Diablo 4 Recenzja – bogactwo, luksus i kompromis

Jak stare hity zamieci, Diablo 4 to gra projektanta w sercu, oparta na zawiłości i głębokości. Poczucie przerażającej nadmiernej kompensacji powstrzymuje.

Spróbuj, jak mogę, Diablo 4 końcowa gra zawsze pozostaje poza zasięgiem. Mój pierwszy bieg przez główny kawałek gry, z Zagłada ed, wkrótce zostanie samozwańczym nekromanta, dobiegł końca Historia Diablo 4, zanim trafiłem do wymuszonego resetowania przed uruchomieniem. Moja druga, dziki sprint do wciąż nietypowej z nowym barbarzyńcą, pozostaje w toku. Jak już widziałeś, częściowo opóźniliśmy naszą recenzję, ponieważ nie widzieliśmy wystarczająco dużo Diablo 4 – ale także dlatego, że nie widzieliśmy sklepu ani jak mogą się poradzić Kiedy miliony zchodzą na to jednocześnie.

Diablo 4 Recenzja

• Deweloper: Zamieć
• Wydawca: Zamieć
• Platforma: Rozegrane na PC
• Dostępność: Teraz na PC (Bitwa.internet), PS4, PS5, Xbox One, Xbox Series X/S.

Wiemy, że działało to zaskakująco dobrze pod względem stabilności – trochę lepiej niż Diablo 3 niesławnie zrobił to, chociaż miałbyś na to nadzieję – i wiemy, że sklep pozostał wierny słowowi programisty Blizzarda. Możesz tam kupić tylko kosmetyki, nic, co nie wpływa na rozgrywkę. Są to bardzo drogie kosmetyki – 10 Quid Horse Armor wydaje się być skręconym odniesieniem do miejsca, w którym wszystko się zaczęło – ale to tylko kosmetyki. Pierwszy Sezony Diablo i jego pierwsza przepustka bitewna pozostaje już za miesiąc, a to trochę za długo, abyśmy mogli się dostać.

Porozmawiaj prosto w dół soczewki przez sekundę, oto plan. Staramy się kontynuować Diablo 4 Głę na odpowiedniej głębokości dalej w dół linii. Na razie skupię się na tym, co już widziałem. Nazwij to recenzją kampanii, jeśli chcesz – Diablo 4, który przedstawia ci się po tym, jak wiele dziesiątek godzin jest prawie jego własną grą, a więc najlepiej oddać tę grę sprawiedliwość na własnych warunkach.

Ale co zrobić z Diablo 4 to po prostu Diablo 4? Zagraj w tę grę przez dziesiątki godzin, a otrzymasz jedno przytłaczające wrażenie: że wkrótce, naprawdę wkrótce, w każdej chwili, może być naprawdę dobre. I że to, co jest teraz dobre, wiąże się z trwałym poczuciem kompromisu.

Kompromis pochodzi z tego rodzaju plątaniny, w którą wpadasz w gry takie Diablo 4. To jest seria o – między innymi – kolczaste haczyki z szlifowania łupów. Jest to seria dostrojona do moristyki, uzależnienia lub przymusu, jednak możesz to wyrażenie – o odgrywanie roli śmieciowego jedzenia i otwarcie obejmując tę rolę. Wiele gier wideo to ostatecznie śmieciowe jedzenie Diablo z przyjemnością to przyznać – jeden programista w GDC opisał tego rodzaju gry jako grającą rolę „twórców cheeseburgera.„Nie ma w tym nic złego! Kiedy sam to ujął: „Nie wszystko, co chcemy konsumować, musi nas popchnąć lub sprowokować, to w porządku… Czasami chcesz tylko cheeseburgera.”

