Dune: Spice Wars Review – dobra strategia, ale rozczarowująca adaptacja

Szeroka gama systemów Make Dune: Spice Wars jest przyjemnym 4x, ale głębokość budowania świata Franka Herberta jest w dużej mierze zagubiona w tłumaczeniu.

Wczesny dostęp może wydawać się przedsięwzięciem Pawła „Muad’dib” Atreides, Zbawiciela, Proroka i ostatecznie cesarza w serii powieści wydmowych Franka Herberta. Ponieważ gra uwalnia się na wczesny dostęp, można zobaczyć możliwości przed nią, decyzje projektowe, jakie może i może nie zawierać, niejasny zarys zakończonej pracy. W miarę postępu wczesnego dostępu przestrzeń możliwości zwęża się;Zarys zestala się.

Dune: Spice Wars Review

• Deweloper: Gry Shiro
• Wydawca: FUNCOM, Gry Shiro
• Platforma: Rozegrane na PC
• Dostępność: Teraz na PC (Para)

Ale jeśli istnieje jeden temat, który można zabrać z pracy Herberta, to jest to, że zobaczenie możliwości niekoniecznie pozwala na ich wykorzystanie. Paweł podniósł się jako mesjanistyczny przywódca Fremen, rdzennych mieszkańców pustyń Arrakisa mieszkających pod butem House Harkonnen i imperialnego house corrino, który licencjonował ich okupa.

Skrajności nie są tak dramatyczne w przypadku wydm: Spice Wars, ale trudno nie zastanawiać się, co mogło zrobić inaczej. Wydanie wczesnego dostępu w kwietniu 2022 r. Oferowało już dopracowaną i intrygującą fundament – Moreish 4x Pętla rozgrywki zaczepiała się po tyle, by Herbert’s Lore, aby zasugerować, że w czasie Wojny przyprawy mogą oddać sprawiedliwość głębokości i dziwności jego pracy. Pełna wersja utrzymuje kompulsywną rozgrywkę i polską, ale dowodzi tych wielszych nadziei w dużej mierze niezrealizowanych.

Trzeba przyznać, że Herbert zmagał się z wieloma złożonymi pomysłami: nie tylko dziedzictwo Pawła jako nieudanego przywódcy, ale także konsekwencje przewidywania i proroctwa dla wolnej woli i ludzkiego postępu. Wpływ programu Terraforming Paul i jego poprzedników na kulturę i styl życia Fremen. Współzależność ekosystemów jako gigantycznych kanapek Dune, niezdolnych do przetrwania poza pustynią, ujawniono jako źródło jego najcenniejszego towaru – Melange Spice, która umożliwia nawigatorom gildii odstępów do wykresu bezpiecznego przejścia między gwiazdami, poprzez zwiększenie ich prezydencji. Kruchość monopoli jako gildii, a co za tym idzie cała Rada Landsraad Galaktycznych Domów, została uklętającą przez Pawła Kontrola wydmy. Wykorzystanie ideologii i religii, polityka płaszcza i sztyletu, ekstremalna mentalna i fizyczna samodyscyplina, czytanie umysłu Bene Gesserit oparte na pewnym rodzaju filozoficznym zachowaniu, maszynie ixińskie, które flirtowały z zakazem zaawansowanej technologii, klonowaniem tleilaxu i genówsplicing i wiele innych dziwnych koncepcji i „dużych” tematów. Wszystkie osadzone w świecie, w którym demokracja akcjonariuszy i neo-feudalizm doprowadziły kapitalizm do swojego logicznego punktu końcowego: rytualna obsesja na punkcie kupowania akcji w jednej, wszechstronnej korporacji, kombajn Honnete Ober Advancer (Choam).

