Mafia: Ostateczne wydanie przegląd – hojny remake, który wciąż pokazuje pewien wiek

Głównie dokładny remake oryginału z 2002 roku, Mafia: Ostateczne wydanie ma swoje chwile – ale walczy o dzisiejsze standardy.

Wailing Jazz w radiu. Wystawne, błyszczące samochody na drodze. Możliwość w oczach Tommy Angelo. Są chwile, w Mafia: Ostateczne wydanie, w którym można się zastanawiać, czy wielki kryzys był naprawdę taki zły. Taki jest luksus i nierównowaga remake’u Hangar 13, wysiłek od góry do dany, który czasami jest wspaniały – patrzeć, słuchać, być w środku, czasami grać – ale częściej błotniste, nigdy nie wiedząc, co to jestjest lub naprawdę staje się bardziej przestarzały Mafia pomysły z 2002 roku z własnej drogi. Rezultat jest niezwykle niezręczny, podwójnie skuteczny retrospekcja do innego czasu.

Mafia: Ostateczne wydanie Recenzja

• Deweloper: Hangar 13
• Wydawca: 2K
• Platforma: Rozegrane na PC
• Dostępność: 25 września na PC, PS4 i Xbox One

Duża część oryginału Mafia zmieniła się. Lost Haven, Illinois, zdecydowanie nie-chicago Zestaw mafii został drastycznie ponowny. Zmiany nagłówka obejmują wyższe drapacze drapacze, które są bardziej prawdziwe;Ponownie ukierunkowane drogi, aby zmieniać twoje podróże;Ponownie zaprojektowane dzielnice takie jak Chinatown i zupełnie nowy, wiejski region na północ od miasta. I to jest diabelnie ładna rzecz, kiedy chce być: neonowe znaki załamujące się na swoich ulicach zmytanych burzą w nocy, światło słoneczne z lśniącego chromu tych dobrych klasycznych samochodów, istoty samych siebie, wszystkie ryczące, falliczne silniki, pisknięcie oponyi erotyczne krzywe.

I mogłem rozmawiać na zawsze o tym radiu. Cudowne urządzenie, niosące ciężar świata tej gry na plecach i dźgający w sercu sprzeczności dekady, cielesność lat 30. Mafia„S to świat zbudowany na hipokryzji, zbudowanej przez WEIMAR BUSTSMINY KWATYWNOŚCI MINDEDSOWANIA, KTÓRE SWH SWHORE I TANCE JAZZ BLARE, Między Wałówymi dekretami politycznymi i głoszeniem raportów, od szefów policji, gubernatorów, prezydentów, wykładania obywateli obywateli.własność odpowiedzialności za rosnącą przestępczość. Często rozmawiamy o budowaniu świata, ale rzadko tak się dzieje. Rzadko, że wpadasz w świat wyłącznie poprzez jego rzeczywiste, środowiskowe dźwięki i znowu tak rzadkie, że to przez te dźwięki, normy nad głośnikami samochodu i arooogas ich rogów. Nawet wtedy słyszysz huśtawkę i jazz w grze wideo i myślisz „apokalipsa”, martwych światach i zgniłych kulturach, dzięki Fallout lub bioshock lub tym podobne. MafiaDźwięki dają życie.

Ale tak jak Mafia: Definitive Edition może śpiewać we właściwym momencie, możesz również złapać je raczej płasko, z technicznymi zaczepami i starzejącymi się tendencjami wyciągającymi cię ze świata. Wiele zostało wykonanych z nowych widoków, w których możesz pić, dzięki bardziej „różnorodnej topografii” gry, jak to ujął wydawca 2K, ale w szczegółach odległości może być słaby, a Skylininy wypłukiwane. To wykracza poza środowisko, z twarzami oszałamiająco narysowanymi i animowanymi Mafia jest wiele przerywników filmowych, a potem często plasticky gładki i datowany podczas spaceru po mieście.