On nie się myli – jak każdy dobry yuppie, rozwinąłem silne uczucia na temat reakcji Maillarda – ale gdzie Diablo i gry takie jak to trochę lepkie, gdy pomyślisz o szczegółach. Nie ma konsternacji na temat wbijania się w mechanikę idealnego burgera, ewangelując jego bogactwo, tępienie i kleistowości, ponieważ ostatecznie możesz ukończyć jednego cheeseburgera i przejść dalej, swoje życie w równowadze i ogólne zdrowie nienaruszone. Nie możesz skończyć Diablo. I kiedy Diablo wsiada do twojego systemu, o wiele trudniej jest to wyciągnąć.

Właśnie dlatego wzloty są zgodne z kompromisem. Napięcie tutaj – między wszystkimi pięknymi detalami, które dopracowują Diblo 4 -letnia satysfakcja magnetyczna (co mądrzejsi pisarze niż ja nazywali grę Blizzard Clicker) i bardziej budzą budzącą stronę odzyskiwania pieniędzy, która umożliwia ten rodzaj niekończącego się mega -content – są trochę trudniejsze do rozbicia. Streszczenie go z gry końcowej, niekończącej się mega-contentowej części, a cały cel tego wszystkiego zaczyna się rozpadać. Blizzard decyduje się na wyczyszczenie konta przed rozpoczęciem gry, jak na ironię, prawie poczuł się jak wstrząs do życia z tego powodu. Wbijający się ukochany i pchający zasłony, aby wpuścić trochę światła. Hej! Grind nie ma znaczenia. Nagrody jednej bitwy to śmieci następnej. Liczby nigdy nie przestaną iść w górę.

Diablo 4 to jednak coś więcej. Jest to gra wykonana w służbie dla bogactwa, wystawności i luksusu. Jest tu tyle gry i pochodzi z tylu kierunków. Diablo 4 przybywa z filmem uderzającego zagrożenia i obscenicznych detali, kulminacyjnym z Demonicznym Lilithem, głównym antagonistą i „matką” Diablo 4 Mortal Realm, Sanctuary, schodzący z rodzaju wyciągniętej krwią Cabana wykonany od zachwyconych mężczyzn. Podsumowuje, co prawda, opowiedziana z pewnym sprężystością. Spędzasz całą rzeczą, ścigając cień Lillitha, od jednego opóźnionego trzeciego aktu (dosłownie- prawdziwy trzeci akt faktycznie pojawia się wokół Act piąty), a tradycyjne trzy poziomy przerywnika filmowego Blizzard: Niewiarygodnie szczegółowe kinematyki, nie takImponujące sceny filmowe i komicznie podstawowe sceny konwersacyjne, w których twoja postać będzie się obracać na miejscu, bez animacji, między dwoma gadającymi postaciami – jak dziecko na czacie figurek akcji. Postu boku, chociaż jeszcze więcej jest do wypróbowania, do tej pory były jednogłośnie jednowymiarowe, szereg mini-mysterii i zbiorów-20-kości, które dają ci szansę na rozmowę z dziwnymi, nieuchronnie cierpiącymi stronami stronyCharakter i wybierz teksturę ze świata, ale ostatecznie dotrze do domu do jedynej możliwej odpowiedzi: coś jest nie tak;Demon to zrobił;Zabij demona.

Ale na bok ten czkawka – phwoar. Diablo Środowiska 4 są drobno narysowane do niemal wysiłku, każdy ciemny pajęczyny róg, którego prawdopodobnie nigdy nie odwiedzisz tak skomplikowane, gdy przewijane jest z maksymalną bliskością, ponieważ wielkie ołtarze i rozległe gobeliny są z zwykłego odległego widoku.

I żadna gra nie brzmi tak. Lorath, upadł Horadrim, który przyjmuje rolę Deckard Cain, jest tutaj wyrażany przez Ralpha Istona, aktora postaci z Prestige Dramas Game of Thrones, Chernobyl i Green Knight, między innymi. Jego szlachetny akcent Leeds jest renderowany w grze z niemal komicznie luksusową, aksamitną wiernością, królewskim lektorem dostarczonym przez człowieka, którego w pewnym momencie dowiedzą. Diablo Wynik 4 jest podobnie majestatyczny – dosłownie pełen faktycznej majestatu, wystarczająca katolicka maksymalizm Warhammer 40K Cesarz czuje się zazdrosny. Jest to długa droga od prostych, zdecydowanie różne rozległe oryginału Diablo, chociaż od czasu do czasu pojawiają się.

