Call of Duty: Modern Warfare 2 (2022) Recenzja – ścisłe działanie uwięzione w cynicznej, beznadziejnej formie

Te lata Modern Warfare 2 ma dobre chwile, piękne kinematyki i niektóre zazwyczaj bardziej wieloosobowe – ale to tchórzliwe retkonowanie historii oryginału.

Jeśli lubisz zuchwałą, wybuchową, akcję z czasem Brosnan z oburzającymi, przebojowymi zestawami i szczytowymi Michael Bay Spectacle, to chłopcze, czy mam dla ciebie grę: jest dostępna teraz na sprzęcie nowej generacji, nazywa się to Call of Duty: Modern Warfare 2 i wyszła w 2009 roku.

Call of Duty: Modern Warfare 2 (2022) Recenzja

• Wydawca: Activision
• Deweloper: Infinity Ward
• Platforma: Rozegrane na Xbox Series X
• Dostępność: Teraz na PC, PS4, PS5, Xbox One, Xbox Series X/S

Oryginalny Modern Warfare 2 była ogromna, wydarzenie kulturalne po debiucie pierwszego Współczesna wojna Podtytuł, ale także niezwykłe odzwierciedlenie tej samej kultury w tym czasie. Było to ponure odbicie wspólnej przestrzeni Zachodu pod koniec Noughties, granie na jingoizmie i melodramie oraz ogólne po 11 września, w połowie wojny na przedwczesne, Pearl Harbour Fear przed amerykańską podatnością na niespodziewaną atak ataku. Był też argument – nie tak wielu z tym zgadza się – że bliskie czytanie może znaleźć coś prawie, prawie, na zwartym przesłaniu antyimperialistycznym, Co z opowieścią o ultra-nacjonalistach podżegających do inwazji i dowódców naczelnych na wodzach, używając swojego okna, aby zabrać świat na przejażdżkę.

To może być trochę hojne, ale przynajmniej coś tam było, pewne skrawki kierunku, motywu lub ton. Nawet jeśli doprowadziły one do niemożliwego napięcia z grą, która wciąż wykorzystywała współczesne wojny jako plac zabaw, przynajmniej było napięcie, z którymi można się zmagać, odrobinę substancji. W pierwszym z tych nowych Modern Warfare Retcons w 2019 r. Przede wszystkim obaj mieli niezaprzeczalny spektakl, który zawsze był „siatką bezpieczeństwa tej serii, na której można się powrócić, gdy jej często przypadkowe opowiadanie nie powiodło się – istnieje wiele historii, na więcej mediach niż gry, o wielkich eksplozjach, fajnych pistoletachi dobrzy faceci to robią. Zachowaj ich abstrakcję i nieustannie zabawne, a ich rasa pustego eskapizmu jest więcej niż mile widziana.

W 2022 roku Modern Warfare 2, nie są jednak nie tak wyrażane od ich rzeczywistego kontekstu, ani nie są wystarczające, aby pomóc Ci zapomnieć. Istnieje kilka bardzo dobrych indywidualnych misji, a wieloosobowa gra, zawsze gra w sobie, ma dobry rok – wciąż bardzo „mózg”, ale tak samo przekonujący. Ale narracja jest bełkot, ton zniknął, wracając do cynicznego najgorszego serialu, a bombast.

Mimo to dobre rzeczy – i są dobre rzeczy! Modern Warfare Stoli przerywkowe 2 są wyjątkowo przystojne – prawdopodobnie najbardziej technicznie imponująca z każdej gry, w którą grałem, i pełne prawdziwych chwil charakteru. Odmienni bohaterowie z różnych Call of Duty są tutaj zebrane razem, wraz z kilkoma zabawnymi przybyszami, w rodzaj najemnika Avengers, i próbowano odróżnić jednego szorstkiego człowieka taktycznego od drugiego. The Wicked Valeria Garza (Maria Elisa Camargo) ma niezłą chemię z nowicjuszem i żwirowym głosem głosu Alejandro Vargas (Alain Mesa) (Alain Mesa). Przegrywanie radiowe między starych faws. Dostawa jest zaskakująco dobra i śmiem to powiedzieć, istnieje kilka prawdziwie zabawnych wierszy („Get Us A Terba” jest zainspirowane – wstydem było „Fuckin 'Brits” od postaci, która jest… Szkocki.)

