Crash Bandicoot 4: To o recenzji czasu – wadliwy klejnot

Z pewnymi niedoskonałościami zabawki dla Boba zapewnia przyjemną, głupkowatą, przebieżnie trudną i czasami genialną kontynuację.

Są chwile Crash Bandicoot 4: Najwyższy czas, w którym przyjdziesz na rozdrożu. Nie dosłowny rodzaj, którego tak naprawdę jest wiele, poziomy rozwidlające i obróbki twojego mózgu przy więcej niż jeden raz, ale duchowe. Taki, który cię definiuje, który ujawnia twoje wyczerpane, wyblakłe serce z tysiąca śmierci i pokazuje, kim naprawdę jesteś. Crash 4 to gra, która zmusza cię do spojrzenia głęboko, głęboko w swoją duszę i zadawania sobie pytania: jak źle chcę tę jedną dodatkową skrzynię?

Crash Bandicoot 4: Chodzi o recenzję czasu

• Deweloper: Zabawki dla Boba
• Wydawca: Activision
• Platforma: Rozegrane na PS4
• Dostępność: Teraz na PS4 i Xbox One

Crash 4 jest w zasadzie trudny. Drań twardy. Toys dla Boba, dawnego studia Skylanders, które od tego czasu zwróciło rękę do ostatnich przeróbek Crash and Spyro Trilogy i prowadzi tutaj, wyraźnie widzi niesławną trudność oryginalnej trylogii jako szablonu. Crash 4 to bezpośrednia kontynuacja Crash Bandicoot 3: Warped, ostatni właściwy wpis Naughty Dog. Od tego czasu wszystkie platformówki Crash – w tym kolejny wyreżyserowany przez Marka Cerny’ego! – Wygląda na to, że został po cichu zredagowany, ponieważ Activision idzie wielki na jortsy, nostalgia z połowy lat 90.

Niezależnie od tego, czy uważasz, że oburzająca trudność, myszy okna, chwytania-A-Kontrola Ler-untoil-to-Plastic-Awaid-Creaks Różnorodność jest tym, co sprawia, że gra awaryjna prawdopodobnie określi twoje doświadczenie z Crash 4. Gra z sztuczną prędkością z pewnością zaostrza rzeczy, ale są momenty, w których przechodzą od trudności z po prostu niezręcznymi, wyzwanie pochodzące z celowej niezdarności upiekło się w jednej z wielu nowych mechaników gry. Czasami frustracja może utopić wszystko, co oferuje gra, ale czasami jest to, a to, co oferuje, jest naprawdę okropnie dużo.

Istnieją dwa główne sposoby gry w Crash 4: „Nowoczesny” tryb i jak zabawki dla Boba nazywało – raczej okrutnie, dla każdego, kto jest odległy teraz „90. Retro to katastrofa, którą pamiętasz: zbierasz Wumpa Fruit, aby zdobyć życie, a kiedy zabraknie Ci życia, wracasz do ostatniego rzutów obronnych, w stylu Mario, podczas gdy klejnoty, które teraz odblokowują skórki, są zarabiane w tradycyjny sposób. Tryb nowoczesny jest tym, co zaleca gra (i jako taka, na której grałem w większości), która jest bardziej marchewkowa niż Stick Mode Retro: Klejnoty są nadal twoim ogólnym celem, ale zamiast tego zarabia, zbierając pewien procent poziomu poziomuCałkowity owoc Wumpa, rozbijając wszystkie swoje skrzynie, uzupełniając poziom z trzema śmiercią lub mniej, i znajdując ukryty gdzieś po drodze. Nie ma życia, więc kiedy umrzesz.