Mocne rzeczy. Trzeba przyznać, że Spice Wars próbuje odzwierciedlać wiele z tych pomysłów. Każda gra zaczyna się od podstawy i ornitoptera, podstawowej jednostki powietrznej Dune. Wyślij ornitoptera, aby przeszukiwać mgłę wojny – jej skrzydła podobne do Dragonfly kopiące piasek do delikatnych syntezatorów doskonałej ścieżki dźwiękowej Spice Wars – i znajdź bogato szczegółowy i zaskakująco różnorodny pustynny krajobraz, pełen osad, wyraźne punkty zainteresowania,zabytki i niezwykła topografia. Zbuduj kilka jednostek wojskowych, załóż wioskę, ustaw produkcję przypraw, a nie jesteś wyłączony.

Przyprawy można przekształcić w solari, główną walutę obok wody, plazmetra do budowy i ogniw paliwowych do zaawansowanej produkcji, ale należy ją również zapłacić, aby zapłacić podatki od odstępów, jeśli chcesz uniknąć kar. Za każdym razem, gdy jest należny podatek, wydany jest nowy zestaw akcji Choam, które można kupić, aby ostatecznie zapewnić zwycięstwo gospodarcze, ale ceny akcji zmieniają się, a wydanie nowych akcji obniża Twój udział.

Landsraad spotyka się regularnie, aby głosować nad trzema wnioskami i czarterami, od praw pracy po to, kto powinien utrzymać gubernator wydm – inna możliwa droga do zwycięstwa – i możesz wygenerować wpływ polityczny, aby wzmocnić swoje stanowisko. Jeśli wolisz subtelniejsze podejście, misje zabójstwa można ostatecznie zostać uruchomione, próbując cicho usunąć przeciwników, ale można je również zidentyfikować i przeciwdziałać.

Połączenie jednostek lądowych i lotniczych, z których wszystkie mogą być wyposażone w różną broń i umiejętności za dodatkową opłatą, może zostać przeszkolone lub zatrudnione, aby doprowadzić cię do dominacji. Nielegalne użycie broni atomowej, największe przestępstwo wojenne Muad’diba w pierwszej powieści, jest kuszącą opcją przechylania łusek podczas bliskiej bitwy, ale kosztuje całą twoją pozycję z Landsraad i ponosi ciężkie sankcje.

Aneksja, pewne wybory i specjalne budynki generują hegemonię – odzwierciedlenie twojego rosnącego wpływu, które może również prowadzić do zwycięstwa, ale takie, które wymaga starannie zarządzanej gospodarki do utrzymania. Losowo występujące zdarzenia, burze piaskowe, naloty i renegatów zapewniają dodatkowe zagrożenia i możliwości. Tymczasem stosunkowo oszczędne drzewo badawcze – podzielone na badania gospodarcze, wojskowe, polityczne i ekspansji – stopniowo odblokowuje nowe struktury, jednostki i taktyki.

Innymi słowy, jest to dość tradycyjny zestaw 4x zwycięstwa. Dodatkowe zmarszczki pochodzą od sześciu dostępnych frakcji. Atreidy koncentrują się na stojącej Landsraad, Harkonnens na potędze wojskowej, Corrino na większości Choam, Fremeni na temat eksploatacji pustyni, przemytników na czarnym rynku oraz House ECAZ na temat kultury i wolności. Każda frakcja wybiera także dwóch radnych, takich jak nieuczciwna matka Ramallo lub Mentat (ludzie przeszkoleni w celu zastąpienia zaawansowanych komputerów) thufir Hawat, którzy przyznają dodatkowe bonusy i ułatwiają pewne ścieżki do zwycięstwa.

Ta oszałamiająca gama zmiennych zapewnia, że zawsze jest coś do śledzenia, ale rzadko wydaje się przytłaczające. Spice Wars odbywają się raczej w czasie rzeczywistym niż w zakrętach, ale z prędkością i zatrzymaniem się Kontrola tempo w dowolnym momencie (w trybie wieloosobowym mogą być Control prowadzony przez hosta meczu, uzgodniony przed dopasowaniem lub całkowicie usunięty). Utrzymuje jednak przymus „One More Turn” bardziej tradycyjnych tytułów 4x, takich jak Cywilizacja lub niekończąca się seria.