Wydajność również, zakładanie mojego amatorskiego cyfrowego kapelusza odlewni na chwilę (będą one wraz z znacznie bardziej wyrafinowaną analizą niż moja wkrótce, strach nie), jest również trochę chwiejna, problem nie liczbą klatek, ale niektórych innychtrochę nieustępliwe jąkanie, jakby sam świat walczył o załadowanie, gdy przechodzisz przez niego z dowolną prędkością. Oznacza to prowadzenie pojazdu-gdy nie siedzisz, nie słuchasz, picie-może być koszmarem, szczególnie na wszystkim poniżej zalecanych specyfikacji, jako spójnych, ułamków sekundowych zamrażania i czkawek utrudniają naprawdę przybicie przybicia askręć (na PC cień pod tymi specyfikacjami, którą gra rozbiła się, dwa razy, podczas otwarcia i jazdy była niemożliwa; na nieco mocniejszym kłopoty zmniejszone do znośnej, jeśli nie masz nic przeciwko ciągłemu bólowi głowy).

To może również sprostać mechanice jazdy, co mogło wykonać z większą ilością pracy. Jazda jest całkowicie centralna Mafia: Edycja definitywna, tak jak było z oryginałem. W końcu jesteś Tommy Angelo, Cabby, który został-mobster-koelman, złapał się we wszystkich urokach przestępczości z czasów depresji, a na całe strzelanie i mądrej życia w życiu mobów przejeżdżasz przez tę grę, zasadniczo-nawet jeśli tyWłącz opcję pominięcia niepotrzebnych podróży – a jeśli jazda jest tym, w konsekwencji, to jest wiele Sama mafia.

Zmiany biegów, część oryginału Dysk mafii dla autentyczności są domyślnie ustawione na automatyczne Ostateczne wydanie i nie odważę się ich ręcznie wypróbować. Samochody z lat 30., jak mogą być wspaniałe, radzą sobie z poraczami, prędkości i unoszenia się wokół skrętów z prawej kąt. Ludzie, którzy nie dbają o koncepcję zabawy, zauważą, że drobne obsługi Chrysler Phaetons nie byłyby realistyczne, chociaż nie są też w dużej mierze sekwencjami pościgowymi scenariuszy Misje mafii, w których twój motocykl – nowy dodatek do remake’u, który polecam, gdzie to możliwe – nie mogę zyskać żadnego wolniejszego wroga, o który prosisz ściganie. Brak ręcznego hamowania do hazardu nie jest prędkością;Ani okazjonalne, morderczo twarde krawędzie, które nieustannie wystają ze środowiska (powrót do lat 2000., którego nie przegapiłem). Przede wszystkim włączenie przycisku „pamięci RAM”, które daje ci niewielką serię przyspieszenia i dziwny, ułamek sekundy momentu niewiarygodnie nadmiernego reagowania. Jest to bezużyteczne przez większość czasu, ale jako obejście często mi się to opaściłem, gdy się osaczyłem, poprawiając samochód w prawie prostopadłość przez połowę zakrętu i odbijając się od ścian przez resztę. Nie najlepiej.

Strzelanie, druga połowa Mafia, która nie jest jednym z jego przerywników, jest frustrująco podobna w swoim niedalekowanym prowadzeniu, a siatnica ma niezręczną lepkość i większość pistoletów ogólną niejasność, co oznaczało, że najczęściej wybierałem podstawowy rewolwer. To szczególny wstyd, ponieważ inne części walki mogą być świetne: na przykład wroga sztuczna inteligencja jest w rzeczywistości imponująca, często flankując lub zamykającą szczelinę strzelbami, które w połączeniu z zniszczającymi środowiskami powstrzymuje cię przed upadkiem w tradycyjne whack-a-mole, Zakładaj mentalność strzelców i zmusza cię do poruszania się i improwizacji, w sposób bliski dynamizmu biegów wojennych. Jest również przyjemnie zaniżony, utrzymując wrogów (głównie) wiarygodne liczby i powstrzymując się od gąbek pocisków lub głównie nadmiernych elementów, które mogą czuć się poza krokiem z czasem.