Wśród rozmów jest kilka naprawdę genialnych misji. Wetwork, w którym lobbujesz noże u strażników pod wodą doków Amsterdamu, jest krótka, ale genialna, zbudowana na ciemnych terapeutycznych emocjach z przebierania. Ciemna woda, kontynuująca motyw wodny, jest punktem wysokim, widząc, jak zakradasz się na platformę olejną używaną jako baza rakietowa, a następnie przechodzisz przez drugi statek przez burzę, unikając fali awaryjnych i pojemników do przechowywania z bokupo stronie pokładu, działając jako osłona, ale także grożąc, że będziesz zgniatać – i twoich wrogów – gdy podążasz naprzód w kierunku mostu.

To właściwe rzeczy do drugiego aktualnego punktu kulminacyjnego. Jest również wyraźnie modelowany na własnej oryginalnej misji platformy naftowej MW2 (choć minus tytuł inspirowany Bondem komediowym: jedyny łatwy dzień… Było wczoraj.) I są inne wzloty. Jedna z misji w późnej giełdzie pozwala uratować więźnia, w którym włamasz się, przejmując system CCTV i zdalnie instruując Ducha, jednego z kilku powracających bohaterów gry, aby przejść od jednej osłony do drugiej, sadząc C4 na zaparkowanych pojazdachAby uzyskać piękną wypłatę za późno misję, gdy strzelasz.

Jest tu wyraźna inspiracja, najwyraźniej z Metal Gear Solid, co z wysokim kątem aparatu i kątem od osłony, ale także w grach takich jak Cyberpunk 2077, gdzie wskazujesz jedną kamerę na drugą, aby Magia Your Way w nowy punkt widzenia. Potem jest bardzo oczywisty wpływ niegrzecznego psa Uncharted wyraźnie inspirujący absurdalnie długotrwały pościg samochodowy w misjach takich jak przemoc i czas, a Ostatnimi z nas „Cykl chavenge-Craft Hide to sedno samotnego i odliczania.

Jednak w przeciwieństwie do niektórych innych misji Stealthier, są to w najlepszym wypadku nowość, aw najgorszym. Przemoc i czas sprawiają, że wspinasz się po niekończących się konwoju, unikając kopalni, ruchu i pożaru wroga, przeskakując z pojazdu do pojazdu, ale wydaje się dziwnie płaskie, częściowo z powodu tego, ile razy musisz przejść przez cykl strzelaniawrogowie, jeźdź w górę, wskocz do nowego samochodu, powtórz. Ale także dlatego, że wszystko wydaje się dziwnie powolne – porównaj to z inną klasyczną misją MW2, Cliffhanger, która widziała, jak uciekniesz z bazy górskiej, lecąc przez rozmyte drzewa na czymś, co wydawało się hiperSonic skuter śnieżny. W przypadku misji, która rozpoczyna się od kręcenia złych facetów z pickupów, zwisając do góry nogami z helikoptera, ta wydaje się dziwnie jedna not.

Natomiast pamiętaj, jak śmieszne były te poprzednie misje, tak ogromne, płynne i zuchwały. Były to karykatury zestawu filmów akcji, wyniósł kolejny wycięcie na skali zatoki, koncentrację diamentu absurdu całej epoki. Nowa Informacje o współczesnej wojnie 2 czują się jak kolejna koncentracja, koncentra.

Na przykład w samodzielnie i odliczaniu, Modern Warfare 2 chce być prestiżową grą ukrycia – i są tu kilka miłych akcentów, w szczególności z powrotem do niczego i obracanie cię z horrorami, jak szczekające psy i sylwetki manekinowe w świetle latarki. Ale potem przechodzi do polowania na padlinożerców na ostrza fanów i fragmenty liny, aby modać w kliny w celu otwierania drzwi, dymu dla oszałamiających strażników i małego arsenału innych bitów i bobów, które byłyby genialne, gdyby istniały w grze w grzeTo zostało dla nich zbudowane, z systemową ukrytą i szerszymi ścieżkami.

