Assassin’s Creed Valhalla: Dawn of Ragnarök Review – spory, satysfakcjonujący rozszerzenie

Dawn of RagnaröK to hojny nowy kurs dla już ogromnej uczty Valhalli – ale taki, który zarabia swoje miejsce przy stole.

Bulgotanie lawy emanuje niegdyś zieloną powierzchnią Svartalfheim, przechodząc obok jego dumnego, wysokiego tolkienowego posągów i gór złota. Stopione fragmenty wypełniają teraz niebo i zniszczą złowieszczo z góry. Ta krasnoludzka królestwo została rozdarta przez ognistych najeźdźców, podczas gdy Odin, rzekomy obrońca dziewięciu królestw, nie chciał interweniować. Teraz wreszcie przybył nordycki Bóg, aby poradzić sobie z grasującymi muspelami – ale tylko w dążeniu do tych, którzy schwytali Baldra, ukochanego syna.

Assassin’s Creed Valhalla: Dawn of Ragnarörecenzja k

• Wydawca: Ubisoft
• Deweloper: Ubisoft Sofia
• Platforma: Rozegrane na Xbox Series X
• Dostępność: 11 marca na PC, PlayStation, Xbox.

Minęło jakiś czas, odkąd ostatnio wędrowałem DreamWorlds Valhalli, inspirowane mitologią obszary, które splatały towarzyszącą opowieść o swojej głównej narracji nordyckiej. (Postaram się tutaj, aby uniknąć spoilerów tutaj.) Dla większości graczy Asgard i Jotunheim byli zabawną przekierowaniem Saxona Slaughtera, szansą na zachowanie niektórych większych nazwisk i miejsc w mitologii Viking/Marvel Cinematic Universe. Dla Assassin’s Creed Diehards, były również oknem na dłuższe wątki franczyzy. Tutaj, Dawn of RagnaröK serwuje bardziej ekspansywną mitologiczną historię, która jest nadal wystarczająco uziemiona i przystępna dla wszystkich graczy, nawet gdy ekspansja w pełni wpada w fantazję, i warstwami na świeżym zestawie systemów.

Svartalfheim to kraina, w której grając jak Odyin, w końcu czujesz się jak Bóg. Dzięki nowemu systemowi zasilania i świeżych umiejętności, z doładowanym sprzętem i dramatyczną scenerią, Dawn of RagnaröK pojawia się jako potężna ekspansja, która opiera się na obecnej grze końcowej Valhalla z kolejną gamą fajerwerków, podczas gdy koncentruje swoją wersję Odin i pozwala graczom zagłębić się w umysł jej tajemniczej gwiazdy. Jego historia, ustalona po mitycznych sekcjach głównej gry, ale przed bardzo produkowanym RagnaröK sam, wypełnia więcej szczegółów na temat życia i motywacji Odin. Kilka twarzy – niektóre oczekiwane, niektóre nie – wracają, aby towarzyszyć ci po drodze. I jest też trochę więcej od samej Eivor, w kilku scenach, które starannie ograniczają główną grę.

Dawn of RagnaröK jest zaprojektowany przede wszystkim jako rozszerzenie gry końcowej, jeden dla tych, którzy opanowali podstawowe systemy Valhalli i zakończyli główną fabułę. Mimo to łuki historii Asgard i Jotunheim są krótko podsumowane, a nawet istnieje opcja, aby wskoczyć prosto do akcji (i natychmiast wyrównać, jeśli to konieczne), jeśli naprawdę wolisz, naprawdę wolisz. W przeciwnym razie Dawn of RagnaröK jest w dużej mierze własną przygodą, z polowaniem na wcześniej niewidoczną Baldr jako MacGuffin. Szkoda, że syn Odin nie otrzymał wcześniej sondarza w głównej grze, a więź między nimi nie została wcześniej ustalona. Jest też na to czas, gdy Baldr zaczyna już porwana przygoda, a związek między ojcem a synem jest dotykany tylko w dialogu ekspozycyjnym i lekko niezgrabnym ekranom tekstowym.