Jest to niewątpliwie największa zmiana w tym, jak Crash 4 gra z oryginałów, ponieważ sekret oryginałów był mniej trudności. Napięcie jest upieczone w trybie retro, ponieważ każda skrzynia, każda wumpa, każde święte życie jest potencjalnie niezbędne, każde z nich obliczone ryzyko. Ryzykować śmierć skrzyni? Śmierć w zamian za inne życie? W trybie współczesnym napięcie jest opcjonalne: możesz niezawodnie zebrać trzy lub cztery z pięciu lub sześciu klejnotów poziomu, po prostu dotarłem do końca i rozbijając większość skrzyń po drodze, więc to, czy poziom jest napięty, czy nie zależywedług własnego wyboru, czy chcesz wszystko zdobyć, czy po prostu chcesz się rozwijać. To, czy napięcie jest naprawdę napięcia, jeśli możesz nie mieć go, to kolejne pytanie.

Problem polega jednak na tym, że po zagraniu w trybie nowoczesnym trudno jest wrócić – szczególnie z wszystko, co Crash 4 rzuca na ciebie i jak dokładnie gra się. Historia tutaj, która jest przyjemnie głupią, dla dzieci telewizyjnych, polega na tym, że Neo Cortex i n.Tropy i wszystkie zwykłe, obciążone kalambury złych facetów otworzyli rozłam w przestrzeni i czasie, a cztery specjalne maski kwantowe, takie jak tradycyjne Aku Aku, są potrzebne do zamknięcia szczelin. Czy coś takiego. Rezultatem jest to, że masz cztery nowe zabawki do zabawy, gdy idziesz: Lani -Loli, która fazuje rzeczy – skrzynie, przeszkody, wrogowie – w i poza istnieniem przyciskiem przycisku;„Akano, który pozwala obrócić się w nieskończoność, unosząc się na ogromnych szczelinach, blokując wcześniej odblokowalne i rozbijające się wcześniej nie do zniesienia;Kapuna-wa, która pozwala na chwilę zwolnić czas;i ika-ika, co pozwala odwrócić kierunek grawitacji.

Większość z nich jest doskonała, dość genialnie, aby Crash i standardowe zdolności Coco (możesz grać jako albo w dowolnym momencie, który kocham) i ich garść nowych – podwójna skojai Blioshock Infinite w stylu glidowingu, co jest wystarczająco zabawne na krótkie chwile, ale czasami trochę nie reaguje na twoje dane wejściowe. Wprowadzanie wysokiej wartości skrzyń, przeszkód, wrogów oraz śmiertelnie wybuchowe nitrony i na przykład, podczas podróży z prędkością, unikanie innych wrogów, platformując ogromne luki i żonglowanie tym, co wrzucono na ciebie, jest całkowicie pełne, ale ekscytujące, ale ekscytujące, i wzmacniający, gdy dobrze to zrobisz. Niektóre z implementacji są genialne- w szczególności niektóre rundy bonusowe wyróżniają się jako odpowiednie rzeczy mistrza zegarowego- i większość z nich odgrywa niezwykle wymagającą naturę dobrych gier awaryjnych i rodzaj hybrydy szybkiego ognia puzzle szybkiego ognia-platformowanie, które sprawiły, że się wyróżniały.

Tam, gdzie Crash 4 walczy, ma pewną niedokładność. Większość poziomów ma tylko jedną maskę kwantową na raz, ale zacząłem się bać „Akano, które są frustracją i niewielką nagrodą, tak bolesną do zabawy, jak jej mechanicy kwantowe są do myślenia. Infinite-Spin Sets Crash lub Coco porusza się jak wirujący top, nigdy nie wcale siedzą, a rezultatem jest niedaleki, niezdarna, niezdarna platformacja, która często opierai mam nadzieję na odrobinę szczęścia, niż naprawdę opanowanie określonej sztuki.

Czasami jest też tylko ogólna niezdarność i platforma Coco. Bandicoots wydają się zmagać z głębokim postrzeganiem, od czasu do czasu, ale przynajmniej przezabawnie brakując najłatwiejszych półek i skoków, po prostu oceniając rzeczy jako smidge długie lub krótkie, i sprawia, że życzę jednej z masek kwantowych, była tylko parą przyzwoitymi bifokalami. Nie pomaga to 3D -ifikacji poziomów, które są nadal liniowe, ale zamiana między przewijaniem bocznym a podpisem „przewijania” oryginalnej katastrofy w locie – głównie zabawne, czasami irytujące, gdy okaże się nieco poza linią. Włączenie małego żółtego wskaźnika lądowania, w przeciwieństwie do oryginalnego cienia Crash, jest przydatne, ale także coś w rodzaju oskarżenia o niezdarność, o którą poprosiłeś o walkę.

