownie od pierwszych minut utknięta w barze otoczonym bandytami. Następna scena: Paddok, który właśnie doskonale wypuściliśmy z śliskiej sytuacji, przyleciał do alternatywnej zasadzki wrogów w pobliżu czarnego wejścia i został opuszczony na dno morza w jakiejś trumnie z dziurą z dziurą. Po prostu udało im się uratować postać przed pięcioma minutami wiernej śmierci, a potem stwierdzamy, że już czeka na rezydencję gubernatora. Nigdzie nie wolno nam się zrelaksować i nudzić, ponieważ osiemdziesiąt procent czasu gry Fenton ma złe zmiany. I naprawdę jesteśmy zainteresowani, jak tym razem przystojny człowiek będzie mógł się wydostać.

Ten prosty przepis wielokrotnie pomógł Hollywood podczas tworzenia tych samych filmów przygodowych. Wydaje się, że zjeżdża z patosu, a humor wielokrotnie używany, a ruchy fabuły są wytarte do otworów. Ale dzięki ciągłej akcji nie puszcza to do samego końca.

Wciąż Archara

Tutaj prawdopodobnie kochankowie dobrych dobrych, dobrych złożonych zadań sceptycznie ziewnęli. Na przykład wszystkie nowoczesne przygody nie są już ciastem, ciągłym filmem interaktywnym, szare substancja jest zanikowa i wszystko jest takie jak. Nie będziemy się kłócić: na początku Lost Horizon naprawdę daje wrażenie bardziej prawdopodobne filmy z pewnymi elementami niezależnego kierownictwa niż pełna przygoda.

Jednak im dalej do lasu, tym bardziej skomplikowane i wyrafinowane zadania. Jeśli polecimy cały pierwszy rozdział w jednym oddechu, to już zaczynamy od drugiego, dyskretnie przygotowujemy się do łatwych wysiłków mózgu. Tutaj jest na przykład cudowna sekwencja działań w swojej elegancji, której celem jest otwarcie nieświadomego Kim z samolotu. Bohater będzie musiał latać na sankach przez otchłań, odstraszyć agresywnego archaru, tworząc na wróble rogatego zwierzęcia z kilku przedmiotów, kadzidło z wydalania i podnieść poszycie zmiętego samolotu z spadochronem. Niektóre rozwiązania można nazwać tylko realistycznym tylko z odcinkiem, ale nie mogą zajmować niezwykłości. Częściowo oryginalność zadań rekompensuje banalność ruchu fabuły.

Nawiasem mówiąc, w Lost Horizon Wielki problem tych samych zaprzeczeń jest bardzo godny. To znaczy sytuacja, w której postać musi powiadomić nas o niemożności wykonania działania, które próbujemy na niego narzucić. Zazwyczaj rodzaj kamienia próbnego, wskaźnik poziomu studiów dla większości przygód gniazd. W złych grach bohater ciągle mówi to samo, coś w rodzaju „nie”, „nie zadziała” lub „nie będzie działać”. Z reguły, z reguły, przygotowano kilka naprzemiennych powszechnych odpowiedzi i kilka unikalnych – dla najbardziej oczywistych „obronów”. Tutaj, dla każdego konkretnego przypadku, podano własną wersję repliki odmowy.

Jednocześnie nie dręczy nas nonsens jak pięciokrotne badanie ośmiu różnych lokalizacji w poszukiwaniu brakującego obiektu, który następnie dostosujemy się gdzieś z prostym nakładaniem się opcji. Podświetlenie aktywnych punktów oszczędza od pikselu. Co do zapasów – tutaj wszystko jest proste. Na każdym etapie zadania bohater niesie ze sobą tylko te rzeczy, które przydadzą się w najbliższej przyszłości. Zwykle łatwo zgadujemy, co i jak złożyć wniosek.

Z prawdziwymi łamigłówkami nie zaczynają nas rozpieszczać. Zaczynając gdzieś od środka historii, od czasu do czasu będziesz musiał zebrać łamigłówki z fragmentów, poradzić sobie z pomieszanym przewodami, wszystko jest zgodne ze zwykłym „dżentelmenem”. W Advenchur jest mało mini-gier, nie mają czasu na zawracanie sobie głowy.

Uśmiech, panowie, uśmiech

Będziemy musieli wysłuchać rozmów bohaterów Willy’ego: znacząca część narracji jest podana w filmach. Jednak obfitość odcinków innych niż gra nie jest wcale zirytowana: są one bardzo organicznie wplecione w rozgrywkę.

Same dialogi są czasami niepokojące z mnóstwem tanich patosów. Zasadniczo będziemy karmione humorem – lekkim, dyskretnym i znacznie przyjemniejszym niż w hollywoodzkich filmach. Ale jeśli chodzi o coś poważnego, a rozmowa nagle przechodzi na „wysoki spokój”, pozostaje tylko po to, by wzruszyć ramionami. W rzeczywistości panowie, nonsens są tworzone z tym tak, tutaj, z takimi! – Wyrażenie na twarzy.

Chociaż tylko z twarzami bohaterów Lost Horizon coraz więcej w porządku. Animacja jest dobra, a mimika twarzy jest piękna w miejscach. Nie wszyscy, prawda. Na przykład wyraźnie uważamy, że Fenton i Kim poruszają się i mówią o wiele bardziej „żywych” niż epizodyczne postacie, takie jak barman z Hongkongu lub niemiecki oficer. A główny złoczyńca w ogóle cierpi na nerwowy kleszcz – nie może przestać kiwać głową z każdym słowem wymawianym. Ale biorąc pod uwagę prędkość, z jaką idziemy naprzód na wykresie, takie wady nie są krytyczne – nie jest to tak zauważalne, jeśli nie wyglądamy specjalnie.

Wreszcie cudowna sceneria: prawdziwie wschodnia jasność ulic Hongkongu i Maroka, luksus pałacu gubernatora, malownicza biel solonych tybetańskich gór przyczynia się do atmosfery jako nic innego. Tak, nie mówimy o pełnym 3D. Tak, lokalizacje są szczerze małe. Ale miło na nie patrzeć.

***

Lost Horizon – Całkiem dobra gra. Być może ten rodzaj przygody spodoba się miłośnikom interaktywnych filmów i fanów burzy mózgów. Nie jest wysoka filozofia, nie oczekuje się od historii przygodowej o poszukiwaniu tajemniczych artefaktów. Reszta jest na miejscu, tak jak powinna.

Profesjonaliści: dynamizm;Organiczna i różnorodna rozgrywka;Przyjemna atmosfera „poszukiwania” przygodów;Grafika estetyczna, dobra animacja.
Minuses: wtórność fabuły;Nadmierne patos w dialogach.