Zamiast tego Odin spędza czas z krasnoludami – mnóstwem krasnoludów – a ekspansja dobrze pokazuje prawdziwe kolory Boga poprzez interakcje z nimi. Jest tu kilka ładnie narysowanych postaci (plus kolejny riff na żart walijskich akcentów Valhalli i teoretyk spisku spiskowego o długości inwazji), z mnóstwem opowieści do odkrycia po prostu, rozmawiając z różnymi dostawcami i NPCS. Pisanie w całym rozszerzeniu jest często liryczne w archaicznych zwrotach fraz, podczas gdy większość pracy głosowej jest pięknie wykonywana przez ODIN/MAŁNEGO AKTORA MAGNUS BRUUN, którego ciepły, łuskowy głos sprawiado delikatnie trzaskającego ognia.

Dawn of RagnaröK jest najbardziej interesujący, gdy dostrzegamy Odin, jak ich najprawdziwszy ja. Są wystarczająco miłe dla krasnoludzkich ludzi – teraz w dużej mierze uchodźcy mieszkający w podziemnych schroniskach – ale nie są zbyt skruszni, pozwalając na upadek krasnoludzki, a czasem wręcz manipulacyjny. Podróż Odin do Svartalfheim jest całkowicie motywowana poszukiwaniem Baldra i obsesją na punkcie Avement Ragnaraök i decyzja o pozbyciu się królestwa jego najeźdźców jest często pomalowana jako zgrabny przypadek ambicji wyrównujących. Jest tu też miłe chwile z rodziną Nemezis Odyin, Musfel King Surtur, którzy mają chwile zabłysnąć.

Tymczasem w Viking Britain, rozszerzenie jest otoczone chwilami z Eivorem, który po raz kolejny doświadcza wspomnień Odyna poprzez sny wywołane miksturą. Jest tu trochę więcej, niż się spodziewałem (po sekwencji wprowadzania rozszerzenia, możesz przyjść i wychodzić z Svartalfheim, jak chcesz) i uwielbiałem krótkie, ale wciągające historie o ognisku, które po powrocie czekają na jej powrót, jako jakPróbuje przetworzyć wizje, które widziała. (Czy są to ostateczne interakcje, które otrzymamy z Eivor i jej klanem, zanim wszystko będzie dalej dla serii? Wydaje się to możliwe, a tutaj jest poczucie wniosków, w tym powrót starych twarzy, przyjemny dla fanów, gdy ponownie wracasz do Ravensthorpe.)

Te krótkie momenty z eivor podkreślają również, jak potężny Odin czuje się w porównaniu, rozrywając się wokół Svartalfheim, wzmacniany świeżym zestawem umiejętności, które uwalniają boskie zdolności. Korzystając z nowego gadżetu Hugra-Rip, Odin może uzyskać dostęp do mocy ognia (odporność na lawę), lodu (Shatter wrogów), odrodzenia (wskrzeszając poległych wrogów, aby działali po twojej stronie), teleportację (strzelając strzały w określonych punktach) oraz lot w locie)(Pozwalając ci przejść jako kruk i lądowanie na wrogach, natychmiast ich zamordowanie).

Ten nowy pakiet umiejętności jest kontrolowany przez świeży wskaźnik mocy, miernik Hugra, który jest napełniony przez walkę, polowanie lub kwitnące kwiaty, które możesz odkrywać i znaleźć. (Hugr jest zasadniczo opisany jako siła życiowa, którą można zebrać.) Tylko dwie umiejętności mogą być zamknięte w gadżecie jednocześnie, a inne ponownie zapoznane z niektórymi wrogami (ogień z muspels, lot z gigantycznych kruków itp.) Każda umiejętność może być również zaktualizowana do mocniejszych wersji, podczas gdy sam Hugr-Rip można dostosować, aby pasowały do różnych zabawek. Jedna opcja pozwala wybrać z trzech aktywnych umiejętności zamiast zwykłych dwóch, podczas gdy inna – mój ulubiony – pozwala przedłużyć czas trwania licznika, łącząc umiejętności z precyzyjnym czasem.