Zamiast tego dostajesz te hybrydowe rzeczy, które sprawiają, że cała gra wydają się niepewne: głównie wąskie Mapa Call of Duty z mocno opancerzonymi wrogami, którzy zamordują cię robotyczną bezpośredniością, gdy będziesz bić się w poszukiwaniu wosku świecy i zadaj sobie pytanie, dlaczego w połowie piątkowej nocy, po najnowszej sesji z najnowszą sesją z najnowszą sesją z najnowszą Gra wideo Call of Duty, nie możesz po prostu strzelać do cholernej broni. Zbyt często skradanie się tej gry domyślnie podróbka hitmana, bez całkowicie zasadniczego składnika jego wartości komedii-faktycznie pamiętasz, grającą, zbierającą ludzi nad głową z walizką i Moustetache-Twizzling Radości zatruciauderzenie. Chodzi o to Call of Duty jest najlepszy, gdy zajmuje zdecydowanie Mechanika Call of Duty – strzelanie do broni, rzucanie nożami – i używanie ich na nowe sposoby;Najgorsze jest, gdy pożycza nową mechanikę z innych krajów bez dostosowania się do nowego kształtu.

Mimo to znowu są pozytywne – wciąż jest trochę dobrego Call of Duty tutaj! Nigdzie bardziej niż w trybie wieloosobowym, który pomimo pewnego zamieszania z hardcore wydaje się jednym z lepszych wysiłków ostatnich lat. Ich problem dotyczy poprawki do minimapu, co oznacza, że teraz pojawia się tylko wtedy, gdy ktoś używa UAV, a nie podczas strzelania. Minusem jest to, że tłumiki – które zatrzymywały cię na tej mapie, gdy wystrzeliłeś pistolet – czujesz się nieco zbędny, a stare profity skoncentrowane na ukryciu również zostały usunięte. Zaletą jest to, że technicznie jest bardziej realistyczna, zmuszając cię do słuchania strzałów i patrzenia na otaczający cię świat, a nie magiczny sonar w rogu ekranu. Współczuję jednak hardcore: tłumiki są zabawne, a były inne sposoby na nerf. Inne skargi obejmują nieco bizantyjski interfejs użytkownika, ulepszony od wersji beta, ale wciąż gęsty i wiązany – chociaż czerpię dziwną satysfakcję z szlifowania broni, aby odblokować prawdziwe rzeczy, takie jak MP5.

Tymczasem wojna naziemna jest teraz znacznie bliżej pewnego rodzaju Battlefield tryb z ładunkiem pojazdów do jazdy, wskazuje na schwytanie i eskadatów do odrodzenia. To ogromne i chaotyczne, ale każdy, kto kiedykolwiek powstrzymał chęć wbicia „PTFO” w Battlefield czat będzie wiedział, że wśród strzelców jest głębokie pragnienie, aby wziąć udział w giganta Bitwa w stylu Battlefield, tylko bez faktycznego robienia żadnego z Battlefield rzeczy. Ludzie chcą skali i niejasnego poczucia czegoś taktyczny.

Prawdziwym sukcesem jest inwazja, która przy wielkości 32 na32 jest również masywna, ale miesza się w ciągłym przybyciu drużyn botów, wysadzony na helikopter na różnych etapach, podczas gdy skutecznie grasz w grę holowniczej liny nad linią frontu. To gigantyczny zespół Deathmatch oparty na postępach – postęp, który pomimo moich najlepszych wysiłków nie mogłem ci wyjaśnić. Gra nie stara się powiedzieć, jak faktycznie wygrasz ten tryb lub naprawdę go zachęcasz, a boty są komicznie głupie.

Ale kogo to obchodzi? Zamiast tego zabawa polega na różnorodności, które oferuje, poczucie skali, pędu i okazji, które przebiegają przez każdą mapę. Na przykład jestem śmieciowym snajperem, ale regularnie znalazłem tutaj mój groove, z dwoma mapami, Sa’id i Sariff Bay, które są do niego idealne, a także prawie identyczne w kształcie – długie „Sniper Alley” na jednymSide, gęste obudowy pośrodku, droga pojazdu po prawej i miejsca, aby flankować jeszcze szersze – okazuje się wspaniałym terenem treningowym. Nauczyłem się kochać Crossing Border Santa Sena – opuszczony korki na autostradzie zapewniającym zabawne (i wybuchowe) podejście do okładki, która dobrze dostosowuje się do mniejszego rozmiaru mapy,. Wielkie mapy są świetne, naprawdę.