To są prawdziwe problemy, ale są również drugorzędne w stosunku do Crash 4. Większość jego platformy jest cudowna, rzucając coś w rodzaju skomplikowanego, chaotycznego wszystkiego, co można znaleźć, które można znaleźć tylko na ostatnich dziesięciu poziomach awarii 3 na tobie mniej więcej od samego początku (znowu, nie jest to łatwe i wolałemGradient do Crash 3’s Raping-up niż dość natychmiastowy nachylenie tutaj, ale dobra zabawa).

Jest również niezwykle hojny. Istnieją niezliczone tryby wtórne, które można wypróbować, że zwiększają poziomy, jakie są, i które zabawki dla Boba nie musiały wdrażać, ale mimo to, jak tryb pass-pad, który skłania do przekazania Kontrola lecz do innego gracza w każdym punkcie kontrolnym lub śmierci, lub rodzaj trybu „bitwy”, który pozwala dwóm z was grać na poziomie, jeden tak, jak Coco, ścigając się do finiszu. Jest to dodatek tradycyjnych prób czasowych, ogromna wachlarz dodatkowych, całkowicie przebiegły rundy bonusowe odblokowane poprzez znalezienie tajnych taśm VHS i nowy tryb „N-Vverted” dla każdego poziomu, który przełącza się, który przełącza się Kontroluj s z powrotem na przód, a szczerze mówiąc, nie próbuję nawet.

Jest też inna, kluczowa część Crash 4, o której nawet nie wspomniałem, gdzie naprawdę śpiewa. W różnych momentach zostaniesz ponownie wprowadzony do niektórych fanów, które mają swoje własne, grywalne, równoległe wersje poziomów, które już pokonałeś, z zupełnie różnymi systemami. Neo Cortex to jedna, która ma mniejszy skok, ale deszcz i laser, który przekształca wrogów w różne rodzaje platform skokowych. Kolejnym jest powrót dla Tawny, niegdyś redaktowanego, tandetnego „bonusowego okrągłego niemowlęcia” z oryginałów, która przybywa tutaj w alternatywnej i uniwersytecie, prawdziwie złego bohatera akcji, władającą niezwykle satysfakcjonującą chwytową hak i okrągłe kopnięcie. Jest więcej, czego nie zepsuję, ale jest to sztuczka, w jaki sposób ich wprowadzam, grając własną drogę przez pierwszą połowę poziomu, a następnie dołączam na widelcu na drodze z drugą połową, gdziePrzełączasz się na Crash lub Coco i grasz ponownie, tylko z nieco innymi.

To prosta sztuczka, ale cudowna fair. Wyraźnie zabawki dla Boba mają coś, co najlepiej wykorzystać to, co dajesz, a skutek jest to, że czujesz, że to studio, które naprawdę zależy. Crash 4 jest pięknie szczegółowy, zawiera każdą sztuczkę, system i mechanikę, o której można pomyśleć z oryginałów, i jest zabawna. Goofy, Breezy, brudna zabawa. Istnieje niewielkie skinienie i bezczelne jaja wielkanocne, bogactwo tajemnic i pozornie niezliczone sposoby grania w to, co już jest, przynajmniej z trzema z czterech nowych umiejętności, bardzo kompetentnej platformówki.

Tak, studio mogło trochę zbyt dosłownie podjąć notoryczną trudność oryginałów, ale zwrócono uwagę także na resztę tych gier – i nie bez powodu są kultowymi obserwami, poza szczególnie gęstą parą naskonania różowego.okulary, z którymi oglądane są gry w tamtych czasach. To jest Crash 4: To o osiągnięciu Time, jako bardzo, bardzo oczekiwanej kontynuacji. Szczotkując się z lepszymi częściami oryginałów, ale także zaskakująco zbliżone do pomysłu, który masz w głowie. Wadliwy klejnot, ale nie mniej genialny.