Drugą stroną jest to, że misje mogą poczuć się odrobinę płasko. Częściowo jest to spowodowane ich liniowością, ich zamkniętość odzwierciedlają samą szerszą grę. Mafia, oryginał i Definitive Edition, skutecznie jest liniową strzelanką trzecią osobą z opcjonalną jazdę i oddzielnym trybem bezpłatnego jazdy. Każda misja historii płynie natychmiast z jednej do drugiej, zamkniętą pętlę wewnątrz otwartego świata, a więc zbadać pokusę miasta, musisz zrezygnować z menu – to dziedzictwo epoki gry,których prawdopodobnie nie możesz, spodziewaj się, że Hangar 13 zmieni się w zakresie remake’u. Ale to wciąż wstyd.

Jest tak również dlatego, że od czasu, gdy inne gry pojawiły się i zrobiły to lepiej. Na przykład w jednej misji będziesz musiał założyć przebranie – mundur pobierający marynarz, nie mniej – i wykonać zabójstwo na starym paddle łodzi z napędem parowym. To cudowne, idealne okresowo, z fajerwerkami i napięciem oraz miłymi widokami miasta. Ale natychmiast wywołuje myśl Hitmana, a nawet GTA 5, obok których Mafia cierpi dzięki brakowi widowisku i bardziej tradycyjnie liniowym, sztywnym projektowaniu misji.

Historia też nie do końca się dzieje. To kolejny przypadek gier wideo robiących narrację w odwrotnej części, zaczynając od gatunku i pracujący wstecz do historii – która ponownie jest w dużej mierze znakiem czasów, w których oryginał Mafia została napisana, ale wystarczająco dużo zostało napisane w Definitive Edition, aby dokonać prawdziwych ulepszeń. Zamiast, Mafia: Ostateczne wydanie zaczyna się od pułapek innych opowieści o mobie, zwracając uwagę na wszystko, czego można się spodziewać w tradycyjnym filmie gangstera: szansa, chciwość, zdrada, ktoś mówiący „idziemy do materacy”, ktoś sprzeciwia sięRadzenie sobie narkotyków, chuda liczb. Odbywa się to, aby wydawać się filmem gangstera, abyś go grał i idź „wow, tak jak filmy” – ale także służy jako przyznanie się, że nigdy nie będzie to jeden, nigdy nie taki, że inne historieChcesz naśladować.

Rezultatem są pięknie renderowane przerywniki filmowe, przyjemne uderzenia i niektóre dość sympatyczne postacie (Angelo wykluczone, z jego Persona sprowadzona do najbardziej stereotypowych bohaterów męskich gier wideo – cicha, alfa, stłumiona emocjonalnie, surowa – choć być może to tylko znak, jak dobrze męscy bohaterowie ustawiają się z idealnymi ludźmi z lat 30.). Ale wszystko zorganizowało się z Overfamility, gra stała się rodzajem motywu restauracyjnego, odcinkiem retrospekcji w serialu seryjnym programem telewizyjnym. High Point oryginalnej historii, jej zakończenie, również jest majster. Nie zepsuję tego, ale ogólnie mówię, Rozwiązanie mafii przeszło z przypowieści Scorsese w stylu Scorsese – kolejnym pożyczonym rytm, ale przynajmniej genialnym – do czegoś, co przeczytałem jako zabłocone i dziwnie zadowolone z siebie.

Szerszy wynik jest zatem jedną z zmarnowanych okazji, kardynałów w latach 30. USA – Kraina It, nie zapomnieliśmy. Są dobre chwile Mafia: Definitive Edition, niektóre dobre czasy i miłe wspomnienia – stoję przy mojej miłości do radia, tupotu deszczu, samochodach, kiedy ich nie prowadzisz – ale reszta jest w najlepszym razie nostalgii, która tylko idziedotychczas.