Ale geniusz jest w drodze Dźwięki Diablo 4 są zaprojektowane tak, aby były strefowane – jak są dostrojone do ucha kogoś, kto przed cokolwiek innego jest ostatecznie tutaj, aby uderzyć szkieletem. W jakiś sposób Blizzard znalazł sposób na pozwolenie na epickie chóry i orkiestry również tworzyć dość niezakłóconą muzykę w tle dla religijnej rzezi, rodzaj kosmicznej morskiej chłodnicy. A prawdziwa magia projektowania dźwięku zaczyna się teraz: w walce dla jednego, pings i zamki twoich umiejętności, Gloop of a Blood Orb – inni nekros będą wiedzieć – lub thunk dwuczęściowego młotka. Jakoś platoniczny ideał thunk. To jest klasyczny zamieć. Ale nie tylko walka, jest w The Afters – słuchaj dźwięków menu, nieskończonego hałasu, puszek rozproszonych złoty. Autentyczne Sonic Boom polegający na awansie. Usłyszysz je i staraj się nie ślinić się.

Walczyć w Diablo 4 może być rozkoszą, a to może być cyrkiem, a pokusa jest obwinianie tego za brzydki szlif. Przez pierwsze 20, może 30 poziomów, możesz czuć się trochę rozczarowany, obietnica czegoś lepszego – łup, umiejętności, umiejętności, kombinacje, bitwy, dramat – zawsze tuż za rogiem, tuż poza zasięgiem. I tak przez większą część gry, chociaż może wyglądać i brzmi rewelacyjnie, nie jest to niezwykle satysfakcjonujące, twoje umiejętności wylądują, ale z odrobiną dysonansu.

Twoja dokładna odpowiedź będzie jednak znacznie się różnić w zależności od klasy, na którą wybierasz i wypróbujesz kompilację. Istnieje pięć klas – barbarzyńca, czarnoksiężnika, łotra, druid i nekromanta – i rozległe drzewo umiejętności dla każdego Same systemy podstawowe Diablo działają. Barbarzyńcy, klasa bezpośredniości i bezpośredniej, użyj faktycznej broni, którą odbierasz z ziemi na czterech automatach, poczucie harmonii lub niezgody, z której broni ręcznie lub automatycznie przypisujesz do jakiejkolwiek umiejętności.

Tymczasem mój pierwszy nekromanta był całkowicie oparty na umiejętnościach, koncentrując się na, ER, krwi. Wydawało się dobrze zoptymalizowane i z łatwością przewożało mnie przez większość gry – magiczny pocisk o nazwie Blood Lances wyrządza szkody i koszty esencji, głównego zasobu klasy;Wyrzucenie zwłok rzeczy, które zabijesz, daje esencję i leczy cię;Inne umiejętności zamieniają się tym uzdrowienie w przytłaczającą, co czyni twoje włócznie silniejsze i wokół cyklu, które jedziemy – ale także opodatkowały, a czasem powtarzalne do gry.

Jako gracz League of Legends może to ująć (jest tu identyczna linia, przez bezbożną trójcę Blizzard, Valve i Riot Games, z Diablo do lol iz powrotem), możesz zdecydować się na tworzenie takich kompilacji „mikro -intensywnych”, ponieważ wymaga wielu precyzyjnych danych wejściowych w krótkim czasie – spodziewaj się, że klikniesz dużo. Zaletą jest to, że twoje sukcesy czują się ciężko zarobione i związane bezpośrednio z twoimi umiejętnościami – wada to ciche dokuczanie. To jest trudność z gier MIN-Maxing, takich jak Diablo. Możesz zepsuć własną zabawę w poszukiwaniu wydajności i choć wydajność może być bogata satysfakcjonująca – ta kompilacja wymagała wielu mnie, i wycisnęła chęć mojego mózgu MOBA do najwyższej precyzji mechanicznej w sposób, w jaki ma niewiele innych gier akcji – coś może być obasatysfakcjonujący i bezradny. Wykonując wiele danych wejściowych przez bardzo długi czas, przeciwko kolejnej klastrze kolejnej grupy wrogów, jest dobrym przykładem.