Niestety, choć są Morish, te elementy mają trudności z przekazaniem głębokości i obcości świata Herberta. Szczotkują się do niego, czasami znajdują zakup, takie jak interakcja o wyborze konsekwencji między użyciem atomiki a stawką Landsraad, ale niewiele wielkich pomysłów wymienionych powyżej ma miejsce do rozwoju, często czując się jak sos na tradycyjnej mechanice strategii.

Wszystkie sześć frakcji jest kanoniczne, ale dziwne jest widzieć, jak House ECAZ otrzymuje tak dużą rolę, gdy bardziej interesujący aktorzy, którzy są również bardziej widoczni w całej serii, jak IXIANS i TLEILAXU, są od czasu do czasu od czasu do czasu odwoływane w łatwym do zatrzymaniu tekst o smaku smaku. Tym bardziej biorąc pod uwagę, że ECAZ otrzymuje tylko mijającą pracę w pracy Herberta (więcej we rozszerzonym wszechświecie wydm autorstwa jego syna i Kevina J. Anderson). Dyplomacja między tymi frakcjami sprowadza się do kliknięcia lidera, dodawania i odejmowania zasobów lub typów traktatów, dopóki ich pasek akceptacji nie zamierza na zielono, a następnie czekać na transakcję. Negocjacje, kłamstwa i brzęczenie, które dominują tak wiele z wydmy Herberta, a zwłaszcza późniejszych powieści, są tutaj nieobecne. Nie wspominając o tym, że większość umów obejmuje losowo generowane liczby, a nie coś, co mogłoby przypominać propozycję prawdziwego wysłannika.

Głosy Landsraad mogą wydawać się podobnie irracjonalne, a domy przekazują przepisy, które ich szkodzą, a także wszystkich innych lub odmawiają głosowania poprzez korzystne wnioski. Trudno sobie wyobrazić, dlaczego ktokolwiek miałby na przykład odrzucić inwestycje badawcze, co daje 50 -procentowy wzrost prędkości dla rozwoju gospodarczego bez kar.

Korzyści badawcze mogą być równie trudne do pogodzenia się z wiedzy. Na przykład opcja ustanowienia umowy handlowej z inną frakcją zablokowaną za kamieniem milowym,? Ma to sens w ewolucji, jakiej Cywilizacja, ale trochę trudniej jest uwierzyć, że Cywilizacja mieszkająca tysiące lat w przyszłości musiałaby zbadać, jak wynegocjować porozumienie handlowe.

Sandworms są opcją szybkiej podróży dla frakcji Fremen, ale istnieją głównie po to, aby pożerać żołnierzy i pojazdy wystarczająco nieostrożne, aby pozostać zbyt długo na piasku, a nie skaliste teren. Ich religijne i kulturowe znaczenie dla Frema jest utracone, podobnie jak ich ekologiczne znaczenie dla pustyni i implikacji terraformowania. Spice Wars zauważa, że Frema chcą zmienić Arrakis Green, ale nie zawiera tego pomysłu do rozgrywki. Podobnie zdolność ECAZ do przekształcania osady w ośrodek ogrodowy bardziej przypomina karykaturę niż badanie zmian ekologicznych.

Kamienie milowe Choam przyznawają premie Landsraad i jednostki wojskowe, ale nie mają szerszych skutków i powodują pewne zaskakujące zachowanie z punktu widzenia kanonu. Choć nie wiadomo dla 4x weteranów – Cywilizacja Gandhi może dobrze rywalizować Muad’dib za bezwzględność – dziwne jest patrzenie, jak wroga AI wymusza oszczędność, surowe Fremen.

Radni są rozczarowująco niewykorzystani. Jak ekscytujące byłoby wysłanie radnego Bene Gesserit, aby zdobyć przewagę w szczególnie ciernistym głosowaniu Landsraad lub negocjacjach dyplomatycznych, czytając prawdopodobne usposobienie przeciwników lub mentat w celu obliczenia prawdopodobnej wielkości siły wroga. Zamiast tego, po wybraniu do swoich bonusów, radni siedzą pasywnie w interfejsie użytkownika.