Niektóre z mniejszych są również doskonałe same w sobie. Jestem zakochany w hydroelektryce Zarwa jako mapa 6v6: zestaw niskich ruin oświetlonych przez złotą godzinę zachodu słońca, rozłożonego na podmokrowej wodzie. W trybach biorących i utrzymywania, takich jak dominacja, jest to uczta, pełna tych cudownych małych flankujących tras, które można wybrać, pływając wzdłuż cichych brzegów lub w tajnych tunelach. Tymczasem Crown Raceway jest prosta, ale zabawna koncepcja – rodzaj Formuły 1 Pitlane – i na wpół otwarte bramy Mercado Las Almas i wąskie zaułki przynoszą na myśl niewielki kontratak. Z drugiej strony Breenbergh Hotel, wzorowany na hotelu Conservatorium w Amsterdamie, narysował gniew tego rzeczywistego zakładu za udział w grze, która, jak mówią, wydaje się „zachęcać do używania przemocy”, Więc nie wszystkie wygrywają.

To trafne przypomnienie absolutnego bałaganu Modern Warfare 2 wykonał swój ogólny ton – i sposób, w jaki przenika znacznie niż krótka główna historia. Ta gra rozpoczyna się wraz z zabójstwem amerykańskiego irańskiego generała o imieniu Ghorbrani, gdzie dosłownie grasz jako misja, która ląduje na głowie. Walczysz z setkami członków armii meksykańskiej, ponieważ „opłacono je kartelem”, po czym przebijasz się przez ścianę graniczną i biegną przez ogrody Amerykanów, wskazując na nich broń, aby „destalikować” i prawie zastrzelić siędo bitów gliniarzy, którzy żartują, „wszyscy wyglądają tak samo”. Są czasy, w których wydaje się działać jako bardzo bezpośredni komentarz i czasy – często bezpośrednio po fakcie – gdzie to wszystko odbiera. Jak inni powiedzieli znacznie lepiej niż ja, Ta gra uwielbia sugerować, że myśli o tym, co robisz. Ale nigdy nie jest.

Ta nieobecność jest wszędzie, inspirując zniekształcone nie-arabskie znaki sklepu w mapach wieloosobowych, tak samo jak jego głuche spiny na bieżących sprawach. To może wydawać się absurdalna krytyka Gra Call of Duty. Czego jeszcze powinniśmy oczekiwać od serii opartej na pro-wojskowej propagandzie i oficjalnej licencji na broń? Kiedy mydło, cena i duch mają trochę śmiechu z mikrofonu, co jeszcze może być poza równoważnikiem gier, dołączają do reklam armii tutaj w Wielkiej Brytanii, gdzie służba wojskowa to wszystkie wakacje narciarskie i bezczelny żart, który daje młodym mężczyznommiejsce do przynależności? Ale w rzeczywistości nie musi tak być.

Nie musisz robić tego, gdzie każda postać bez końca filozofii na temat wojny, gdzie nie minęła sekunda bez kogoś, kto podbródka przemocy – choć zawsze z wnioskiem: ta źli faceci są po prostu źli, ale dobrzy faceci mieszkają wBardzo wyrafinowana moralna szara strefa, w której kto naprawdę może powiedzieć dobre od złego. Lub gdzie generałowie mogą robić bardzo złe rzeczy, o ile ich „intencje były dobre” – prawdziwa linia! Powtórzył nad otwartym złym generałem oryginału Współczesna wojna 2!

Mógłbyś zrobić coś, co ma postawę. Lub jeszcze lepiej coś, co spójnie i dojrzały bada stanowisko. Albo możesz zrobić coś, co po prostu opowiada wielką głupią historię bez bycia tak samo twarzy i ponurego, co podejrzewam Call of Duty żałuje.

Ale bez przesadnego bombastu, aby dać ci wszystko – lub odwrócić uwagę, w zależności od tego, jak czujesz się charytatywny – to dziwnie, trochę słabe. Ironia tego wszystkiego jest intensywna: jest to czasami wyjątkowo przystojna gra, która, która w jej nieustannie przekonującym, wieloosobowym, ma na celu zwrócenie uwagi na następny pełny rok. Ale to także przerażony, że patrzą na to zbyt uważnie.

okno.rodzic.Googletag = okno.rodzic.Googletag ||{cmd: []};okno.rodzic.Googletag.CMD.push (function () {okno.rodzic.Googletag.pubady ().SETARGEGING („APESTER”, „Załadowany”);});
const sendtopiwik = (akcja, nazwa) =>