Mimo to szerokość i głębokość opcji są niezwykłe – luksus jak wiele Diablo 4. Jest wzmacniany przez mechanikę gry w połowie do końca, ponieważ legendarne przedmioty wkraczają w grę do gry. Są one wyposażone w unikalne bonusy, które możesz wyodrębnić, a następnie dodać – raz, jak to rozumiem – do innego przedmiotu i mogą tworzyć bardziej aktywnie zauważalne różnice, takie jak bariera bąbelkowa, która okresowo spawnuje się, gdy przyjmujesz obrażenia. Naprawdę niewiele jest zabawy do tego etapu gry, gdzie odblokujesz wystarczającą ilość umiejętności, aby zacząć odrobinę synergii tu i tam wraz z faktycznie interesującymi buffami przedmiotów.

Dotarcie tam zajmuje trochę za długo, ale kiedy to zrobisz, jest cudowna troskliwość i znowu, luksusowy detal. Diablo 4 ma coś, co nazwałbym wystawnym systemem podpowiedzi, który automatycznie ekspanduje, gdy unosicie się na wszystko, co zawiera słowo kluczowe, ale także stanowi część systemu, w którym możesz wyszukiwać słowa kluczowe – na przykład – i zobaczyć wszystkie węzły umiejętnościdrzewa technologicznego, które zawiera to słowo wyróżnione. Ułatwia to planowanie kompilacji i odkrycie, ale prawdopodobnie mniej wymaga eksperymentów niż inne techniki, które widzieliśmy. Ponowne specyfikowanie kompilacji poprzez zwrot umiejętności jest tanie i doskonale wykonalne, ale nigdy nie zachęcane ani nagradzane. Włączenie wszelkich kosztów – w postaci złota – jest to, jeśli jest to lekka zniechęcająca i wydaje się, że jedyny główny projekt był błędny Diablo 4. Gdzie Diablo 3 uwolniło umiejętności samej nagrody, w Diablo 4 Próbowanie nowych lub alternatywnych, spotyka się z niewielką karą.

Mimo to jest przynajmniej ogromna przestrzeń, którą możesz wypróbować, a jeśli całość opowieści jest uratowana na poczucie, że jest dobre, jest to przynajmniej szansa na porażkę z mniejszym konsekwencją. Jest tak wiele do zrobienia, tyle szerokości na wielkim świecie i jego rozciskach lochów, od dwupokojowych piwnic z mini boss i klatkę piersiową, po rozległe twierdze lub sekcje o specyficznych legendarnych aspektach nagrody dla nagrody.

Diablo 4 Opcje dostępności

Zakres opcji, w tym ustawienia czytnika ekranu;Tekst do ustawień mowy;Ustawienia skali czcionki i kursora, czat i inne ustawienia kolorów;Filtry w kolorze koloru;różne ustawienia napisów;Opcje wyłączania wstrząsu ekranu, uderzenia lampy błyskowej, strobingu, wibracji;Ustawienia poznawcze i motoryczne, takie jak tryby blokady docelowej i wstrzymania;Ustawienia dźwięku łupów;Klucze remontowalne;Konfiguracja HUD;Cztery trudne ustawienia w formie „światowych poziomów”.