Zarządzanie nowym miernikiem Hugra, a także równoważenie, których umiejętności możesz potrzebować w określonym momencie, dodaje nowego wymiaru do czasu w Svartalfheim. Najczęściej użyjesz swoich mocy w walce, która często odbywa się w środowiskach wypełnionych lawą, które wymagają aktywności twojej umiejętności ognia, z zabójstwami wroga przykuty, aby upewnić się, że licznik pozostaje wypełniony i nie umrzesz ognistej śmierci. Alternatywnie, te same umiejętności można wykorzystać do uniknięcia walki, umożliwiając ukradkiem obok żołnierzy, gdy jest przebrany za muspel lub jotun.

Te same zdolności są często używane do eksploracji i rozwiązywania zagadek – na przykład wypaczenie przez luki w systemie jaskiniowym dla ukrytego skarbu lub noszenia błędnego krasnoludu na polu lawy. Być może najbardziej uderzającym użyciem mocy kruka jest dostęp do ognistych monolitów, które wiszą na niebie Svartalfheim. Są to proste lokalizacje, ale mają szczególnie przydatny materiał aktualizacji i stanowią zabawne wyzwanie do walki. Nie mogłem się powstrzymać od śmiechu, jak wrogowi udało się mnie odeprzeć, i upadłem na pełne 20 sekund, aż w końcu uderzyłem w ziemię. Na szczęście nowa boska jakość biegu w grze w końcu dodaje zdolność (którą możesz przełączyć), aby usunąć uszkodzenia upadku – coś, czego przegapiłem od czasów Odyssey.

Poza główną kampanią, która zajęła mi około 15 godzin, są zajęcia, które potrwają więcej niż znowu, aby znaleźć dla siebie. Krasnoludy wymagają ratowania, wrogowie alfa potrzebują pokonania, a wydarzenia na świecie wymagają odkrywania – czasami prowadzących do nieoczekiwanych, skomplikowanych sekwencji. Jedno proste zadanie Fetch, które zacząłem z Odinem w więzieniu, w schludnym hołdzie dla typowej gry wideo „Strip the Hero of ich Gear”. Kolejna łamigłówka obejmująca wiązki światła ma wspaniałe jajko wielkanocne z udziałem kotów. Wbijając się w inny obszar, znalazłem dziwny zestaw zbroi, który wymagał oczyszczania, wysyłając mnie na kolejną przygodę. I tak, ukryty, Fani Assassin’s Creed znajdą sliver lub dwa z nowej wiedzy ISU.

To nie wszystko jest idealne. Raiding powrócił, choć niewytłumaczalnie z samą załogą Wikingów Eivora, co nie ma sensu i służy spowolnieniu postępowania, gdy twoje pobożne moce muszą zatrzymać się, aby NPC pomogą ci otworzyć drzwi. Wielka arena bojowa ekspansji, aby odblokować sprzęt Fancypants, stara się zachować świeżość, wprowadzając kilka interesujących modyfikatorów, choć nadal wymaga godzin szlifowania, aby to wszystko ubiegać. Wreszcie, co najważniejsze, historia ekspansji kończy się nieco nagle – nieco rozczarowująca nuta, aby opuścić grę, zapewniając, że świat pozostanie w stanie, w którym możesz oczywiście jeszcze potem Potter. Poszedłem i po tym wszystkim znów obejrzałem mitologiczną sekwencję zakończenia głównej gry i czułem się bardziej zadowolony.

Ale w przeważającej części Dawn of RagnaröK jest rozszerzeniem, w którym można sięisać, pełne dużych i małych opowieści, opowiadanych przez Giants Fire i odważnych krasnoludów, i dostarczany w wciągający sposób. Saga Valhalli trwa długo, a uczta treści staje się ogromna, ale jest to jej najtrudniejsza i najtrudniejsza dodatek od czasu premiery – i satysfakcjonujący kurs do pochłonięcia.

okno.rodzic.Googletag = okno.rodzic.Googletag ||{cmd: []};okno.rodzic.Googletag.CMD.push (function () {okno.rodzic.Googletag.pubady ().SETARGEGING („APESTER”, „Załadowany”);});
const sendtopiwik = (akcja, nazwa) =>