Nie oznacza to, że nie ma interesującej ani znaczącej asymetrii. Na przykład, podczas gdy przemytnicy i wielkie domy muszą aneksować regiony i budować tam rafinerie przed wysłaniem kombajn Kontrola. Niemniej jednak różnice frakcyjne często zmniejszają się do tego, co może się wydawać, że abstrakcyjne arkusz kalkulacyjny.

Rzeczywiście, abstrakcja jest nadrzędną słabością Wojny przypraw. Z jedną przerywnikiem, bez historii i minimalnym tekstem smakowym, dużo tego, co robisz, wydaje się nieważkie i pozbawione dramatu. Można to nieznacznie złagodzić przez rodzaj gry, w którą grasz. Spice Wars oferuje trzy tryby gry. Bitwa o Arrakis pomieści do czterech frakcji na mapach o różnych rozmiarach, podczas gdy Kanly pojedynek na dwie frakcje przeciwko sobie w niewielkiej przestrzeni na szybszy mecz. Ta intymność nadaje się do prawdziwie ekscytujących działań, które mogą odwrócić uwagę od braku autora dramatu-intensywne w kierunku regionu bogatym w przyprawy, budżet maleje w obliczu rosnących kosztów wojskowych, a próba zabójstwa uległa utworzeniu95 -procentowe zakończenie dokonało jednego szczególnie napiętego i niezapomnianego wieczoru.

Wydma: Spice Wars Opcje dostępności

Regulowany tryb korekty ślepoty kolorów. Lupa z regulowanym powiększeniem. Tryb światłowodu. Wrogowy/sojusznik z regulowaną kwotą nakładki. Czat krycia i rozmiar tekstu. Opcja włączenia alertów kierunkowych. Regulowany minimalny rozmiar czcionki.

Ale rozproszenie uwagi jest ulotne. Trzeci tryb gry, podbój, próbuje powiązać poszczególne gry z dużą nadrzędną kampanią, ze znaczącymi modyfikatorami rozgrywki i konkretnymi celami dla każdej misji, takich jak prowadzenie gospodarki opartej na produkcji i sprzedaży ogniw paliwowych zamiast Spice. Jednak bez pełnej narracji w stylu czegoś takiego jak niekończąca się legenda, która znalazła sposób na zrównoważenie 4x rozgrywki z opowieściami specyficznymi dla frakcji, niewiele jest to złagodzić poczucie odległości od akcji.

Fakt, że Conquest odbywa się na mapie stołowej wydmy, wykuty w regionach, które gracz może wybrać inwazję, zawiera szczególnie bolesne nostalgia. W końcu to dokładnie to, jak przełomowa wydma 2 Westwood Studios i jego kontynuacje Dune 2000 i Emperor: Battle for Dune, przedstawili swoje misje. Jednak w przeciwieństwie do Spice Wars, Dune 2000 i Emperor przyszli z tymi pełnowymiarowymi narracjami i znakami towarowymi FMV Westwood, które, pomimo całej ich serii, cudowne udzieliły tych gier silnego poczucia budowania świata i pochylił się na elementy Lore Herbert’s Lore.nie można było odpowiednio reprezentować w rozgrywce.

Szkoda, że wydm: Spice Wars zdecydowała się na szerokość systemów, a nie głębokość tematyczną. Można umieścić na rzeczy etykiety takie jak „KWISATZ HADERACH” lub „FEDAYKIN”, ale bez łuków postaci lub mechaniki, które naprawdę pokazują ich znaczenie we wszechświecie Herberta, zbyt często wydaje się, że po prostu obserwujesz przewagę +10 procent w jednym obszarze handlu handlemz karą -10 procent w innym miejscu. Chociaż obecnie nie ma żadnego oficjalnego wsparcia MOD, obietnica dalszych aktualizacji może złagodzić niektóre z tych obaw. Jednak w obecnym stopniu Spice jest wystarczająco przyjemnym sposobem na spędzenie okazjonalnego wieczoru, ale nie uchwyci długowieczności ani wyjątkowego uroku materiału źródłowego.