Najbardziej zabawa ze wszystkich pochodzi z rozluźnienia w drobne sposoby, które wydają się niemal przeciwne do tego Diablo 4 chce. Zabawa z nazwiskami i etykietami, nazwanie się bezbożnym tancerzem lub świętym śmieciem – najwyraźniej to wreszcie celowa głupota, od Blizzarda – lub nazywając się kimkolwiek z kogokolwiek z Ta wirusowa lista XVIII wieku Quake rs (Persilla Pye dotarła do mojego nekromanta; niestety Reuben Rawbone był zbyt wiele postaci dla mojego barbarzyńca). Ale każda jakaś taka głupota prawie wydaje się być aktem buntu przeciwko temu Diablo 4 chce być – lub dokładniej, martwi się, że będzie postrzegany jako postrzeganie.

To jest prawdziwy punkt przyklejania. Weź ton i atmosferę, wizualizacje, które zostały zredukowane w rozmowach fanów do „stylu sztuki”. Tak dużo jak Diablo 4 jest w pewnym sensie piękne – piękno to słowo, którego często używamy, gdy chcemy powiedzieć „wysoka wierność” w grach – Świat Diablo 4 jest agresywnie brzydki. Wysoka wierność brzydka: znakomicie renderowane ciała bez głowy i bez zwłoki, rozczłonkowane ciała, dyskredytowane ciała, misternie narysowane ciała na krucyfiksach i szopach i kolce i stosach innych ciał. Wykonane twarze, próbując się wysunąć przez jakąś satanistyczną goo. Szary kamień, brązowe pola, beżowe pustynie, śliskie bagna. Połączone wszystko wydaje się trochę głupie, ale głupie przez przypadek, jego uderzenie stępione przez odrobinę skumulowanego zapalenia dezens. Będziesz w miejscach, które powinny być przerażające nie do zrozumienia, ale zamiast tego poczuć się trochę nijakie, prawie oswojone, ale wszystkie mieszają się razem, aby stworzyć różowo-i brązowy zawiesinę rozmazaną na całym świecie. Tyle samowystarczalności za coś z teksturą wstępnie uformowanego samorodka kurczaka.

Znowu jednak Gore naprawdę nie jest problemem – to jest sprawa postawy. Co dostajesz Diablo 4 to poczucie programisty, który stał się nieco wybity, nieco nieśmiały, nadmiernie kompensuje postrzegane przeszłe przestępstwa, a więc teraz po prostu robienie, jak to powiedziano. Całe opakowanie Diablo 4 pasuje do tego, im bardziej na to patrzysz. Diablo 4 posłusznie świętych zasad. Mikrotransakcje mogą istnieć pod warunkiem, że są one kosmetyczne i/lub częścią przepustki bitewnej, a nie płacowe, a nie z łupami. Umiejętności muszą być częścią klasycznego drzewa umiejętności. Gra końcowa musi być w pełni wykorzystywana podczas premiery i zapewnić platformę dla nieskończonej przyszłej „treści”. Diablo Musi być ponura i ciemna. Nie możesz być w stanie grać w to bez zamkniętych zasłon.

Oderwać! Problem z robieniem tak, jak ci powiedziano jako deweloper, polega na tym, że zawsze znajdziesz więcej osób, które powiesz ci, co robić – jesteśmy dzień po pełnej premiery, a fora już wypełniły skargi na nerfowane postacie. W najwyższych punktach Diablo 4 czuje się śmieszny, absurdalny, operatycznie przesadzony, historia komicznego kosmicznego bzdur. W najgorszym przypadku jest to klatka złoconej treści, stworzona na zamówienie, aby pasować do najgłośniejszych fanów i zachować ich we własnych skargach na zawsze. Począwszy od sezonu 1, dostępny dla £8.39 w lipcu. Uwielbiam odrobinę ponurego i chwalenia tak samo jak wszyscy, uwielbiam przeglądać arkusze kalkulacyjne i statystyki obrażeń, a także uzależnić się od systemów. Uwielbiam to w Diablo 4. A trochę powagi jest częścią Dusza Diablo – ale tak samo jest trochę nonsensów, a ja bardziej chciałbym jej ciemną stronę i nieograniczoną hojność, gdybym poczuł, że jego twórcy naprawdę w nią wierzyli, i czynili to po pierwsze dla siebie.